- Ρε μαλακα, εδω καπου δεν εχει μια στροφη;
Ητανε θυμαμαι τελη δεκαετιας 80 αρχες 90, δενθυμαμαι οσο κ αν στιβω το μυαλο μου.
Διακοπες. Χωριο παραθαλασσιο, απεραντες αμμουδιες, υπεροχες παρεες. Πριν ακομα ανακαλυψουμε την ποζα κ το δηθεν. Πριν μαθουμε οτι με τα λεφτα νοικιαζεις φιλους.
Τοτε που μας αρκουσε μια καλη φωτια στη θαλασσα, χυμα κρασι, καλαμποκια, κιθαρες κ σαραβαλα κασετοφωνα για να περασουμε ολη τη νυχτα γελωντας κατω απο τα αστερια.
Τοτε που μια Ελενη με εκανε να μετραω τα αστρα κ να σιγοτραγουδαω το when the smoke is going down
O Θοδωρης θυμαμαι ειχε παρει καινουργια μηχανη. Ενα Virago 250. Τι εργαλειο ηταν αυτο; Γυαλιζε θυμαμαι. Ειχε κ αυτη την τσοπεροαισθηση που μας εφτιαχνε. Ταινιες αμερικανικες, με τυπαδες που γυριζαν στις ερημιες κ τις παραλιες με το τσιγαρο στο στομα, αγριαδα κ στυλακι. Δεν θελει κ πολυ για να κολλησεις.
Που μας εχανες που μας εβρισκες, βολτα σε ολη την περιοχη να κανουμε τους ομορφους. Να υποφερουμε με πονο βουβο, οταν ανεβαιναμε το μεσημερι πανω κ κολλαγε η σελα στα μπουτια. Στην καλυτερη μια πετσετα απλωμενη πανω στη σελα, για να μην την βρεξουμε με τα μαγιο. Να δαγκωνουμε οτι εχουμε προχειρο τα βραδυα που το πουκαμισακι δεν εφτανε να κρατησει την υγρασια.
Κρανος; αστειευεστε βεβαια. Μπουφαν; Ειχαμε δει σε ενα περιοδικο καποιους που φοραγαν κ λεγαμε "κοιτα να δεις ρε τι φορανε... Ευρωπη παιδι μου"
Ενα βραδυ θυμαμαι, ειχαμε παει στο διπλανο χωριο στο "κλαμπ". Σκασανε μυτη οι ομορφοι πρωτευουσιανοι κ παρκαρανε κ το αλογο πρωτη μουρη στο μαγαζι... τσσσσσσσ. Κουνια που μας κουναγε βεβαια, αλλα εμεις εκει. Αρχοντες του κοσμου
Υπεροχη βραδυα. Μουσικη, κοσμος, χυλοπιτες, κατακτησεις, η θαλασσα να γυαλιζει διπλα μας. Μεγαλειο. Ημασταν 20 χρονων κ ολος ο κοσμος ηταν δικος μας.
Το κλαμπακι ηταν στη θαλασσα. Για να φτασεις, υπηρχαν 2 δρομοι. Ο κεντρικος, που ερχοταν απο το κεντρο του χωριου, μια τεραστια ευθεια που εχει υγρανει πολλα ματια απο τον αερα κ τα δακρυα. Ηταν κ εκεινη η κλειστη αναποδη στροφη στο τελος της, γεματη αμμο που εκανε πολλους να πεφτουν σαστισμενοι σχεδον μεσα στη θαλασσα οπως ερχονταν.
Κ υπηρχε κ ο πισω δρομος. Που περναγε μεσα απο εξοχικες κατοικιες, ηρεμος δρομος με συμπαθητικες στροφες κ σε αβγαζε λιγο πιο πισω στην εθνικη. Ιδανικος δρομος για να αποφευγεις τους μεθυσμενους που εφευγαν απο τα κλαμπ
Εκεινο τον δρομο ειχαμε διαλεξει εκεινο το βραδυ. Για να χαζεψουμε τη διαδρομη. Για να μπορουμε να σχολιαζουμε την κοπελα που ειχε γνωρισει. Μαρια την ελεγαν; Δημητρα; που να θυμαμαι τωρα; Ουτε αυτος πρεπει να θυμαται πια
Με το τσιγαρο στο χερι να ακουμε το γουργουρητο της μηχανης. Κ να τα λεμε. Με την υγρασια αλλη μια φορα να μας τρυπαει τα κοκκαλα.
