Μου έπεσε!!
Ο τίγρης είχε την πρώτη του (μάλλον ανώδυνη) σχεδόν στατική πτώση.
Είναι απίστευτη η γκαντεμιά μου.
Ξεπαρκάρω το μηχανάκι προς τα πίσω με το τιμόνι τέρμα δεξιά και τσουλώντας με τα πόδια, όπως όλοι κατά τα γνωστά.
Σταματάω μετά από 2-3 μέτρα, στρίβω το τιμόνι αριστερά και βάζω πρώτη για να ξεκινήσω.
Αμέσως νιώθω σα να μπλοκάρει ο μπροστινός τροχός! Ακριβώς το ίδιο συναίσθημα με το να έχεις ξεχάσει το πεταλάκι του δισκόφρενου, μόνο που δεν είχα τέτοιο!
Τι είχε συμβεί;
Προφανώς με το που σταμάτησα την όπισθεν και έστριψα το τιμόνι αριστερά, ακριβώς κάτω από τον τροχό υπήρχε μια πέτρα!! Αυτή η πέτρα είχε τέτοιο μέγεθος ώστε ούτε να μπορώ να περάσω από πάνω της, ούτε να είναι μεγάλη και να κυλήσει παρακάτω. Είχε το τέλειο μέγεθος για να ανέβει ελάχιστα ο τροχός πάνω της και μετά να ολισθαίνει πάνω της!!!
Είδα μετά και μια χαρακιά μήκους περίπου μισού μέτρου από το σύρσιμο.
Με το μπλοκάρισμα του τροχού ένιωσα να φεύγει το μπροστινό και προσπάθησα να το κρατήσω. Όμως ο τίγρης πήρε κάποια στιγμή μεγαλύτερη κλίση απο αυτή που μπορούσα να τον κρατήσω.
Το μόνο που μου έμενε να κάνω ήταν να κρατήσω τη μηχανή όσο γινόταν ώστε να ακουμπήσει στο έδαφος όσο πιο μαλακά γινόταν.
Τελικός απολογισμός, ένα σπασμένο φλασάκι, μια ελάχιστη γρατζουνιά στη χούφτα και ένα γδαρσιματάκι στον κινητήρα.
Για να κλίσει ο κύκλος της τσαντίλας να πω ότι πριν 15 μέρες είδα στο ντεπόζιτο μια χαρακιά από κλειδί από κάποιο τσογλάνι πιθανότατα και έχω τρελαθεί!
Απάντηση με παράθεση
