Υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος, η σκληρή....
Να θες να κάνεις ταξίδι, να πετάει ο νους σου σε μέρη μακρυνά, να τρως νοητά τα χιλιόμετρα,
και να μην μπορείς να κάνεις βήμα πέρα από τη κλασική διαδρομή δουλειά-σπίτι, ή πέρα από ένα στρατόπεδο, από την μοίρα σου....
Αυτό που έζησα όμως κανονική σφαγή της ψυχής...
Πιο επώδυνο και καταθλιπτικό, ακόμα και από χωρισμό με γυναίκα (όσο μπορεί κανείς να στεναχωρηθεί για κάτι τέτοιο),
είναι να σου κλέψουν τη μηχανή ενώ είσαι στο στρατόπεδο... Δεν υπάρχει μεγαλύτερη σφαγή της καρδιάς, κανονική αφαίρεση του ζωτικού μας σάκου....Το έζησα με ένα φανταράκι που κοιμόμαστε δίπλα-δίπλα...και άκουγα τους λυγμούς του, 2 το βράδυ.... Είδα πως η χαρά μετατράπηκε σε θυμό και έπειτα σε θλίψη....
Παρ'όλ'αυτά μπορείς να ελπίζεις για κάτι καλύτερο, του έλεγα! Υπομονή και θα περάσει, του έλεγα και ας μην ξέρω ακόμα και τώρα, τι ένοιωθε......
Αλλά να μη στεναχωρώ άλλο...
Κρητικέ, σου εύχομαι να βρεις το μωρό που ονειρεύεσαι, όταν απολυθούμε...παλιοσειρά!!!
Αλέξη.....στη κούπα του βελανιδιού, χίλιοι καλοί χωρούνε...αν βλέπεις....
Απάντηση με παράθεση
