Balkantour 2023

[airmav]

Ταξιδιωτικές ιστορίες με φόντο τα Βαλκάνια… όχι όλα….κάποια…
ποια??
Τα ίδια και τα ίδια …
πάλι??
Ναι πάλι πειράζει??


Αριστερό φλας, γκάζι και μπαίνεις στον αυτοκινητόδρομο..
Για λίγο, για πολύ.. ποιος ξέρει?
Το συναίσθημα όμως ίδιο, τσεκάρεις καθρέπτη χαμηλώνεις λίγο την ζελατίνα και το ταξίδι ξεκινά.
Στο μυαλό έχει ξεκινήσει ήδη, μήνες πριν απ’ όταν το σκάρωνες με το παρεάκι μέσα από τηλέφωνα, μηνύματα, mail και καφεδάκια στα γρήγορα. Τώρα είναι διαφορετικά. Τώρα επιτέλους το ζεις. Ήρθε η ώρα και η προσμονή τελείωσε. Τώρα αφήνεις τα συναισθήματα να σε κατακλίσουν, και γίνεσαι σφουγγάρι, μαζεύεις στιγμές αποτυπώνεις φωτογραφίες στον σκληρό του μυαλού σου έστω και αν τα πρώτα χιλιόμετρα είναι γνωστά. Γνωστά αλλά ποτέ δεν είναι τα ίδια. Πάντα τα βλέπω σαν κάτι μοναδικό καινούριο, σαν αυτό που μου έλειπε τόσο καιρό και επιτέλους σιγά σιγά το κατακτώ.
Κάποιοι λένε ότι το μισό και παραπάνω ταξίδι είναι η προετοιμασία , δεν τους αδικώ, είναι, την αλήθεια λένε. Βρίσκεις προορισμό βλέπεις χάρτες, διαδρομές, σχεδιασμός, φωτογραφίες ,google earth, διαβάζεις ταξιδιωτικά, βλέπεις, βλέπεις βλέπεις, ποτέ δεν είναι αρκετό αλλά εσύ συνεχίζεις. Βρίσκεις ημερομηνίες , τσεκάρεις καιρό, αλλάζεις ημερομηνίες ,πάλι meteo , δεν μπορεί κάποιος, και άντε πάλι μέχρι να καταλήξεις…έχει την φάση του και αυτό. Και όταν τελικά κλείνει και αυτό , συνεχίζεις. Ετοιμάζεις την μηχανή,service, περιοδικοί έλεγχοι, λάστιχα, φώτα, φρένα ,και μετά εσύ βαλίτσες, ρούχα, εργαλεία, μονωτική, tie wraps (εννοείται),εξοπλισμό. Όλα είναι εκεί και είσαι σίγουρος ότι και αυτήν την φορά έχεις πάρει πολλά αχρείαστα πράγματα, όπως και ότι σίγουρα κάτι θα σου λείψει, όπως την προηγούμενη φορά. Το σκέφτεσαι και γελάς γτ ξέρεις ότι θα συμβεί, πάντα συμβαίνει ακόμα και στους μαιτρ του είδους.
Και φτάνεις στο ταξίδι, που είναι το άλλο μισό.. γτ καλή η προετοιμασία αλλά το κυρίως πιάτο είναι αυτό που σε χορταίνει και σου αφήνει την γεύση και την ικανοποίηση, όχι το ορεκτικό.

[airmav]

Το ραντεβού κανονισμένο η παρέα γνωστή και ο πρώτος καφές σε βρίσκει το ξημέρωμα κάπου στην εθνική να περιμένεις το γκρουπ να ενωθεί. Το γκρουπ…. Ναι, αυτό το κλασικό το παρεάκι που έχει περάσει από 1000 κύματα θα ξαναπάει βόλτα. Με νύχια και με δόντια τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά για να βγει, αλλά θα βγει.. καφές τσιγάρο και οι 1ες κουβέντες με τον Κώστα..



που να προλάβεις να πεις τα νέα σου…είναι τόσα πολλά.. θα τα πούμε στο δρόμο, με τα μάτια, με το νεύμα , ανάμεσα στον καφέ την μπύρα και τις στάσεις.. είναι γνωστό έτσι γίνεται πάντα, έτσι θα γίνει και τώρα..
Στρίβουμε σε πιο στριφτερους δρόμους και πίνουμε καφεδάκι με έτερο σύντροχο πλάι στο ποτάμι.. πόσα να προλάβεις…χαιρετούρα για λίγο θα τον βρούμε μπροστά μας τις επόμενες μέρες. Φτάνουμε σύνορα, τηλέφωνο στην οικογένεια, όλα είναι καλά διαβατήριο και πατάμε Αλβανία.