Ωρα να ανοιξουμε λιγακι γιατι θα φαμε πολυ κρυο μαλλον. Κ να ανοιγει η μηχανη. Κ να νοιωθεις αυτο το υπεροχο δεσιμο με το μεταλλο. Σαν ενα κομματι. Με τις στροφες να ερχονται κ να φευγουν γλυκα. Κ να αυξανει λιγακι ο ρυθμος. Μεχρι που ειχε φτασει στο ανωτερο σημειο σωφροσυνης για το συγκεκριμενο δρομο.
Ηταν απο εκεινες τις φορες που οδηγος κ συνοδηγος ειναι ενα σωμα. Που πλαγιαζεις κ δεν καταλαβαινεις οτι εχεις πλαγιασει τοσο πολυ. Που ειναι λες κ εισαι ακινητος κ απο κατω σου ο δρομος γυρναει, συστρεφεται, μικραινει μεγαλωνει κ εσυ αισθανεσαι σαν να κανεις ερωτα σε μεταξωτα σεντονια. Με το φως της μηχανης να σημαδευει ενα ξεχωριστο κομματι του χρονου μεσα στον χρονο. Σαν να δειχνει το μοναδικο πραγμα που υπαρχει, που ειναι ζωντανο μεσα σε ενα κοσμο που δεν αντιλαμβανεσαι. Που δεν υπαρχει, στο σκοταδι γυρω σου
- Ρε μαλακα, εδω καπου δεν εχει μια στροφη;
Καπου εκει πρεπει να ητανε. Εκτος κ αν την ειχαμε παρει ετσι μαγεμενοι που ημασταν. Μπααα.. λογικα δεν πρεπει να ειχαμε φτασει ακομα. Ελα ομως που ο δρομος μπροστα μας εδειχνε υπεροχα ισιος. Υπεροχα γκρι. Υπεροχα φωτισμενος. Υπεροχα.....
- Κοψε ρεεεεεεε
Τελικα δεν ηταν ο δρομος τοσο γκρι εκει που τελειωνε η δεσμη του προβολεα μας. Ηταν εκεινα τα χορταρακια βλεπεις που δεν ειχαν θεση καθετα στο δρομο, παρα μονο στη ριζα του τοιχου που υψωνοταν μπροστα μας.
Θυμαμαι κατι βρισιες
- Το 'χω...
- Παναγια μου
- Δεν το 'χω
- κοψε μαλακααααααααα
Εγω βρεθηκα σε κατι χορταρια στο πλαι με τα ποδια ψηλα πανω στον τοιχο
Ο Θοδωρας λιγα μετρα διπλα μου, να γελαει ακουμπισμενος πανω στον τοιχο
Γελαγαμε ακομα οταν αναψαν τα φωτα κ βγηκαν εντρομοι οι ανθρωποι να δουν τι εχει συμβει.
Μαε κοιταγαν απορημενοι να γελαμε, κ οταν τους ειπαμε οτι απλα σκονταψαμε μας εβρισαν. Μας εφτιαξαν καφεδακι, βεβαιωθηκαν οτι εκτος απο μια χαζομαρα κ νευρικο γελιο ημασταν καλα κ μας εδιωξαν κανοντας τον σταυρο τους. Την αλλη μερα Πηρε μπογια ο Χριστιανος κ εφτιαξε κοκκινα βελακια κ σχεδια στον τοιχο του.
Σηκωσαμε τη μηχανη, βρισαμε ο ενας τον αλλο βλεποντας τις γρατζουνιες κ συνεχισαμε να γελαμε. Ειχαμε ξεγελασει το χαρο
Κ για να το γιορτασουμε ριξαμε αλλη μια τουμπα γελωντας στον χωματοδρομο