Ένα ταξίδι Αστραπή 780km

[jimmis5]

Είχε κανονιστεί εδώ και 1,5 χρόνο όχι από μας από έναν μπάτσο και έναν από του πολλούς τρελούς νόμους του Ελληνικού Κράτους (ταπεινή άποψη) από την εποχή της Χούντας αυτός ο νόμος. Είχαμε μια κλήση για παράνομη κατασκήνωση σε ένα παλιό ταξίδι μας στην γνωστή Ελαφόνησο (κάποια στιγμή θα γράψω και γι αυτό).

Έτσι λοιπόν γνωρίζουμε από καιρό ότι έπρεπε να ταξιδέψουμε για να δικαστώ στο Ειρηνοδικείο Νεάπολης Λακωνίας. Άνχος υπήρχε γιατί ήμουν πρωτάρης στα δικαστήρια και τώρα θα μου έφευγε η παρθενιά .Ο περίγυρος να μας λέει να ταξιδέψουμε με αυτοκίνητο η κλασσική ατάκα .Το δικό μας το μυαλό δεν καταλάβαινε από τέτοια οπότε η απόφαση είχε παρθεί. Ταξίδι ξανά με μοτοσικλέτα στην Νεάπολη ..
Έφτασε η μέρα αναχώρησης τα προγνωστικά για τον καιρό ήταν μαζί μας. Το πρωί δουλειά και κατά τις 4 το απόγευμα το ταξίδι μας ξεκινά. Είχα μιλήσει με έναν καλό φίλο στην Τρίπολη είχα κανονίσει πρώτη θέση πάτωμα για να κοιμηθούμε εγώ και ο Μιχάλης(koyrsaros – Cbf). Ξεκινήσαμε ο καιρός καλός αλλά χειμώνας βλέπεται…νυχτώνει νωρίς πλακωθήκαμε όσο είχε ακόμα μέρα, η διαδρομή για Τρίπολη γνωστή και αγαπημένη 111 Πανόπουλο μέσα από το δάσος της Φολόης, στα Τριπόταμα το σκοτάδι είχε πέσει για τα καλά και εκτός αυτού είχε πέσει και δροσιά. Σε πολλά κομμάτια νέα μαύρη άσφαλτος χωρίς όμως διαγράμμιση έκανε την οδήγηση να είναι αρκετά δύσκολη μιας και μέσα στα βουνά και τις χαράδρες τα έβλεπες όλα ένα μαύρο χωράφι.
Είχαμε βρει όμως έναν ρυθμό ..και τώρα ακόμα μου κάνει εντύπωση ήταν σαν να χορεύουμε αυτήν βραδιά με τα φώτα από τις μοτοσικλέτες που φώτιζαν τα βουνά να είναι τα φωτορυθμικά μας. Μέσα από τις θολωμένες ζελατίνες μας είχαμε ένα χαμόγελο ως τα αυτιά δεν ξέρω γιατί και τα συναισθήματα είναι δύσκολο να τα μεταφέρεις σε ένα κείμενο.

[jimmis5]

Φτάσαμε Τρίπολή 2 ώρες μετά τελικά πηγαίναμε γρήγορα!!! Έπεσαν τα τηλέφωνα με και συναντήσαμε τον καλό μου φίλο στην Κεντρική Πλατεία. Χαιρετούρες αγκαλιές σχόλια (ρε συ δεν είσαι Γέρος για να γυρνάς με μοτοσικλέτες νύχτα). Πάμε για μασαμπούκα μου λέει και προχωραμε προς ένα μεζεδοπωλείο.
Το ψητοπωλείο όλα τα λεφτά όπως θα δείτε και σε φωτό .Ο τύπος ένας τρελαμένος με τον Αστέρα Τρίπολης. Ξεκίνησε να φέρνει χωρίς παραγγελία ο φίλος ήταν προφανώς θαμμόναςκαι έκανε τα κουμάντα του. Ένα κοτόπουλο που δεν έμεινε ούτε πούπουλο σαλάτα πατάτες τηγανιτές διαλεγμένες στο χέρι φέτα ψητή κτλ ααα και κάνα 3κιλο κρασί (αν θυμάμαι).
Με αυτά και με πολύ γέλιο πειράγματα και ιστορίες από τον στρατό (με τον φίλο ήμασταν 16μήνες στο ίδιο κρεβάτι να σε πάντα καλά φίλε μου.) η ώρα πέρασε είχε πάει 11 και το πρωί είχαμε όλοι ξύπνημα και μάλιστα πριν το χάραμα. Στο σπίτι του όμως πιάσαμε πάλι την ψιλοκουβέντα όπου έπεσε η θεϊκή ατάκα μιας και δείχναμε στον χάρτη ποια είναι η διαδρομή μας. Με μάτια γουρλωμένα λέει ‘ΠΙΟ ΜΑΚΡΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΤΕ ΝΑ ΠΑΤΕ’. Ώρα για ύπνο κουβερτούλα κάτω sleeping bag και όνειρα γλυκά zzzzZZZZZZZZzZZZZZ(τι ροχαλητό έπεσε TDM με ACRAPES ελευθέρας.)

