Λοιπον το ερώτημα παει και σ αυτούς που έχουν πιτισιρίκια και σε αυτούς που δεν έχουν.....και ίσως καποια στιγμή να έχουν ή και παλι ..οχι...
Θεωρούμε ως δεδομένο οτι είμαστε μηχανόβιοι....η μηχανή τρόπος ζωής...κτλ...κτλ.....ακόμα καλύτερα (για μενα τουλάχιστον...) να είναι και ο συντροφος μηχανόβιος, (ή η σύντροφος για τους περισσότερους που θα διαβάζουν)..
όλα όμορφα...μεχρι που καποια στιγμή...λεμε έρχεται και το παιζάκι.......
τώρα τι γίνεται?? όπως με όλα τα θεματα σε οτι αφορά τις δραστηριότητες των παιδιών, λογικό είναι οι γονείς να δίνουν καποια κατεύθυνση στο παιδί (οπως την επιλογή καποιου αθλήματος, ξένης γλώσσας, μουσικού οργάνου..κτλ) συνήθως σύμφωνα με τις προτιμήσεις των ίδιων των γονέων και αν φυσικά βλεπουν οτι αρέσει στο παιδί... συνεχίζεται.....)
εγώ θελω όμως να καταλήξω στο θεμα των μηχανών...οταν οι γονείς είναι μηχανόβιοι ή τουλάχιστον ο ενας....τι γίνεται? δεν το συζητάει καθόλου...τίποτα...μεχρι να μεγαλώσει το παιδί και να δει αν θα το ζητήσει απο μόνο του? (ίσως κρυφά ελπίζοντας να μην του κανει το κλικ ποτε?),
το παιρνει απο μικρό και βάζει να κανει μαθηματάκια?(με την προυπόθεση οτι το διασκεδάζει..οχι με το ζόρυ..
![]()
εννοείται...) ετσι ώστε απο νωρίς να έρθει σε επαφή με τις δυο ρόδες, μαθαίνοντας σωστα με εξοπλισμό..κτλ κτλ..
Σίγουρα θα υπαρχουν και άλλες πιθανές απαντήσεις...δεν υπαρχει σωστό και λάθος σε αυτό το θεμα που έβαλα...απλά απο περίεργεια......μιας και όλοι ξερουμε τους κινδύνους που περικλείει το ζήτημα της μηχανής.....αλλά και επίσης ξέρουμε...ποσο μεγάλο
και αναπόσπαστο κομματι είναι απο τις ζωές μας......
Αυτα...
![]()