den kataligw pouthena...

[monstermind]

Είσαι ένα καθημερινό βράδυ σπιτι σου, απολαβμάνεις ενα τσιγάρο, λίγο κρασάκι, με μόνη παρέα όμορφη μουσική και δροσερό βραδυνό ουρανό, σε μια μπαμπού καρέκλα, στη βεράντα της μονοκατοικίας σου, λες και δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο γύρω σου...

Κοιτάς το βουνό πέρα μακριά, που τα μαρμαρα του είχαν χτίσει τον παρθενώνα, που έχει ζήσει τόσα, και τόσα ξέρει, και ξεκινάς το ταξίδι, ένα ταξίδι που ξέρεις πως δεν έχει τέλος, που δεν θα σε πάει ποτέ στην ιθάκη σου...

τα θέλω σου είναι μια χαλασμένη πυξίδα, τα μπορώ σου, τα μπαλωμένα πανιά, σε κάθε σκέψη τα λύνεις, σε κάθε αμφιβολία τα μαζεύεις, διορθώνεις την πορεία σου, και συνεχίζεις το δρόμο μέσα απο τους ύφαλους και τα συντρήμια, τρεμόμενος μη έχεις την ίδια μοίρα. και αποφέυγεις και αποκλίνεις. Και πάλι χάνεις το δρόμο, το δρόμο που δεν πάει πουθενά.

Και ξανά λοιπόν ρωτάς: ο φόβος είναι εχθρός? πρέπει να πέσω να βυθιστώ? φταίει το σκαρί μου? πρέπει να σπάσει για να διορθωθώ?
είναι τόσοι όσοι φαίνονται να ξεψύχησαν? εγώ θα τα καταφέρω?

μήπως ο φόβος είναι φίλος? μήπως είναι ενστικτο? μήπως μου λέει: "δεν είσαι έτοιμος και θα φάς τα μούτρα σου" ? μηπως δεν φταίει το σκαρί μα ο καπετάνιος? μήπως πρέπει σιγά σιγά να μάθω?

και αν είναι και τα δύο απο λίγο? έχω φτάσει λοιπόν τα όρια μου? αν θέλω να προχωρίσω πρέπει να παλέψω σε όλα τα πεδία, καλύτερος καπετάνιος σε βελτιωμένο σκαρί?

αν είναι έτσι... αν έχω φτάσει τα όρια μου, τότε... πόσο μακριά ακόμα θα πάω? πόσο μπορώ να τα ξεπεράσω? αν αυτά είναι τα όρια μου, τοσό κοντά στην αρχή, τότε... δεν θα φτάσω ποτέ στην ιθάκη. που πάω λοιπόν?

μα δεν ήξερα απο την αρχή οτι ποτέ μου δεν θα φτάσω?



ανθρώπινο χάρισμα, αιώνια κατάρα...

μακάριοι οι φτωχοί τω πνεύματι...
...οι υπόλοιποι ας πάμε να γαμηθούμε...

κακά τα ψέματα... ο μεσσίας... απέτυχε.

[Alkis]

Κάνε πάντα αυτό που νιώθεις εσύ σαν λύση. Και λάθος να είναι το μαθαίνεις και το κρατάς.

Ποτέ μη βιαστείς, να δίνεις πάντα χρόνο στον εαυτό σου. Μην επηρεάζεσαι από τίποτα. Μην συγκρίνεσαι με τίποτα.

[aristoteles]

Εσύ είσαι ο καπετάνιος, εσύ και το πλοίο...

Το όρια τα έχεις για να τα ξεπερνάς...
Μη φοβάσαι!!!
Οι εμπειρίες σου θα σε ακολουθούν ΠΑΝΤΑ...
Θα είναι πάντα μέσα σου... Φωνές δυνατές, χαμηλές, έντονες, υπόκοφες... Θα είναι εκεί, να σου θυμίζουν τα "λάθη" σου αλλά και τα "σωστά" σου..

Η Ιθάκη δεν πρέπει ποτέ να έρθει...!
Η μαγεία όλη κρύβεται στο ταξίδι προς αυτήν... το οποίο να εύχεσαι να είναι μακρύ...

