Υπάρχουν στιγμές μοναξιάς στην ζωή μας και όχι μόνο ….
Που ζεις με αναμνήσεις …….
Υπάρχουν μέρες στιγμές χρονικές περίοδοι που σου
Έρχονται στο μυαλό παλαιά πρόσωπα αγαπημένα και αναρωτιέσαι τι θα
γινόταν αν ….πως θα ήταν εφόσον ,… γιατί κατέληξε έτσι ….γιατί έχω
κάνει τόσο μεγάλο κακό σε συνάνθρωπους μου ……
Περπατώ στην Αθήνα μόνος ….
Έχω ξυπνήσει χωρίς λόγο , ένα όνειρο μια ταχυκαρδία .
δεν θυμάμαι τι είδα….
.
Βάζω μπουφάν παίρνω κράνος … ξεχάστηκα η μότο χαλασμένη .
Έχω όρεξη για βόλτα …..
Το κόβω ποδαράτος . από Παγκράτι βυθισμένος στις σκέψεις μου .
Τι έγινε που πάω με το δερμάτινο και το κράνος στο χέρι …
Έχω φτάσει στο πολεμικό μουσείο ….
Ο κόσμος φαίνετε τόσο μακριά και όμως περπατούν διπλά μου .
Σύνταγμα …… φωτισμένο αλλά μου βγάζει μια θλίψη
Σκέψεις . . τι κάνω εδώ και που πάω …
ποσά χρόνια έχω να περπατήσω στους δρόμους . αργά το βραδύ .
στα σοκάκια της ευαγγελιστρίας . . . .
Χωρίς να υπάρχει λόγος
Έτσι απλά να χαθώ και εγώ μέσα στον κόσμο στο σκοτάδι
Από τότε από παιδί από το c50 μου……
Φτάνω χαμηλά αγίου Κωνσταντίνου .
Περνώ Κουμουνδούρου και αράζω .
Παίρνω 2 μπύρες . η μια μονορούφι η άλλη χαλαρά
σκέπτομαι δεν έχω ούτε ταυτότητα μαζί μου ……..
πλάκα θα είχε μια εξακρίβωση στοιχείων …..
Σκέψεις για το τι όμορφα είναι ορισμένα μέρη την νύχτα
που την ημέρα γίνετε απλά χαλασμός κυρίου …….
.ερώτηση ….. γιατί είσαι εδώ τώρα ρε παπάρα …..
νύσταξα ……να θυμώνουν τουλάχιστο το όνειρο ……
Την ξαπλώνω στο παγκάκι βάζω και μαξιλάρι το δερμάτινο ….
.καλά που το πήρα Και το κράνος αγκαλιά …
Παρατηρώ πλαγιομετωπικά και ξαπλωτός….
Μια μορφή μια ψυχή ταλαιπωρημένη …
που στο πρώτο κοίταγμα της λες ότι το σώμα είναι εδώ ….
η ψυχή έχει φύγει …
κοιτάει ψηλά αλλά την κρατά φυλακισμένη η σάρκα …
μια ψυχή μαστουρωμένη από την στέρηση της ελευθερίας να πετάξει
μακριά στο φως ….
Ένα κορμί στο φανάρι να ζητά από τους οδηγούς…….
Μου κάνει κλικ πάω παίρνω δυο σουβλάκια .
Κάθομαι στο παγκάκι απέναντι της σχεδόν
Κοπέλα ήταν ……
Παρατηρώ ……
Μαύρο τζιν που κάποτε πρέπει να ήταν ξεβαμμένο μπλε
Γκρι μπλουζάκι που κάποτε πρέπει να ήταν …. Ανοιχτόχρωμο
Τα μάτια της έμοιαζαν με μαύρες τρύπες ….
πάνω σε ένα εκρού πανί τσαλακωμένο σε μορφή προσώπου …
Το περπάτημα σχεδόν καμπουριαστώ . . . .
τα χεριά ήταν απλά κόκαλα τυλιγμένα με δέρμα ……
Σκέψεις ……τι κάθομαι και κοιτώ ξημερώματα (τέσσερις η ώρα ) και χαλιέμαι ….
Άσε τον κόσμο στην δυστυχία του …….έτσι είναι η ζωή ……
Πάντως άσχετα με το κατρακύλισμα φαίνετε ότι ήταν όμορφη κοπέλα ……
Με κοιτά ….. την φωνάζω ……
έρχεται σέρνοντας αυτό το κορμί που δεν λέει να κάνει πίσω ….
Με κοιτά την κοιτώ ….. πεινάς ? … έλα πάρε …
της δίνω το φαγητό και σκέπτομαι …
.να της δώσω Κανά 50αρικο ….
.να πα να κοιμηθεί να κάνει ένα μπάνιο …..
με κοιτά …. Μου δίνει το ένα σουβλάκι ….. παρέα σκέφτηκα ..
Μαλακία το 50 αρικο σε δόση θα πάει να τα δώσει …..
Δεν μιλάμε πίνει την μπύρα μου …..
…..απλά με κοιτά . ………..
Οι μαύρες τρύπες στο πρόσωπο της έτοιμες να στάξουν απόσταγμα πόνου
Αυτό πέρασε από το μυαλό μου …..
Βουρκώνω ….. γελάω ….. με κοιτά …..
Κάτι τρέχει με το παρουσιαστικό της …….
Κάτι με τρέχει και εμένα ……κάτι ….
με τρώει το μυαλό μου ψάχνω εικόνες ….
Την κοιτώ ……………………
Κοιτώ ..τα χεριά της ….. σημάδια ………..
Τα πόδια της …. Μελανιασμένα ………..….
Δε μιλάμε . ακόμη εγώ χαμογελώ και ντρέπομαι που ίσως την
έφερα σε δύσκολη θέση …..,
Τρώει …τα δόντια της άσπρα περίεργο ……την κοιτώ .
Τα μαύρα μάτια με κάνουν να κοιτάξω το πάτωμα…
βουρκωμένα μαύρα μάτια …
Δεν μιλάμε…..
Έτσι όπως καθόμαστε στο παγκάκι …. το τζιν σηκωμένο …
ένα τατουάζ λίγο πιο πάνω από τον αστράγαλο ……
Το τατουάζ…………………………………….
Ένα δελφίνι με ένα……. πουλί ……… ένα γεράκι κοιτιούνται …
Ταξίδι στο χρόνο μέσα σε δευτερόλεπτα ….
Σχεδόν δέκα χρόνια πέρασαν από μπροστά μου …. Σβηστήκανε …
Μηχανή του χρόνου έγινε το μυαλό μου ….
με όλες τις εικόνες και λεπτομέρειες …..
στιγμές γνωριμίας χαράς , θάλασσες φιλιά ταξίδια βουνά χωρισμός πόνος ………….
ποσά λεπτά πέρασαν έως ότου ξαναδώ το παρών δεν ξέρω ….
Βρέθηκα όμως να της κρατώ το χέρι … φοβήθηκα
Το στομάχι έφυγε από την θέση του . . …..
η καρδιά μου σταμάτησε για λίγο και μετά έκανε πολλά γκτουπ γκτουπ ..….
έκλαιγε ….Έφυγα ….. τρέχοντας …..όπως και τότε ……
με εικόνες να με κυνηγούν ……..σταμάτησα … ξανά πίσω ….
Ξαναγύρισα τρέχοντας ήταν ακόμη εκεί …..
κοιτούσε ακόμη εκεί που καθόμουν ………….
Αλλά εγώ ήμουν πίσω της ………………..
Δήμητρα………………;
...
Απάντηση με παράθεση