[jimmis5]

Η καμπάνα βάρεσε 5:50 ντύσιμο τσακ μπαμ και ντουγρού στις μοτοσικλέτες οι οποίες ήταν μούσκεμα από την υγρασία και τον πάγο. Στάση για βενζίνα η ώρα 6.30 και 180km μπροστά μας για τις επόμενες ώρες
Σκοτάδι ακόμα και είμαστε στην εθνική οδό Τρίπολης -Σπάρτη τα χωράφια δεξιά και αριστερά μας κάτασπρα από τον πάγο το gps πάγωσε και έκλεισε λη ζελατίνα θολωμένη η άσφαλτος μαύρη καινούργια με διαγράμμιση δεν σε τρόμαζε ακόμα και βρεγμένη. Στο βάθος τα βουνά στον ορίζοντα με τον ήλιο να ανατέλλει μέσα από την ομίχλη και την Σπάρτη να ξεπροβάλει. Δυστυχώς φωτό δεν τράβηξα αλλά έχει μπει στην μνήμη μου ως το καλύτερο χάραμα που έχω ζήσει τα τελευταία 29 χρόνια.
Έχουμε μπει Σπάρτη ο ήλιος έχει πλέον βγει για τα καλά ο Πανούσης με συντροφεύει στην διαδρομή και συνεχίζουμε για Σκάλα φτάνοντας εκεί κατά τις 7.30πμ κάποιοι ντόπιοι που πήγαιναν να μαζέψουν ελιές μας κοιτούσαν σαν να είμαστε εξωγήινοι …σκέφτηκα θα λένε που πάνε οι τρελοί πρωινιάτικο?
Λίγα χιλιόμετρα ακόμα άντε και φτάσαμε βλέπουμε από ψηλά τον κάμπο και τον κόλπο τις Νεάπολης ,είχαμε πίεση χρόνου στις 9πμ έπρεπε να είμαστε ήδη στο Ειρηνοδικείο.

[jimmis5]

[jimmis5]

Ήμασταν!! Στην ώρα μας 8.30είχαμε ήδη παρκάρει, μετα από 2 ώρες οδήγησης τόσο το κάναμε ..η μοτοσικλέτες τώρα που το σκέφτομαι ήταν σαν να πήγαιναν μόνες τόσο είχαμε γίνει ένα με αυτές. Εφόσον φτάσαμε το άνχος για τον χρόνο έφυγε η αλήθεια είναι ότι είμαι λόγο ψυχαναγκαστικός με τον χρόνο όταν έχω δουλειά. Έτσι απαλλαγμένη από αυτό είχαμε πλέον διάθεση για χαβαλέ έκανα παραγγελιές και στον Μιχάλη αν με μπαγλάρωναν να μου έφερνε σοκολάτες μιας και δεν καπνίζω.

Το καμπανάκι χτύπησε η διαδικασία ξεκίνησε.. 50 άτομα για παράνομη κατασκήνωση έπεσαν οι καμπάνες . Είχαμε συμφωνήσει με τον Μιχαλιό αν δεν μας έτσουζε πολύ το δάχτυλο του νόμου θα συνεχίζαμε το touring.
Η προεδρίνα που ήταν μια κούκλα παρόλο που τις έκανα τα γλυκά μάτια μου την έριξες αλλά δεν έτσουξε .(να σημειώσω ότι σε όλη την διάρκεια μέσα στο δικαστήριο αυτή και ο εισαγγελέας μας κοιτούσαν κάπως…)Οπότε καφεδάκι ελληνικό με θέα την ελαφόνησο το ακρωτήριο Μαλέας και την απέραντη γαλήνια θάλασσα που στο τσακ ήμουν να βουτήξω.

