Πήγε κανένας χθες;
Ο προβληματισμός: Έχω την εντύπωση ότι τίποτα δεν έχει πάει μπροστά στο εγχώριο ροκ τα τελευταία δέκα χρόνια και αυτό κάνει την αξία των εναπομεινάντων συγκροτημάτων της παλιάς φρουράς ακόμα μεγαλύτερη...
Να ‘ναι καλά τα παιδιά...
Πήγε κανένας χθες;
Ο προβληματισμός: Έχω την εντύπωση ότι τίποτα δεν έχει πάει μπροστά στο εγχώριο ροκ τα τελευταία δέκα χρόνια και αυτό κάνει την αξία των εναπομεινάντων συγκροτημάτων της παλιάς φρουράς ακόμα μεγαλύτερη...
Να ‘ναι καλά τα παιδιά...
ευτυχως εχω προλαβει να παω σε συναυλιες απο τρυπες,σπαθια ,λευκη συμφωνια,στερεο νοβα και διαφανα κρινα ........τωρα πικρα ,δεν εχει ελληνικη μπαντα να δεις η μηπως εχει και δεν ξερω?? ευτυχως που συνεχιζει ο παυλιδης .........
τουλαχιστον αφησαν δουλεια για να ακουμε ....παλι καλα.
και κατι μπαντες που βγηκαν και καλα ροκ τυπου "δυτικες συνοικιες" ειναι παντελως αδιαφορες ,εβγαλαν μια επιτυχια με σαλιαρικους στιχους και ετρεξαν στον σκυλο να παιξουν .Αλλα με τετοιο ονομα μπαντας το νου μου παει σε τρυπιες εξατμισεις ,λευκη καλτσα τεννις και παπιες αλα σουπερ μπαικ .......παρατηστε μας ησυχους ρε κανγκουροι
+1 ετσι ειναι, κριμα.
παλι καλα που τους ειδαμε τους ανωθεν...
Με τη μαλάκινση εγκεφάλου που απλόχερα μας δίνει η τηλεοπτική μας θαλπωρή, πώς περιμένουμε να υπάρξει το έναυσμα για ροκ; Κάποτε στην εποχή μου, κάθε γειτονιά είχε και το δικό της γκρουπάκι ροκ. Στη περιοχή μου (Κυψέλη-Αθήνα), είμασταν δε ξέρω κι εγώ πόσα συγκροτήματα! Τώρα, με τον σκυλοβομβαρδισμό τί να περιμένει κανείς; Οι δισκογραφικές βγάζουν τραγουδιάρηδες απ'το fame story: ή σκυλάδες ή ποπ. Απελπισία! Όσο για τις "δυτικές συνοικίες", δεν είναι ασχημοι. Αυτό που πρέπει να ρωτήσουμε είναι αν οι δισκογραφικές θα δεχόντουσαν στίχο ανατρεπτικό ροκ. Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ. Χώρια που αν υπάρξει κάτι σε ροκ, το αποκαλούν " έντεχνο". Ο όρος ΡΟΚ τους τρομάζει. Και είναι και παγκόσμιο το φαινόμενο.
Μικρούς μας μαθαίναν παραμύθια αντί να μας μαθαίνουν πάλη.
Χαιρομαι,οπως κι η υπολοιπη παρεα,για τα αγαπημενα cd που υπαρχουν στο σαραβαλακι μου...
Τουλαχιστον οταν αποχωριζομαι τον Ινδιανο μου,με κανουν να ξεχνιεμαι κατι Dio,metallica,accept,purple,manowar,παπακωνσταντινου κα.
Συμφωνω με τον Conkark,κριμα που χαθηκαν και κατι καλα μαγαζακια,ειναι λιγα πλεον κι αυτα ισως επειδη γουσταρουν μερικοι για παρτη τους να jamαρουν ακομα...
Blood,wind,fire and steel
...cause the place seems still alive...
Αρχικά δημιουργήθηκε από 950dim
Χαιρομαι,οπως κι η υπολοιπη παρεα,για τα αγαπημενα cd που υπαρχουν στο σαραβαλακι μου...
Τουλαχιστον οταν αποχωριζομαι τον Ινδιανο μου,με κανουν να ξεχνιεμαι κατι Dio,metallica,accept,purple,manowar,παπακωνσταντινου κα.
Συμφωνω με τον Conkark,κριμα που χαθηκαν και κατι καλα μαγαζακια,ειναι λιγα πλεον κι αυτα ισως επειδη γουσταρουν μερικοι για παρτη τους να jamαρουν ακομα...
Blood,wind,fire and steel
Μικρούς μας μαθαίναν παραμύθια αντί να μας μαθαίνουν πάλη.
