Καποια στιγμη ο Γιωργος (gcrook) εβαλε ενα ποστ, απο αυτα που βαζει και απνταει συνηθως μονος του ...
Ξερετε, στο στυλ "θα παω μια βολτα", "μα γιατι δεν απανταει κανεις?", "οχι ρε ΔΕΝ θα παω τελικα" και τετοια που τελικα τα ξεχναν ολοι ...
Προς μεγαλη του εκπληξη, σ' αυτο το ποστ, απαντησαν και καποιοι αλλοι, μιας και η "καταψυξη" στην οποια βρισκομαστε τον τελευταιο καιρο, κρατησε μαλλον πολυ και πολλοι εχουν βαρεθει την "κλεισουρα".
Μαζευτηκαμε λοιπον στα πρωτα διοδια Αθ.-Λαμιας, κατα τις 10 οπως ηταν το ραντεβου.
Ολοι?
Φυσικα ΟΧΙ ΟΛΟΙ !!!
Ο θαργησω_λιγο_και_να_με_περιμενετε_Σταυρος, κατα κοσμον KaTaNas ή KaTaMas (σωστοτερα) μας εκανε να ξεκινησουμε κατα τις 11 παρα ...
Το θεαμα (απο τα διοδια) των χιονισμενων βουνων μπροστα μας, καθως και το ψιλοκρυακι, εκανε την Μαρια (Angel-m) να γκριν... εεε ... να λεει την γνωμη της για την βολτα επαναλαμβανομενα!
Ο Κωστας (Saramaritis) ηταν, οπως παντα, η "ηρεμη δυναμη". Δεν μασαγε με οτιδηποτε.
Ο Γιωργος (gcrook) οταν εφτασε, ηταν μεσ' την καλη χαρα! Οχι λογω της βολτας που θα πηγαιναμε, αλλα που απαντησε καποιος στα ποστ του!
Καποια στιγμη εφτασε επιτελους κι ο Σταυρακης με το καινουργιο του "αλογο" καμαρωτος - καμαρωτος φερνοντας μαζι του και τον φιλο του τον Τακη που εχουμε βρεθει δυο τρεις φορες στο Δελεαρ, στον οποιο ειχε δωσει το Suzuki του, απαλλαγμενο απο τα περιττα πλαστικα.
Οταν επιτελους ξεκινησαμε, προχωρησαμε με χαλαρη (110-120) πορεια. Διεκρινα μια πρωτη "μικροτρομαρα" στην παρεα οταν περναγαμε τα νερα απο τα χιονια που λιωναν στην Μαλακασα, αλλα ξαναγυρισαμε στον κανονικο ρυθμο μας αμεσως μετα και μεχρι την εξοδο για Θηβα.
Εκει ειχαμε μια μικρη σταση μιας κι ο Γιωργος ηθελε να αποτισει φορο τιμης στην μπαριερα, πανω στην οποια πριν απο καιρο ειχε ξεχασει την μιση μηχανη του περιπου. Αφου μαζεψαμε μερικα παλια κομματια απο τα πλαστικα της μηχανης του (σαν σουβενιρ), συνεχισαμε μεχρι την Θηβα.
Το κομματι του καμπου το περασαμε με κλιση απο 25-40 μοιρες στην ευθεια μιας και οι Νοτιαδες απο αριστερα μας ηταν φοβεροι και τρομεροι.
Περασαμε απο μεσα απο την Θηβα με κατευθυνση την Λειβαδια. Παντα με χαλαρους ρυθμους περασαμε απο την Αλιαρτο και φτασαμε στην Λειβαδια κατα τις 12.
Ανεβηκαμε στην τοποθεσια "Κρυα Βρυση" και κατσαμε στο "Ξενια" για καφε. Η διαφωνια "μεσα ή εξω" λυθηκε εντελως δημοκρατικα, μετα κι απο επισκοπιση της καταστασης "μεσα" (πολυκοσμια, καπνος, κλπ), και με 5-1 υπερ του "μεσα", τελικα κατσαμε "εξω" μιας και το "1" ειπα οτι "εγω θα κατσω εξω κι εσεις κατσετε οπου σας αρεσει" ....
Τελικα ομως αποδειχτηκε καλη επιλογη, μιας κι ειχε βγει και λιγος ηλιος και ζεσταινε και το "γκρινιαρικο" ("μεσα απ' το μπουφαν φοραω αμανικο γαμωτο!") της παρεας.
Ζεστα ποτα οπως καφες και σοκολατα, συντελεσαν στο ν' ανεβει κι η εσωτερικη θερμοκρασια.