Ο καιρός που μέχρι τώρα φαίνεται να μας κάνει το χατίρι, δείχνει τα δόντια του. Στάση να περάσει η μπόρα. Νάτη η κουβεντούλα που λέγαμε πριν, η πρώτη από τις πολλές…. Απόψε το μενού έχει SH21 και Εθνικό πάρκο Θέθι στην Αλβανία. Ο 3ος της παρέας έχει ξεκινήσει από Αλέξινατς (Σερβία) και θα τα πούμε στην αρχή του SH21. Αδιάβροχα και φύγαμε για Πόγραδετς.. βρέχει, σταματά βρέχει ξανά… και εμείς βάζο-βγάζουμε νιτσεράδες…
Πόγραδετς


Πριν το Ελ Μπασάν



Το κομμάτι Τίρανα-Σκόδρα ανεκδιήγητο δεν μπαίνω στο κόπο να το σχολιάσω ξανά.. απλά το περάσαμε…
Κάπου εκεί περιμένει υπομονετικά ο George..



συνάντηση καφές, φαγητό στο πόδι, πεταχτές κουβέντες και ξεκινάμε για το 1ο πάσο προς Θέθι και διανυκτέρευση. Το τοπίο αρχίζει και γίνεται ενδιαφέρον.. νομίζω οι φωτό θα δώσουν μια γεύση.

[airmav]

συνέχεια ανέβασμα στον SH21 προς Θέθι





Το σούρουπο μας βρίσκει λίγο πριν το κατάλυμα και εκεί σαν νύχτωσε για τα καλά έχει μπύρα και ξηρά τροφή κάτω από το φεγγάρι ..και κουβέντα από τους 3 για την ώρα….



Η επόμενη μέρα φανερώνει το μαγικό του περάσματος θα το κάνουμε προς τα πίσω για να μπούμε στον SH20 στα καταραμένα βουνά.. το τοπίο rocky και στυλ Τζουμέρκα.. φοβερή εναλλαγή βράχου ,ποταμού και φύσης..

Εθνικό Πάρκο Θέθι

[airmav]

Το κομμάτι αυτό της Αλβανίας αξίζει.. θυμίζει κάτι από interstellar μαζί με the Martian..η κοφτερή πέτρα στο γκρίζο του ουρανού συνθέτει τον πίνακα εκείνου του πρωινού..

SH21 σε όλο του το μεγαλείο, απλά δεν ξέρεις που να σταματήσεις και τι να φωτογραφίσεις.







ομοίως και ο SH20 που οδηγεί Μαυροβούνιο













ιαματικό το νερό

[karellen]

Πανέμορφες εικόνες αλλά και η παρέα τα σπάει!

Αναμονή για την συνέχεια.

[airmav]

..μπροστά έχουμε το μικρό σύνορο που μας βάζει στο Μαυροβούνιο.. εκεί τα σύννεφα χάνονται , το τοπίο πρασινίζει, η βλάστηση οργιάζει και στήνεται σιγά σιγά το σκηνικό της διανυκτέρευσής..

δεν το περιμένεις ούτε στα όνειρα σου… δεν είναι ονειρικό (με την ευρεία έννοια) είναι όνειρο για εμάς, για τον ταξιδευτή που θέλει να ξεκουράσει το μυαλό και το μάτι του σε ένα κάδρο.

Και αυτό το poster εκείνο το απόγευμα του Ιούνη μας το προσφέρει η κοιλάδα Grebaje.

Εικόνες που δεν θέλεις να βγουν από το μυαλό σου που τις ανακυκλώνεις συνέχεια που περιμένεις πως και πως να τις ζήσεις ξανά.









μία για το δρόμο







και οι υπολοιπες δίπλα στην καλύβα μας με το παρεακι να μονολογει, να συζητά , να περιγράφει, να τραγουδα , να αφήνεται στην μαγεία της στιγμής και του αλκοολ, να αναπολει και να οραματίζεται

[airmav]

Η επόμενη μέρα υπενθυμίζει ότι η κοιλάδα αυτή κρύβει και άλλους θησαυρούς.. ξεκινάμε με μια γρηγορη περιπλάνηση στην άγρια φυση της μέσα από μονοπάτια περιπατητών, μικρούς καταρράκτες και βάθρες…

