Η δασκάλα παρουσιάζει στους μαθητές ενός
αμερικάνικου κολεγίου έναν καινούργιο συμμαθητή τους,
τον ιάπωνα Σακίρο Σουζούκι.
Το μάθημα αρχίζει με ερωτήσεις αμερικάνικης ιστορίας.
"Για να δούμε πόσο καλοί είστε" λέει η δασκάλα.
"Ποιός είπε : δώστε μου ελευθερία ή δώστε μου
θάνατο?".
Κανείς δε σηκώνει το χέρι του εκτός από
τον καινούργιο. "Ο Πάτρικ Χένρι, το 1775, στη
Φιλαδέλφεια" απαντά.
"Μπράβο Σουζούκι. Και
ποιός είπε : Κυβέρνηση του λαού από το λαό και για
το λαό?", ξαναρωτά την τάξη η δασκάλα. "Ο Άβρααμ
Λίνκολν, το 1863, στο
Γκέτισμπουργκ",
απαντά και πάλι ο Σουζούκι.
Η δασκάλα κοιτάζει αυστηρά την τάξη και λέει :
"Ντροπή! Ο Γιαπωνέζος Σουζούκι ξέρει την αμερικάνικη
ιστορία καλύτερα από εσάς!". Τη σιωπή
στην τάξη σπάει μια ψιλή φωνή από τα πίσω θρανία :
"Ρε, δε πάτε να πηδηχτείτε όλοι, μαλάκες Γιαπωνέζοι!".
"Ποιός το είπε αυτό?" φωνάζει η
δασκάλα. Ο Σουζούκι χωρίς να περιμένει λέει : "Ο
στρατηγός ΜακΑρθουρ, το 1942, στη διώρυγα του Παναμά
και ο Λι Ιακόκα, το 1982, στη γενική
συνέλευση της General Motors". Η τάξη σιωπά. "Θέλω
να ξεράσω" ακούγεται μια ξεψυχισμένη φωνή. "Ποιός το
πε αυτό?" ξαναρωτάει η δασκάλα. Και ο Σουζούκι
πετάγεται πάλι : "Ο Τζόρτζ Μπούς ο πρώτος στον
πρωθυπουργό Τανάκα, το 1991, στη διάρκεια δείπνου
στο τόκιο". Ένας μαθητής σηκώνεται όρθιος και ξεσπάει
: "Ρε, δε μας παίρνεις καμία πίπα?" Και ο Σουζούκι
ψύχραιμα : "Μπιλ Κλίντον στη Μόνικα Λεβίνσκι, το
1997, στο οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου". Δυο τρεις
μαθητές ουρλιάζουν : "Αι γαμήσου ρε μαλακισμένο
Σουζούκι". Ατάραχος ο γιαπωνέζος :
"Βαλεντίνο Ρόσι, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα μοτοσικλέτας,
Ράλι νότιας Αφρικής, 2002".
Κόλαση στην τάξη, οι μαθητές πετούν καρέκλες, η
δασκάλα έχει λιποθυμίσει και ξαφνικά μπαίνει ο
διευθυντής : "Ε μα την παναγία, δεν
εχω ξαναδεί τέτοιο μπουρδέλο!!!" Και στο βάθος
ακούγεται πάλι η φωνή του Σουζούκι : "Ο πρωθυπουργός
της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής, το 2004,
στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης
του!!!!!!"
Απάντηση με παράθεση