[jimmis5]

[jimmis5]

:smilea:

[jimmis5]

Η ώρα 12 είχαμε χυθεί κανονικά και χαθεί σε σκέψεις και ιδέες για ταξίδια μακρινά.
Jimmara σήκωωωω…πάμε σε εκείνο το ταβερνάκι στην Μονεμβασιά να φάμε με θέα το απέραντο Γαλάζιο. μου λέει ο Μιχάλης
Αυτό το μέρος το έχω ερωτευτεί αυτός ο βράχος εκεί είναι από τα πιο ωραία και γραφικά μέρη της Ελλαδας. Φτάσαμε μετά από καμιά ωρίτσα μετά από κάτι ταρζανιές μου σε μια παλιά γέφυρα εκεί. Κάτσαμε στο ταβερνάκι της Ματούλας φάγαμε καταπληκτικό κοκκινιστό κόκορα ,πραγματικά το μυαλό μου είχε αδειάσει. Στο ίδιο μαγαζί ήρθε και ένα ζευγάρι , βαρυποινίτες και αυτοί τους είχαμε συναντήσει στην Νεάπολη ,κάναμε πλακίτσα με τα γεγονότα .Καλό ταξίδι μας ευχήθηκαν εντυπωσιασμένοι και ενθουσιασμένοι που κάναμε το ταξίδι με τις μοτοσικλέτες. Έδειχναν να ζήλευαν αλλά και εμείς για να πω την μαύρη αλήθεια ζηλεύαμε το μελαχρινό κορίτσι…Να είναι καλά!!

[jimmis5]

[jimmis5]

[jimmis5]

[jimmis5]

[jimmis5]

Αναχώρηση 14.30 πάμε εναλλακτική διαδρομή από αυτήν που ήρθαμε θα κάνουμε περισσότερα km αλλά θα γουστάρουμε είπα στον Μιχάλη και φύγαμε.. Τι εμπιστοσύνη τελικά μου έχει αυτός ο άνθρωπος πραγματικά απορώ. Πολύ γρήγορα ήμασταν ήδη Σπάρτη στην διαδρομή μας έως εκεί είδαμε μόνο ένα V-strom που παίζει να ήταν και κάπου από εκεί τριγύρω αν και είχε πλήρη εξοπλισμό χαιρετισμός και συνεχίζουμε ..πάμε Καλαμάτα από πού? Από τον ΤΑΥΓΕΤΟ… 48 km έδειχνε ο gps οδηγικός παράδεισος εικόνες φοβερές βράχια κάθετα και το φαράγγι με το ποτάμι να ακούγεται δυνατά μαγευτικό.

Τα χρυσοκίτρινα φύλλα στα δέντρα και πεσμένα στην μαύρη άσφαλτο έκαναν ένα τοπίο σαν εκείνες τις αμερικάνικες ταινίες που έβλεπα παλιά. Ανεβαίνοντας ακόμα πιο ψηλά έπαθα βέρτικο έβλεπα κάτω την ειδική διαδρομή που είχαμε ανέβει πιστά le man και δεν σημαδευτέ . Είναι η ωραιότερη διαδρομή που έχω κάνει έως τώρα. Δεν ξέρω και δεν μπορώ να εκφράσω πόσα συναισθήματα ένιωσα εκεί κάτω από τον βράχο που έσταζε ή δίπλα από τα γυμνά δέντρα και τους κομμένους κορμούς. Ακόμα και κατεβαίνοντας τον Ταΰγετο στην ταβέρνα εκεί αριστερά πριν το τουριστικό κάτω από τα δέντρα με τα πυκνά κλαριά και πάνω στην στροφή . Δεν ξέρω θα μπορούσα να γράφω ώρες για κάθε μέτρο αυτής τις διαδρομής φωτό λίγες αλλά εικόνες στο μυαλό πολλές!!!

Ένα πανό στο βουνό μας θυμίζει τι Έλληνες είμαστε ..ΜΗΝ ΠΕΤΑΤΕ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ ΣΤΟΝ ΤΑΥΓΕΤΟ.
Όσοι το έχετε κάνει ξέρετε οι υπόλοιποι ΝΑ ΠΑΤΕ ΧΑΝΕΤΕ!!!

[jimmis5]

[jimmis5]