Είναι τρεις γέροι-όλοι μαζί γράφουνε καμμιά 250άρα-και συζητάνε τα προβλήματά τους.
-Εγώ ρε παιδιά,λέει ο πρώτος,έχω σοβαρό πρόβλημα με τα κόκκαλά μου.Ειδικά όταν είναι να βγώ από το σπίτι,να πάω ν' αγοράσω κάτι,υποφέρω.
Πονάνε τα πόδια μου,δεν μπορώ να περπατήσω πάνω από 10 μέτρα χωρίς στάση...άσ'τα να πάν στο διάολο!
-Ντάξει μωρέ τού λέει ο δεύτερος,τι περίμενες σε τέτοια ηλικία...να κάνεις μονόζυγο;Πάλι καλά να λες.
Εμένα που μ' έχει τρελλάνει το στομάχι και δεν μπορώ να φάω τίποτα εκτός από φιδέ,τι να πω;
Για να μην πω για τον προστάτη δηλαδή!
Εσύ ρε πώς τα πάς; ρωτάει τον τρίτο.
-Να σάς πω...Εχω μια γυναίκα στο σπίτι που με βοηθάει.Δηλαδή,μαγειρεύει πλένει σιδερώνει...τέτοια.
Καλό κορίτσι,Βουλγάρα είναι,τής δίνω εκεί ένα χαρτζηλίκι και δεν σάς κρύβω ρε παιδιά ότι είναι κόμματος!Μπουκιά και συγχώριο,που λένε.
Χθες το μεσημέρι,που έστρωνε το κρεββάτι,μού ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι!Δεν άντεξα και την έριξα στο στρώμα,έτοιμος......καταλαβαίνετε.
Γυρίζει λοιπόν και μού λέει "Κύριε Παναγιώτη,είναι η τρίτη φορά σήμερα!!"
-Μωρέ μπράβο!Ε και πού το πρόβλημα ρε χριστιανέ;
-Ξεχνάω ρε παιδιά...ξεχνάω!