Ήταν δυο ναυαγοί που το καράβι τους ναυάγησε πριν 30 χρόνια σε ένα ερημονήσι.
Τα χρόνια πέρασαν αργά και βασανιστικά μέχρι που μια μέρα λέει ο ένας στον άλλον...
-Ρε συ Μηνά βαρέθηκα, όλο τα ίδια και τα ίδια, ψάρεμα, κακά και νάνι κάθε μέρα.
-Τι να κάνουμε ρε Μήτσο; τον ρωτάει ο άλλος.
-Να ρε συ, μια και δεν έχουμε γυναίκα και έχουμε να μαμήσουμε 30 χρόνια, δεν το κάνουμε όπως είμαστε να θυμηθούμε πως γίνεται.
-Ξέρω 'γω, λέει ο άλλος, να το κάνουμε , δεν μαμιέται μόνοι μας είμαστε, κανένας δεν μας βλέπει.
Εκεί που το κάνει ο Μηνάς στο Μήτσο βάζει κάτι κλάματα ο Μήτσος, το δάκρυ κορόμηλο.
-Γιατί κλαις ρε μαλάκα, σε πόνεσα; ρωτάει ο Μηνάς.
-Όχι ρε συ, κλαίω γιατί χάσαμε 30 χρόνια τσάμπα ρε γαμώτο.
Απάντηση με παράθεση