Συγκροτήματα από πιτσιρίκια (σαν κι αυτά που φτιάχναμε παλιά) υπάρχουν και μάλιστα ίσως περισσότερα, βοηθάει το οτι υπάρχουν πλέον και πολλά στούντιο που μπορείς να νοικιάσεις χώρο για να τζαμάρειςΑρχικά δημιουργήθηκε από conkark
Κάποτε στην εποχή μου, κάθε γειτονιά είχε και το δικό της γκρουπάκι ροκ. Στη περιοχή μου (Κυψέλη-Αθήνα), είμασταν δε ξέρω κι εγώ πόσα συγκροτήματα!
ενώ παλιά ψάχναμε το φίλο που έχει υπόγειο και κουβαλάγαμε και τη ντραμς στα χέρια
άσε τις αυγοθήκες στον τοίχο για μόνωση:rotflmao: :rotflmao:
σε events μαθητικών συγκροτημάτων υπάρχουν πολλές συμμετοχές.
απλά τα παιδιά δεν συνεχίζουν και γιατι δε βλέπουν μέλλον (ελέω fame story και σια όπως σωστά λες) αλλά και γιατί μπαίνουν στο λούκι σπουδες κλπ και τέρμα...
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
συγκροτήματα υπάρχουν άπειρα....ειδικά στο χώρο του heavy metalΑρχικά δημιουργήθηκε από conkark
Με τη μαλάκινση εγκεφάλου που απλόχερα μας δίνει η τηλεοπτική μας θαλπωρή, πώς περιμένουμε να υπάρξει το έναυσμα για ροκ; Κάποτε στην εποχή μου, κάθε γειτονιά είχε και το δικό της γκρουπάκι ροκ. Στη περιοχή μου (Κυψέλη-Αθήνα), είμασταν δε ξέρω κι εγώ πόσα συγκροτήματα! Τώρα, με τον σκυλοβομβαρδισμό τί να περιμένει κανείς; Οι δισκογραφικές βγάζουν τραγουδιάρηδες απ'το fame story: ή σκυλάδες ή ποπ. Απελπισία! Όσο για τις "δυτικές συνοικίες", δεν είναι ασχημοι. Αυτό που πρέπει να ρωτήσουμε είναι αν οι δισκογραφικές θα δεχόντουσαν στίχο ανατρεπτικό ροκ. Η απάντηση είναι ένα μεγάλο ΟΧΙ. Χώρια που αν υπάρξει κάτι σε ροκ, το αποκαλούν " έντεχνο". Ο όρος ΡΟΚ τους τρομάζει. Και είναι και παγκόσμιο το φαινόμενο.
αλήθεια όμως πόσοι από εμάς που κατακρίνουμε την ανυπαρξία τους δώσαμε κάποια στιγμή 10 ευρώ για να τους δούμε στο ΑΝΝ???
αν μας φαίνονται πολλά 10 ευρώ για να δούμε κάτι αυθεντικό , τότε δεν μπορούμε να παραπονιόμαστε
"δυο πραγματα είναι άπειρα: το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία και για το πρώτο δεν είμαι απόλυτα σίγουρος"....
....Αλμπερτ Αϊνστάιν
Αρχικά δημιουργήθηκε από zzr2005
συγκροτήματα υπάρχουν άπειρα....ειδικά στο χώρο του heavy metal
αλήθεια όμως πόσοι από εμάς που κατακρίνουμε την ανυπαρξία τους δώσαμε κάποια στιγμή 10 ευρώ για να τους δούμε στο ΑΝΝ???
αν μας φαίνονται πολλά 10 ευρώ για να δούμε κάτι αυθεντικό , τότε δεν μπορούμε να παραπονιόμαστε
Προσωπική απάντηση: Πηγαίνω στο "Αν". Αλλά εδώ μιλάμε για ένα ολόκληρο σύστημα, που μας επιβάλλει ν'ακούμε το γύφτο με ή χωρίς την αρκούδα να χορεύει, my friend. Και πέτυχαν το 90% της νεολαίας να πηγαίνει ή σκυλάδικα, ή ν'ακούει απροβλημάτιστους Ρουβάδες ποπ!
Στην εποχή μου υπήρχαν σε μεγάλο ποσοστό οι ροκάδες, με nick "φρικιά", όσοι άκουγαν χορευτική soul,(kυρίως κορίτσια,με nick "καρεκλούδες" ), κι ελάχιστοι που άκουγαν Βοσκόπουλους και τέτοια, και τους αποκαλούσαμε: οι "γύφτοι". Βέβαια, είμαι πανάρχαιος: Σχολείο επί χούντας! Αλλά κάναμε εμφανίσεις με τα γκρουπάκια μας σε σινεμά και ξενοδοχεία, για να μαζέψουν οι μαθητές χρήματα για την εξαήμερη. Και βέβαια ως κιθαρίστας και τραγουδιστής, μου τη "πέφτανε" και τα γκομενάκια
Μικρούς μας μαθαίναν παραμύθια αντί να μας μαθαίνουν πάλη.
Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Συγκροτήματα από πιτσιρίκια (σαν κι αυτά που φτιάχναμε παλιά) υπάρχουν και μάλιστα ίσως περισσότερα, βοηθάει το οτι υπάρχουν πλέον και πολλά στούντιο που μπορείς να νοικιάσεις χώρο για να τζαμάρεις
ενώ παλιά ψάχναμε το φίλο που έχει υπόγειο και κουβαλάγαμε και τη ντραμς στα χέρια
άσε τις αυγοθήκες στον τοίχο για μόνωση
σε events μαθητικών συγκροτημάτων υπάρχουν πολλές συμμετοχές.
απλά τα παιδιά δεν συνεχίζουν και γιατι δε βλέπουν μέλλον (ελέω fame story και σια όπως σωστά λες) αλλά και γιατί μπαίνουν στο λούκι σπουδες κλπ και τέρμα...
Μικρούς μας μαθαίναν παραμύθια αντί να μας μαθαίνουν πάλη.
έτσι και αλλιώς το κατεστημένο και το σύστημα ποτέ δεν πριμοδοτούσε ούτε προωθούσε το rock....Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
Προσωπική απάντηση: Πηγαίνω στο "Αν". Αλλά εδώ μιλάμε για ένα ολόκληρο σύστημα, που μας επιβάλλει ν'ακούμε το γύφτο με ή χωρίς την αρκούδα να χορεύει, my friend. Και πέτυχαν το 90% της νεολαίας να πηγαίνει ή σκυλάδικα, ή ν'ακούει απροβλημάτιστους Ρουβάδες ποπ!
Στην εποχή μου υπήρχαν σε μεγάλο ποσοστό οι ροκάδες, με nick "φρικιά", όσοι άκουγαν χορευτική soul,(kυρίως κορίτσια,με nick "καρεκλούδες" ), κι ελάχιστοι που άκουγαν Βοσκόπουλους και τέτοια, και τους αποκαλούσαμε: οι "γύφτοι". Βέβαια, είμαι πανάρχαιος: Σχολείο επί χούντας! Αλλά κάναμε εμφανίσεις με τα γκρουπάκια μας σε σινεμά και ξενοδοχεία, για να μαζέψουν οι μαθητές χρήματα για την εξαήμερη. Και βέβαια ως κιθαρίστας και τραγουδιστής, μου τη "πέφτανε" και τα γκομενάκια
το θέμα δεν είναι τι κάνει η εξουσία...η στάση της είναι δεδομένη
το θέμα είναι τι κάνουν οι από κάτω για να αντιπαρατεθούν στην εξουσία και στο πολιτισμικό κατεστημένο που μας επιβάλει....
"δυο πραγματα είναι άπειρα: το Σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία και για το πρώτο δεν είμαι απόλυτα σίγουρος"....
....Αλμπερτ Αϊνστάιν
Γι αυτο και μενουν φιλε ολες αυτες οι στιγμες τοσο ζωντανες μεσα σου,γιατι ηταν Αγνες,Αυθορμητες.Αρχικά δημιουργήθηκε από conkark
Τωρα τι κανουμε μου λες;Που ανοιγεις το ραδιοφωνο κι ακους τον καθε π...αρα και τη καθε .......να τραγουδαει:γλυκα γλυκα...!
Στο διαολο...
Ειναι λιγοστα τα μερη που μας ταξιδευουν ακομη...οπως εκεινο το μαγαζακι στα Χανια στο παλιο λιμανι,οπου ο τυπας μας εδειχνε φωτο της κορης του με tshirt AC/DC,κερναγε μπυρες,και κρατωντας 2 τηλεκοντρολ στα χερια του προσπαθουσε να συγχρονησει το DVD με τα CD για να ξυπναει αναμνησεις με: Don´t talk to stranger´s,Metal heart,Paranoid,Troper,painkiller κα.
...cause the place seems still alive...
Παιδιά το κύριο πρόβλημα πιστεύω ότι προσδιορίζετε στο θέμα της αλλοτρίωσης (-μαλάκυνσης) του εγκέφαλου.
