...ΆΚΟΥΣΑ ΣΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ΟΥΚ ΟΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΗΜΕΡΑ!
ΠΟΙΑ ΑΘΗΝΑ? ΠΟΙΑ ΠΑΡΕΑ? ΑΥΤΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΣΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ, ΘΑ ΕΛΕΓΑ. ΟΛΟΙ ΟΔΗΓΟΥΝ ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΚΙ ΑΝ ΣΤΡΑΒΩΣΕΙΣ ΛΙΓΟ ΤΗΝ ΜΟΥΡΗ ΣΟΥ, ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΕ ΘΡΑΣΣΟΣ ΤΑ ΚΑΘΙΚΙΑ...ΤΑ ΖΑ ΜΟΥ ΑΡΓΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΚΥΡΑΤΣΕΣ ΤΗΣ ΚΑΚΙΑΣ ΩΡΑΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΟΝ ΙΣΚΙΟ ΤΟΥΣ. ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΥΡΑ ΜΟΥ? ΑΠΟΤΕΛΕΙΣ ΚΙΝΔΥΝΟ! ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΑΚΙ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΚΑΘΙΣΜΑ ΝΑ ΑΛΩΝΙΖΕΙ...ΑΙΣΧΟΣ. ΖΩΝΗ ΛΕΜΕΕΕΕΕ!!! ΑΝ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΠΑΡΕ ΤΟ ΜΕΤΡΟ. ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΦΤΑΣΕΙΣ. ΚΙ Ο ΠΑΠΙΑΣ??? ΜΟΥ ΕΒΑΛΕ ΚΑΙ ΦΩΝΗ ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥ. ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΣΥΓΥΡΙΣΑ ΤΡΟΜΑΡΑ ΤΟΥ, ΜΙΑ ΧΑΡΑ! ΈΒΑΛΑ ΑΛΑΡΜ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΔΡΟΜΟ. ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΣΤΑ ΔΕΞΙΑ ΜΟΥ. Ο ΠΑΠΙΑΣ, ΗΘΕΛΕ ΣΩΝΕΙ ΚΑΙ ΝΤΕ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΞΙΑ. ΚΙ ΑΡΧΗΣΕ ΤΗΝ ΓΚΡΙΝΙΑ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ, Ο ΚΟΝΤΟΡΕΒΙΘΟΥΛΗΣ!!! ΤΟΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΩ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΕΩ..."ΤΟ ΠΑΠΙ ΣΕ ΜΑΡΑΝΕ ΤΡΟΜΑΡΑ ΣΟΥ. ΜΑΘΕ ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΗ ΜΟΡΤΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΡΕ ΤΙΜΟΝΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ!!!" ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΝΑ ΒΑΛΩ ΤΑ ΓΕΛΙΑ! ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΓΙΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥ. ΞΕΡΕΤΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΟΙΧΤΑ ΚΡΑΝΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΣΥΓΚΡΑΤΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΚΟΥΣΕ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ!
ΝΑΙ ΑΜΕ ΠΩΣ! ΟΛΗ Η ΠΟΛΗ, ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΕΙΜΑΣΤΕ! ΕΧΩ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΣΥΝΗΘΩΣ. ΔΕΝ ΤΟ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΤΟ AIR CODITION. ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΟΙΏΘΩ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ. ΤΟΝ ΑΕΡΑ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΕΜΙΖΕΙ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ. Ε ΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΥΣΑΕΡΙΟ ΣΤΗΝ ΜΟΥΡΗ ΜΟΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ!
ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΜΕ ΚΛΕΙΣΤΑ ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ. ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ. ΚΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟ ΥΠΟΥΛΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΒΓΕΙ ΣΦΗΝΑ ΜΠΡΟΣΤΑ! Ε ΚΑΙ? ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΓΥΦΤΟ? ΠΑΛΙ ΠΙΣΩ ΕΜΕΙΝΕΣ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ. ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ! ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΠΙΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΟΡΔΩΝΕΣΑΙ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩΡΘΟΜΑ! ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΡΙΟΥΛΑ ΠΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΕ ΕΠΙΜΟΝΑ, ΞΑΦΝΙΑΣΤΗΚΕ ΠΟΥ ΤΗΣ ΕΙΠΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ! ΠΟΣΟ ΚΑΙΡΟ ΈΧΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΑΡΑΓΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΓΝΩΣΤΗ?
ΟΛΗ Η ΑΘΗΝΑ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ!!!
ΝΑΙ ΣΩΣΤΑ! ΚΙ ΕΓΩ ΣΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΟ ΜΟΥ ΚΛΟΥΒΑΚΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΑΩ, ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ, ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ ΜΟΝΑΧΗ, ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΦΤΑΝΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ...ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΝΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ, ΝΑ ΕΛΠΙΖΩ, ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΧΕΔΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ ΤΟ ΒΡΑΔΥ, ΤΙ ΘΑ ΦΟΡΕΣΩ. ΝΑ ΑΔΕΙΑΖΩ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΑΠΟ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΠΑΛΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΑΛΑΙΠΩΡΟ ΤΗΣ ΧΑΡΟΥΛΑΣ...ΝΥΣΑΦΙ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ! ΕΚΕΙ ΕΓΩ ΕΠΙΜΟΝΗ! ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ! ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΥΜΗΣΕΣ ΚΟΥΡΝΙΑΣΑΝ ΕΚΕΙ...ΚΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΑΠΛΕΤΟΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑ...ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΕ ΠΡΟΛΛΑΒΕΙ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ BOB MARLEY, Η ΝΤΙΝΑ (DNA), ΜΟΥ ΚΛΕΙΝΕΙ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΑΤΑΚΙ ΤΟ ΔΗΘΕΝ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΟ..."ΑΣΤΟ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΟ ΚΛΟΥΒΑΚΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ...ΠΑΜΕ ΝΑ ΛΟΓΑΡΙΑΣΤΟΥΜΕ ΠΑΡΕΑ...ΚΑΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ..."
ΕΚΕΙ ΜΑΛΙΣΤΑ! ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΝΤΙΝΑ, ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ ΕΙΝΑΙ! ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΣΤΕΡΙΑ, ΝΑ ΜΕ ΚΟΙΤΟΥΝ... ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΠΟΥ ΧΑΡΙΣΕ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΣΤΟΥΣ ΜΙΚΡΟΥΣ ΑΤΟΦΙΟΥΣ, ΠΟΥ ΞΕΜΕΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΗΣ ΣΚΕΠΗΣ. ΕΝΑΣ ΔΡΟΜΟΣ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ. ΚΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ...ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟ!
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!!
Απάντηση με παράθεση