Κουβεντα στην κουβεντα, επεσε κι η ιδεα (μαντεψτε απο ποιον) να δοκιμασουμε να ανεβουμε λιγο ψηλοτερα, προς το Ζεμενο, αν περναει με ασφαλεια ο δρομος, με σκοπο να αραξουμε στο ταβερνακι που εχει εκει μεσα στα πλατανια, κι αφου τσιμπησουμε κατι ελαφρυ (κανα πουπουλο ας πουμε), να την κανουμε για επιστροφη, μιας κι ολοι ειχαμε πει οτι θα γυριζαμε σχετικα γρηγορα ...
Τελικα ολοι εχουν την αναγκη για περιπετεια μεσα τους, μου φαινεται, μιας και συμφωνησαν σχετικα ευκολα. Μπορει να βοηθησε κι η ηλιολουστη (μεχρι εκεινη την στιγμη) μερα ...
Αφου διορθωθηκαν οι μανετες του Katana, που πριν κοιταγαν προς τα κατω, μιας κι ετσι "βολευαν" τον Σταυρο, αλλα οχι τον Τακη, ξεκινησαμε κατα τις 1+.
Μεχρι την διασταυρωση της Δεσφινας πηγαιναμε πολυ χαλαρα ολοι μαζι, απολαμβανοντας το χειμωνιατικο τοπιο, ενω οσο πλησιαζαμε προς τον Παρνασσο σκοτεινιαζε ολο και περισσοτερο.
Τα 4-5 αναφορικα χλμ απο 'κει μεχρι το Ζεμενο, ηταν εντελως χειμωνιατικα!
Με πολυ βαρυ ουρανο. Χιονια δεξια κι αριστερα. Νερα πολλα απο τα χιονια που λιωναν μεσα στο δρομο. Και θερμοκρασιες κοντα στο οριο του παγετου.
Για τους λογους αυτους και ΜΟΝΟ εφυγα μπροστα για να κανω ανιχνευση!
Κακως κατηγορηθηκα οτι πηρα εκκινηση απο την διασταυρωση!!!
Εξ' αλλου ο χρονος μου δεν ηταν αυτος που θα ηταν σε στεγνο ...
Εεεεε ... Δικαιουμε γαμωτο 4 χιλιομετρακια στα 337 ...
Ηταν και το τοπιο που με ενεπνεε ...
Δεν ειχε και καμμια διασταυρωση αναμεσα ...
Οκ!
Μου τελειωσαν οι δικαιολογιες!
Μολις φτασανε κι οι αλλοι, επεσε το κραξιμο της Αρκουδας!
"Που μας εφερες?", "Εδω θα παγωσουν ολα στα επομενα 5 λεπτα!", "Παμε να φυγουμε οσο προλαβαινουμε!", και αλλα τετοια ...
Πρεπει να εχω μεγαλη επιμονη τελικα μια και τους καταφερα (με την βοηθεια του παντα_αμασητου_Κωστα) να κατσουμε.
Αφου κατσαμε κι αρχησαν να ερχονται τα κοκορετσια, λουκανικα, παϊδακια, κοτοπουλα, πατατες, σαλατες, σοδες και κοκα-κολες, η ηρεμια και η χαλαρωση επανηλθε στην παρεα, κι η κουβεντα αναψε για τα καλα.
Απολαυσαμε και το χιονισμενο τοπιο των 800μ, που πριν το "βλεπαμε" ΜΟΝΟ σαν εχθρο ...
Φυσικα η προταση μου, να παμε αλλο 1,5 χιλιομετρο, μεχρι την Αραχωβα, για να πιουμε εκει τον καφε μας, εντελως ΦΑΣΙΣΤΙΚΑ (με ψηφους 1 υπερ και 5 κατα) απορριφθηκε!
Αφου καταφεραμε επιτελους να πληρωσουμε πηραμε τον δρομο της επιστροφης.
Μολις βγηκαμε απο το "κακο" χιονι προς τον καμπο, σταματησαμε για βενζινα, και μετα φυγαμε απο αλλη διαδρομη, που θα μας εβγαζε γρηγοροτερα στην Εθνικη. Απο Ορχομενο και Καστρο.
Στο "90" σταματησαμε για καφεδακι και ξανασταματησαμε στα διοδια απ' οπου ξεκινησαμε το πρωι για "αποχαιρετισμους"
Εκει καταλαβαμε (το προσεξε ο Κωστας) γιατι ειχε τοοοοσο καλο κρατημα το Katana του Σταυρου που οδηγουσε ο Τακης. Το μηχανακι εκανε ολο το ταξιδι με τα "λινα"!!!
Τυχεροι ημασταν αλλη μια φορα ...
Το θεμα ειναι βεβαια οτι ξεμουδιασαμε λιγακι και φυσικα περασαμε καλα ...
Περισσοτερες λεπτομερειες απο κοντα στο ...
Πως το 'παμε ρε tdaf ???
Αααααα ...
"Ερωτευμενο Δελεαρ"!![]()
ΥΓ: Περιμενω τις φωτο, αλητες μηχανοβιοι ...![]()