Λοιπόν....
Σήμερα κατά τις 19:30 αγόρασα οικοπεδάκι μήκους περίπου 200μ επί της Μεσογείων!
Εκκίνησα (αρεκτά δυνατά ομολογώ) από το φανάρι του Νομισματικοπείου και μετά το μόνο που θυμάμαι είναι ότι σκέφτηκα να σταυρώσω τα χέρια μου στο στέρνο μου και να συνεχίσω τις κουτρουβάλες....
Μετά τις απαραίτητες εξετάσεις στην κλινική που υπάρχει στο ανέβασμα της Μεσογείων ('πιπεράτη' η χρέωση) διαπίστωσαν ότι είμαι τόσο καλά, ώστε να επιστρέψω σπίτι μου... [εξάρθρημα στον δεξί ώμο].
Ο λήστής δικαίωσε τον θερμοσίφωνα που έχει για εξάτμιση, καθώς με την βοήθεια των κάγκελων προστασίας του μοτέρ κ τα αντίβαρα, προστάτεψαν όλο το μηχανάκι εκτός από το πλαϊνο του φέρινγκ (πιστεύω ότι φτιάχνεται πολύ ευκολα).
Μετά από τις εξετάσεις ξαναπέρασα από το σημείο κ κατάλαβα γιατί έπεσα... από ένα καπάκι της ΕΥΔΑΠ είχε βγεί λάσπη και εκεί μου έφυγε ο μπροστινός.
Θέλω να ευχαριστήσω -μέσα από την καρδιά μου- το παλληκάρι με το Transalp που μάζεψε το μηχανάκι κ ενδιαφέρθηκε όσο δεν πάει, το ζέυγος που με φρόντισε εώς ότου ήρθε κ με μάζεψε η αδερφή μου, την Shoei, την Clover, και την Colori που με προστάτευσαν από τα χειρότερα.
[Επίσης πολλά ευχαριστώ στον Γιάννη (αμυρου-κάτι) που με ανέχτηκε, καθώς μόνο αυτόν σκέφτηκα να πάρω τηλ. κ να του περιγράψω το σκηνικό, ώστε να ξεφουρκώσω. Τον πέτυχα στην αρχή ενός (του εύχομαι) υπέροχου 3ημέρου στα Ζαγοροχώρια]