Vusanje









δεν χορταίνεις να τα βλέπεις, να τα ζεις, δεν θέλεις να φύγεις…αλλά…………

Το Durmitor Park μας περιμένει…

όσες φορές και αν πας πάντα εντυπωσιάζει με τα χρώματα, τα χαραγμένα στενά δρομάκια τον ορίζοντα όπου βουνό, λίμνη και ουρανός γίνεται ένα.. και εσύ είσαι πάλι εκεί για να το δεις να το ζήσεις να βάλεις την εικόνα που έχεις στο μυαλού σου δίπλα στην ζωντανή ,χωρίς να την συγκρίνεις…. Τίποτα δεν συγκρίνεται.. το είπαμε όλα είναι μοναδικά λες και είναι η 1η φορά, πάντα θα την λέμε πρώτη φορά…

Την πορεία θα διακόψει ένα πανέμορφο πάρκο.. όμορφη παρένθεση εκεί που λες ότι αποκλείεται, έρχεται αυτό το θέαμα και σε αφήνει άναυδο, σαστισμένο να παρατηρείς τι έχει κάνει η φύση για εμάς

Biogradska Gora National Park





Durmitor National Park για ακόμα μία φορα







πάντα θα ανεβάζω την συγκεκριμένη φώτο απο το Durmitor

[airmav]

συνέχεια από το Durmitor το οποίο για πρώτη φορα βολτάραμε και απο την πίσω του πλευρα με πιο έντονη βλάστιση













Και το μέτρημα το βράδυ θα είναι +1. Υπάρχουν αφίξεις εκεί στα βουνά στα 1000 + μέτρα.. γιατί η παρέα ενώνεται, χωρίζει και ξανά και ξανά, δίνει ραντεβού και είναι πάλι μαζί.
Εκεί στο μικρό χωριό Zabljak που εκείνο το ηλιόλουστο απόγευμα μας φιλοξένησε. βρεθήκαμε ,τα είπαμε, γελάσαμε όμως δεν φτάνουν, οι ώρες…. Τα υπόλοιπα με νεύματα, με ένα χαμόγελο μέσα από το κράνος , με ένα ξερόγκαζο ή ένα πάτημα της κόρνας… καταλαβαινόμαστε.

[airmav]

Ξημέρωσε και είμαστε στη μέση της βόλτας …τι υπέροχο συναίσθημα…
είναι σίγουρο ότι άλλη αίγλη έχει ένα ταξίδι 20 ημερών αλλά δεν μπαίνω σε συγκρίσεις.
Προτιμώ να ζω τις συγκινήσεις που μου δίνει αυτό που κάνω την δεδομένη στιγμή..



Πορεία βορειοανατολική για Σερβία και αυτό το κομμάτι σε κρατά συνέχεια σε εγρήγορση… ο νους δεν προλαβαίνει να μαζεύει εικόνες…τόσο που λες δεν φτάνει ο χρόνος ρε φιλέ, θέλει κι άλλο…εκεί που λες να σταματήσω για φωτο ή οδήγησε και ζήσε το….μια το ένα ,μια το άλλο σωστή απόφαση δεν υπάρχει, στην τελική…στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε.
Φύση, ποτάμι, λίμνη σε ένα ατελείωτο γαϊτανάκι που προσπαθείς να δει πέρα από την στροφή τι κρύβει παρακάτω.
Το βράδυ μας περιμένει η Bajina Basta να μας αγκαλιάσει
αλλά πρώτα το πέρασμα λέει Zlatasko Jezero , Zaovine lake , Banjska Stena τοποθεσίες που οι φώτο θα σε αφήσουν με μια μικρή γεύση να προσμένεις να τα δεις από κοντά.
Το τελευταίο είναι ύψωμα με λίγο περπάτημα για να αποκαλυφθεί το φυσικό σύνορο με την Βοσνία, ο ποταμός Δρίνος. Και σε αυτήν την μονοπατάδα λοιπόν τα κουβεντιάσαμε. Είδες πάντα βρίσκεις, χώρο και χρόνο, αν θες.. και τα λες και τα ξαναλές και γελάς και κάνεις και ένα τσιγάρο. Αγναντεύεις το τοπίο άφωνος ή με επιφωνήματα, όρθιος ή καθιστός. Αυτό σε περιμένει… εδώ είμαι δες με ,χάζεψε με, ωραίο είμαι, το ξέρω.

Zlatasko Jezero


μονοπατι Banjska Stena











Το σούρουπο βολτίτσα στην μικρή αυτή συνοριακή πόλη, με το ποτάμι να την κόβει στα δύο. Φαγητό ,μπυρίτσα, ποτάκι μετά ….να σου και η βροχούλα.







