Διαβάζω τόσα πολλά στραβά και ανάποδα εδώ μέσα καθημερινά..σε αντιπαραθέσεις,στο σε είδα κτλ..Και άλλα τόσα συναντάω στο δρόμο ζωντανά.Και θλίβομαι..και στεναχωριέμαι..μα πάνω από όλα νοιώθω ανήμπορος.Ανήμπορος έστω και να βελτιώσω λίγο την κατάσταση γύρω μου..έστω και λίγο.Και μετά νοιώθω μόνος..απεναντι σε ολους..
Πριν μερικά χρονιά έπιανα πολύ συχνά τον εαυτό μου να εκνευρίζεται αφάνταστα σε καταστάσεις καθημερινής τρέλας μέσα στην κίνηση της μεγαλούπολης.Να βγαίνω εκτός εαυτού και να μη με αναγνωρίζω.Να βρίζω,να τσακώνομαι,να λειτουργώ εκδικητικά..Και φυσικά τις ίδιες καταστάσεις τις αντιμετώπιζα και σε άλλες περιπτώσεις της καθημερινότητας,όπου επίσης αντιδρούσα με τον ίδιο βίαιο τρόπο..Ώσπου σε κάποια φάση αποφάσισα ότι έτσι δεν αλλάζει τίποτα.Μένει ο θυμός,χάνεις το όποιο δίκαιο σου(αν έχεις) και κανείς δεν μαθαίνει τίποτα.Κανείς δεν γίνεται καλύτερος.Και αποφάσισα να μην εκνευρίζομαι.Ακόμα και αν έχω δίκαιο.Αποφάσισα να παραμένω ψύχραιμος και να προσπαθώ πάντα να δίνω εγώ το καλό παράδειγμα.Και όποιος το ακολουθήσει..έστω και ένας."Κέρδος" λέω θα είναι..
Και μετα απο αυτές τις σκόρπιες και άναρχες σκέψεις στο ρόλο ενός μίνι προλόγου φτάνω στο ζουμί του παρόντος νήματος...!!Μήπως ρε να οργανωθούμε;;Να κανουμε καποιες ενεργειες ομορφα και συντεταγμενα μπας και μπορεσουμε το "καλο παραδειγμα" να το μεταδωσουμε σε οσο περισσοτερο κοσμο μπορουμε;Και για να αποφυγω τις γενικοτητες,εννοω να επικεντρωθουμε σε αυτο που γνωριζουμε και μας αφορα αμεσα,δηλαδη την οδικη συμπεριφορα!
Εχω καποιες ιδεες για το πως θα μπορουσαμε να κινηθουμε..Αλλα πρωτα θα ηθελα να ακουσω αν μας ενδιαφερει αλλα και γενικα πως το βλεπετε σαν ιδεα.
Fire away!