Για την νέα γενιά (αυτή που ¨είναι κεφάτη, ψωνίζει από τον Γερμανό¨) το ροκ υπάρχει ζει και βασιλεύει στο όνομα πχ του (βαφτισμένου πλέον εναλλακτικού) Χατζιγιάννη ενώ παράλληλα είναι συντετριμμένη από τον χαμό που άφησε στην εγχώρια ροκ σκηνή η διάλυση των Πυξ-Λαξ.
Το μάρκετινγκ έχει κάνει τρελή πλύση εγκεφάλου λέμε!
Μίλαγα τις προάλλες με ένα απίστευτο πιπίνι 21 χρονών, ψηλό με πράσινα μάτια και εκεί που έχω αρχίσει και το ζαχαρώνω και μιλάμε για μουσική μου πετάει την θεϊκή ατάκα: ¨Αυτός ο Ντιπές (Depeche) παίζει κάτι σαν ροκ;¨
Δεν ξέρω τι θα κάνατε εσείς ρε παιδιά αλλά εγώ ζορίστηκα εκείνη την ώρα, αισθάνθηκα ότι το χάσμα γενεών δεν είναι τελικά απλά ένα θέμα για το οποίο έγραφα απλά στις εκθέσεις αλλά κάτι απτό, υπαρκτό, μάζεψα τον καπνό μου, την μπακατέλα που χρησιμοποιώ σαν κινητό και την έκανα διακριτικά.
Ω καιροί, Ω ήθη!
Ps: Καπάκι σκέφτηκα μια παράφραση της θεϊκής ατάκας με την οποία ξεκινάει το High Fidelity του John Cusack:
¨Είμαι μίζερος επειδή ακούω ροκ, ή ακούω ροκ επειδή είμαι μίζερος;¨
Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν ποτέ ευτυχώς.
Θα τα πούμε στη σκηνή, Cheers
Αρχικά δημιουργήθηκε από Innersense
Παιδιά το κύριο πρόβλημα πιστεύω ότι προσδιορίζετε στο θέμα της αλλοτρίωσης (-μαλάκυνσης) του εγκέφαλου.
Για την νέα γενιά (αυτή που ¨είναι κεφάτη, ψωνίζει από τον Γερμανό¨) το ροκ υπάρχει ζει και βασιλεύει στο όνομα πχ του (βαφτισμένου πλέον εναλλακτικού) Χατζιγιάννη ενώ παράλληλα είναι συντετριμμένη από τον χαμό που άφησε στην εγχώρια ροκ σκηνή η διάλυση των Πυξ-Λαξ.
Το μάρκετινγκ έχει κάνει τρελή πλύση εγκεφάλου λέμε!
Μίλαγα τις προάλλες με ένα απίστευτο πιπίνι 21 χρονών, ψηλό με πράσινα μάτια και εκεί που έχω αρχίσει και το ζαχαρώνω και μιλάμε για μουσική μου πετάει την θεϊκή ατάκα: ¨Αυτός ο Ντιπές (Depeche) παίζει κάτι σαν ροκ;¨
Δεν ξέρω τι θα κάνατε εσείς ρε παιδιά αλλά εγώ ζορίστηκα εκείνη την ώρα, αισθάνθηκα ότι το χάσμα γενεών δεν είναι τελικά απλά ένα θέμα για το οποίο έγραφα απλά στις εκθέσεις αλλά κάτι απτό, υπαρκτό, μάζεψα τον καπνό μου, την μπακατέλα που χρησιμοποιώ σαν κινητό και την έκανα διακριτικά.
Ω καιροί, Ω ήθη!
Όπως τα λες είναι, αγαπητέ φίλε.
Επ'ευκαιρίας του Χατζηγιάννη, που μας βομβαρδίζουν-όχι ότι δεν αξίζει το παλικάρι-αλλά είναι γυός παραγωγού μεγάλης δισκογραφικής εταιρίας.
Πριν κάνα μήνα, γνώρισα κι εγώ ένα πιπίνι στο Θησείο, μ',ενα φιλαράκο. Ερχεται το πιπίνι και μου λέει: Το ξέρετε ότι είστε πολύ όμορφος;...Στη ψύχρα!...Πιάσαμε λοιπόν κουβέντα, και σε κάποια φάση τη ρωτάω: Τί μουσική ακούς; Μου λέει "έντεχνο, ροκ, και λαϊκά". (Όλα μαζί. Αχταρμάς). Ακούς και ροκ; "Ναι", μου λέει. Ωραία, λέω γω από μέσα μου,"θα δέσω με το μικρό". Έχεις ακούσει, της λέω, το "Smoke on the water"; "Ποιό είν'αυτό", μου λέει...
Μικρούς μας μαθαίναν παραμύθια αντί να μας μαθαίνουν πάλη.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση