18/10/07. Είναι πρωί. Έχω καθυστερήσει να έρθω στο γραφείο. Ανεβαίνω τη χαώδη Κηφισίας. Μεταξύ των "μοτοσυκλετιστών" που πηγαίνουν αργά ανάμεσα από τις λωρίδες δίχως να κοιτάζουν τους καθρέφτες και αδιαφορώντας για το τι γίνεται πίσω, συναντώ scooter με αναβάτη μπουφανάτο, κράνος Arai και γαντάκι (ξέρεις, απ' αυτούς που σου προκαλούν το respect ασυνείδητα).
Του δίνω προτεραιότητα σταματώντας σε μια "σφήνα" (εγώ οδηγώ το νέο μου hornet). Με χαιρετάει και συνεχίζουμε την "άνοδο". Στο δρόμο πήγαινε πολύ γρήγορα. Ανάλογα με τις "διόδους" που επιλάγαμε, τη μια ήταν αυτός μπροστά, την άλλη εγώ. Κοιταζαμε τους καθρέφτες μας και δίναμε προτεραίοτητα ο ένας στον άλλο.
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ήρθα στο γραφείο χαρούμενος. Σαν να είχα πάει βόλτα με ένα φίλο.
Ακριβώς το αντίθετο συναίσθημα που έχει κανείς όταν έχει τσακωθεί με κάποιον άγνωστο οδηγό.
Αυτά .....
keep on Riding