Take care

[Alkis]

Αρχικά δημιουργήθηκε από aristoteles

Η Ιθάκη δεν πρέπει ποτέ να έρθει...!
Η μαγεία όλη κρύβεται στο ταξίδι προς αυτήν... το οποίο να εύχεσαι να είναι μακρύ...

Take care

Όλα τα φράγκα

Το ζόρι είναι να το συνηδειτοποιήσεις. Αλλά τα πας μια χαρά και μέχρι τότε!

Να είσαι περήφανος για τον εαυτό σου.

[monstermind]

λογια....

[Alkis]

Αρχικά δημιουργήθηκε από monstermind
λογια....

... που απευθύνονται σε σένα, για να γίνουν πράξεις.

[sniper]

ΞΕΚΟΛΛΑΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ !!!!!!

Είναι πολύ μικρή η ζωή για να καθόμαστε και να να την τρώμε σκεπτόμενοι τι, γιατι, και αν έτσι κι αν αλλιώς.....


ΒΟΥΡ και ότι γίνει.

[aristoteles]

Και βέβαια το σημαντικό είναι να το συνειδητοποιήσεις...


... είναι λόγια... κανείς δεν αντιλέγει

που μπορούν όμως να γίνουν πράξη... Αρκεί να το θέλουμε...

:wacko:

[Alkis]

Αρχικά δημιουργήθηκε από sniper
ΞΕΚΟΛΛΑΤΕ ΡΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ !!!!!!

Είναι πολύ μικρή η ζωή για να καθόμαστε και να να την τρώμε σκεπτόμενοι τι, γιατι, και αν έτσι κι αν αλλιώς.....


ΒΟΥΡ και ότι γίνει.

Κι αυτό παίζει. Αρκεί να μπορεις να αδειάζεις το μυαλό σου.

[Alkis]

Ξέρεις υπάρχουν γιατροί, διακεκριμένοι καρδιολόγοι, που έχουν σώσει κόσμο και κοσμάκι, αλλά οι ίδιοι ποτέ δεν είχαν πρόβλημα υγείας με την καρδιά τους.

[monstermind]

συγνωμη παιδια... δεν ήθελα να σας υποβιβάσω, ούτε να σας σνομπάρω... ίσως παρεξηγήκα...

κάθε βήμα προς ένα στόχο είναι πιο δύσκολο από το προυγούμενο... το ταξίδι είναι ο σκοπός εφόσον ιθάκη δεν υπάρχει ή απλά είμαστε μικροί (όχι στην ηλικία) για να μάθουμε που είναι...

το πρώτο μεγάλο βήμα... το κάνεις όταν, οχι απλά το ξέρεις αυτό, αλλά το νιώσεις κιόλας...

το πρώτο μεγάλο βήμα έχει ίνει καιρό τωρα... το δεύτερο είναι πολύ μακρια...

λόγια λοιπόν, γιατί όλοι το λέμε, μα πόσοι το κάνουν? το κανεις αλκη? το κανεις αριστοτελε? το κάνεις σνιπερ ?εγώ δεν το κάνω... κολάω σε μικρότητες, βγάζω συμπεράσματα και βαδίζω πάνω σε αυτά, σκέφτομαι περισσότερο απο όσο χρειάζεται και ζω λιγότερο απο όσο θέλω... έχω το μυαλό μου στον προορισμό, και δεν βλέπω τις εμπειρίες που μου προσφέρει το ταξίδι. το ξέρω πως είναι λαθος γιατί το νιώθω... χάνω την μάχη πριν καταλάβω οτι ξεκίνησε

[sniper]

Αρχικά δημιουργήθηκε από monstermind
συγνωμη παιδια... δεν ήθελα να σας υποβιβάσω, ούτε να σας σνομπάρω... ίσως παρεξηγήκα...

κάθε βήμα προς ένα στόχο είναι πιο δύσκολο από το προυγούμενο... το ταξίδι είναι ο σκοπός εφόσον ιθάκη δεν υπάρχει ή απλά είμαστε μικροί (όχι στην ηλικία) για να μάθουμε που είναι...

το πρώτο μεγάλο βήμα... το κάνεις όταν, οχι απλά το ξέρεις αυτό, αλλά το νιώσεις κιόλας...

το πρώτο μεγάλο βήμα έχει ίνει καιρό τωρα... το δεύτερο είναι πολύ μακρια...