Να θυμηθώ να μην βραχώ στο δρόμο για το σπίτι.. ΝΟΤ…

[airmav]

Το βροχερό πρωινό ανασύνταξη και πορεία ανατολική, είναι ο αποχωρισμός Νο.1 καθώς θα ακολουθήσουν ακόμα 2..αναγκαστικά.. έτσι είμαστε εμείς.
Ανταμώνουμε και χωρίζουμε στο δρόμο, δίνοντας μια υπόσχεση , πρώτα στον εαυτό μας, ότι θα τα πούμε ξανά εδώ..



Οι εναλλαγές του τοπίου μέσα από την νοτισμένη ζελατίνα μαρτυρούν ότι λόγω καιρού χάσαμε ωραία χρώματα και μέρη .

Είναι το στοίχημα της επόμενης φοράς να πάμε στα ίδια και στα ίδια, και τότε θα είναι σίγουρα διαφορετικά.

Χωρίς βροχή και κρύο, χωρίς νερό ως το κόκκαλο, χωρίς τσάι στο μπαλκόνι ενός καφέ με το μηχανάκι αγκαλιά να προσπαθούμε να στεγνώσουμε και να σταματήσουμε το τρέμουλο στα χέρια, στο κορμί και στο μυαλό μας.

Χωρίς νεύρα, χαλασμένη διάθεση και στεναχώρια, χωρίς διχασμούς και χασίματα στην διαδρομή.















Η μέρα βάζει μια άνω τελεία στο Αλέξινατς οπου αποχαιρετούμε προσωρινά τον πρώτο..


Το βράδυ σε ένα συνοικιακό ταβερνείο του Νις ξεκινά η σελίδα του επιλόγου.

Την κούραση και την ένταση της ημέρας αποφορτίζει το τσούγκρισμα μιας LAV

[airmav]

Η τελευταία και διαδικαστική ημέρα του ταξιδιού έχει σαν αποτύπωμα τον αποχαιρετισμό Νο.2 έξω από τα Σκόπια και τον αποχαιρετισμό Νο.3 κάπου στις ευθείες της Λάρισας



Η δεύτερη ανάγνωση γενικά μαρτυρά πολλά πράγματα.

Για ότι είδες και έζησες, για τις μέρες που έλειπες για όλα αυτά που σου ήρθαν και τώρα δεν τα θυμάσαι, για αυτά που δεν πρόκειται να ξεχάσεις ποτέ.

Η ανάγνωση του ταξιδιού σε βολτάρει ακόμα μία φορά και δεν σε αφήνει σε ησυχία.. είναι εκεί και σου λέει μην το ξεχάσεις άξιζε…

Καλές βόλτες συντροχοι..

[Tsber]

Μπράβο σας παιδιά, μαγικές εικόνες και διαδρομές και αξέχαστες εμπειρίες

Όμορφες φωτογραφίες και εγκάρδια περιγραφή που μας βάζουν και εμάς στην παρέα!

Καλή συνέχεια και πάντα τέτοια ωραία

[pektis]

[kordix]

Ωραίο κείμενο Τάσο

Μας ταξίδεψες ξανά και ξανά. Μου έρχονται εικόνες συχνά απ' αυτό το ταξίδι. Δεν λέει κάτι που δεν ήταν πολυήμερο. Ισα- ίσα όταν ο χρόνος είναι περιορισμένος, τα χρήματα οριακά που κάποιοι αργήσαμε να ρεφάρουμε, οι υποχρεώσεις που έμειναν πίσω πολλές, όλα αυτά προσωπικά με κάνουν να το ζω με τη ψυχή μου. Με τα πάνω του και με τα κάτω του, με το χαβαλέ, το στρίψιμο σε ωραίες διαδρομές , με τις ομορφιές που είδαμε αλλα και με τα χασίματα, τα μπερδέματα και τις παραξενιές του καιρού. Άλλωστε έχουμε γράψει παρέα τόσα km που σας νιώθω οικογένειά ρε γμτ.

Τέλος να μου επιτραπεί μια παρένθεση. Το 1150 το έδωσα μέσα στο καλοκαίρι. Πήγε σε καλά χέρια και θα έχει τη φροντίδα και την χρήση που τις αξίζει. Εμένα μου χάρισε πολύ ωραίες στιγμές στα περίπου 120.000 ταξιδιωτικά κυρίως χιλιόμετρα που έκανα μαζί της.

Με το καλό να βρεθούμε στο επόμενο ταξίδι. Πάντα όρθιοι...

[billy84]

Ταξιδάρα με υπέροχες εικόνες στην πιο Value for Money περιοχή της Ευρώπης, τα Βαλκάνια! Κάθε κορυφή που βλέπω στις φωτογραφίες με τραβάει προς το μέρος της σαν μαγνήτης! Με το καλό το επόμενο ταξίδι σύντομα.