...μέσα σε μια ζούγκλα τεσσάρων τοίχων...σα να μη σου φτάνει η ζούγκλα εκει έξω, γεμάτη αρπακτικά που κοιτάζουν πότε θα έρθει η στιγμή να σε βρούν αδύναμο και να σε κατασπαράξουν...
...μέσα σε αυτή τη ΄θαλπωρή, που σε κάθε σπίτι εκός απο το δικό σου, σου φαίνεται ιδανική...
...μέσα σε ένα τσίρκο που οι κλόουν σε τρομάζουν, και κάθε τόσο τρέχεις μακριά τους να κρυφτείς...
...μέσα στην παράνοια του αλκοόλ και των επιπτώσεων του γύρω σου...πάνω σου...μέσα σου..
...καθισμένος στην ίδια θέση για χρόνια περιτριγυρισμένος απο ιστούς και αράχνες που επιτέλους θέλεις να κουνηθείς και να τις διώξεις...
...παλεύοντας με κύμματα και καταιγίδες για να φτάσεις επιτέλους στη στεριά....να πατήσεις το πόδι σου κάτω και να μπορέσεις επιτέλους να χαμογελάσεις..
...και συνεχίζεις ναι μεγαλώνεις...όμως δεν βρίσκεις τη στεριά...και ολοένα περισσότερα κύμματα σε πνίγουν, σε τραβούν προς το βυθό......κάτι που φαινεται τόσο λυτρωτικό τώρα πια....
Και εσύ έχεις χαθεί....έτσι...μεγαλώνοντας.......
Απάντηση με παράθεση
:rotflmao: 
.........τι ποτο ξενερωμα ............και μονο το ακουσμα ,μου θυμιζει κατι μαιμουδες στη ζουγκλα
Εάν δεν κάνεις το παραμικρό όλη μέρα και μετά είσαι πουλμούρ στην καφετέρια, ούτε γάτα, ούτε ζημιά! Που χρόνος να "μεγαλώσεις". 