λόγια λοιπόν, γιατί όλοι το λέμε, μα πόσοι το κάνουν? το κανεις αλκη? το κανεις αριστοτελε? το κάνεις σνιπερ ?εγώ δεν το κάνω... κολάω σε μικρότητες, βγάζω συμπεράσματα και βαδίζω πάνω σε αυτά, σκέφτομαι περισσότερο απο όσο χρειάζεται και ζω λιγότερο απο όσο θέλω... έχω το μυαλό μου στον προορισμό, και δεν βλέπω τις εμπειρίες που μου προσφέρει το ταξίδι. το ξέρω πως είναι λαθος γιατί το νιώθω... χάνω την μάχη πριν καταλάβω οτι ξεκίνησε

Να σου πω....

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι ότι μόνο σου δεν μπορείς να ξεπεράσεις τα όρια που εσύ ο ίδιος βάζεις.... Αν ξέρεις ότι χάνεις την μάχη πριν ξεκινήσει τότε είσαι μέσα στην στροφή και τσαρουχώνεις το μπροστινό σου....

Τα πάντα γίνονται και ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει ΤΑ ΠΑΝΤΑ... Δεν είμαι πολύ μεγαλύτερος σου αλλά μάλλον έχω φάει 2-3 σφαλιάρες παραπάνω από σένα και ξέρω από πρώτο χέρι ότι το να κάθεσε και να τα σκέφτεσαι χωρίς να μαθαίνεις κάτι είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που πρέπει να κάνεις.....

Δεν ξέρω αν βοήθησα...

[Alkis]

Μια από τα ίδια είμαστε πολλοί εδώ μέσα. Η προσπάθεια που κάνεις είναι το μεγάλο βήμα. Και ίσως να κρατήσει πολύ, αλλά είναι λάθος να παραιτηθείς.

Έφαγα και εξακολουθώ να τρώω απογοητεύσεις στη ζωή, άλλες χοντρές, άλλες ψιλές. Κάθε εμπόδιο θέλει λίγο χρόνο να ηρεμήσεις.

Ψάχνεις και βρίσκεις διεξόδους, οι οποίες μπορεί να σου φαίνονται χαζές η παιδαριώδεις, αλλά είναι διέξοδοι.

Τι θα πουν οι άλλοι; Στις κρεατοσφαίρες σου. Είσαι απασχολημένος. Απασχολημένος με την ζωή σου. Να βρεις τον εαυτό σου. Να δεις λίγη χαρά, να κοιτάξεις πως μπορείς να βρίσκεις τη χαρά.

Στο κάτω κάτω, να σκέφτεσαι πως ότι κάνεις ενάντια στα όριά σου, μόνο να σου αφαιρέσει χρόνια από τη ζωή θα έχει σαν αποτέλεσμα.

Είσαι αυτός που είσαι, κι αν κάποια πράγματα σε ενοχλούν και θες να τα αλλάξεις, να το κάνεις. Αλλά είναι λάθος να προσπαθείς να το καταφέρεις μέσα σε μια εβδομάδα η ένα μήνα. Γιατί αυτό είναι ένας φαύλος κύκλος που δεν οδηγάει πουθενά. Και θα επαναλαμβάνεται σε όλη σου τη ζωή.

Πάρε το χρόνο σου φίλε μου. Σκέψου ήρεμα, παρατήρησε, δέξου απόρριψε, κάθε φορά, όλο και πιο δυνατά.

Μόνο δώσε χρόνο στον εαυτό σου, να προλάβει να ανασάνει. Μην τον πνίγεις, και ο χρόνος θα αποβεί ο καλύτερος γιατρός.

[monstermind]

αν εκεί που είμαι ήσουν.. και εκεί που είσαι πάω... τότε πρέπει να σε γνωρίσω και να σε κρίνω

ο κάθε ανθρωπος ειναι για τον μικρόκοσμο του ο ιδανικός.

πιστεύεις οτι είσαι το σωστό πρότυπο?

[monstermind]

Αρχικά δημιουργήθηκε από Alkis

Πάρε το χρόνο σου φίλε μου. Σκέψου ήρεμα, παρατήρησε, δέξου απόρριψε, κάθε φορά, όλο και πιο δυνατά.

καποιος μου είπε κάποτε οτι η λύση είναι "μικρές καθημερινές αλλαγές σε μεγάλα πράγματα..."