Τι ειναι αυτο που σε πιανει οταν ο καιρος ειναι λαμπερος
( και μουτζουφλης να ειναι παλι σε πιανει), σουλατσαρεις ξεκρανωτος
και σου δημιουργειται η βεβαιοτητα οτι ολα θα πανε πριμα,
δεν θα την φας την τουμπα και θα το ριξεις το γκομενακι που θα σε δει
καβαλα στο μοτοσακο?
Ειδικα το γκομενακι που ειναι και της κατηγοριας μοντελακι?
Σουλατσαρεις ξεκρανωτος και κανεις καμακιγκ σε ο,τι βρεις μπροστα σου.
Στην κατηγορια «μεγαλα μικρα καμακωνω, ξανθα μελαχρινα παστρευω»,
εισαι ο σουπερουαουα.
Καμακωνεις από φαναρι σε φαναρι, πεντε με εξι φορες το λεπτο, ότι κινειται
και είναι θηλυκο και δεν δειχνει να ’χει τυψεις ουτε καν δυσπεψια.
Απο τις χυλοπιτες.
Το μονο που σου εχει γλυτωσει ειναι οι αδεσποτες θηλυκες γατες (ελεγχεται αυτο)
ο παππους με το φανελακι και το καναρινι που ειναι ψηλα το κλουβι και δεν το φτανεις.
Βεβαια δικαιως εχεις τιμηθει με τον αγερωχο τιτλο του καμακο-καγκουρα
ασχετως αν υπαρχει το δίλλημα για το αν πρεπει να σε κλεισουν καπου
μεχρι να ξελυσσαξεις ή αν ειναι καλυτερα να σε αφησουν αμολητο στα στενα
μεχρι να καμακωσεις και τον παππου.
Ή μεχρι να βρεις σκαλα για να ασχοληθεις με το καναρινι.
Εννοειται βεβαια οτι ολα αυτα ειναι καρασυκοφαντιες των κρανιωμενων
και συ ως ανθρωπας ενα απλο χομπι εχεις..
Οπως ολος ο κοσμος αλλωστε.
Απλα το χομπι σου δεν ειναι η συλλογη γραμματοσημων..
Και στην τελικη το να εισαι καμακοκαγκουρας ειναι ενα αθωο χομπι,
που μπορει μεν να μην σε κανει συμπαθεστατο σε γυναικοπαρεες
αλλα σιγουρα σε κανει πιο ευπροσδεκτο απο εναν που πεταει πετρες, ας πουμε.
Ή απο εναν με κομενες εξατμισεις..
Καρατσεκαρισμενο..
Κι ας γυαλιζει και λιγο ο ματης σου στην θολη θολη ελπιδα
οτι καποτε, καπου, κατι απελπισμενο μπορει και να σου κατσει..
εκτος από τον παππου που δεν σου καθεται με τιποτα..
Απάντηση με παράθεση
