Στην διασταυρωση με τον δρομο που ερχεται απ' την Ρεντίνα, στα 660μ, οπου και εγινε καινουργιο τσιμεντινο γεφυρι ...
(Σημειο φωτο "4" στον Χαρτη 2_01)
.
Στην διασταυρωση με τον δρομο που ερχεται απ' την Ρεντίνα, στα 660μ, οπου και εγινε καινουργιο τσιμεντινο γεφυρι ...
(Σημειο φωτο "4" στον Χαρτη 2_01)
.
... σταματαμε για να σιγουρευτουμε για την πορεια και να μαζευτουμε.
(Σημειο φωτο "4" στον Χαρτη 2_01)
.
Ο δρομος τωρα γινεται ολοενα και πλατυτερος και γινονται και εργα, ειτε διαπλατυνσης, ειτε ασφαλτοστρωσης για το κομματι μεχρι το Μοναστηρι.
Φτανοντας στα 770μ του Μοναστηριου, ο Γιαννης κι ο Μπιμπίκος προχωρανε λιγα μετρα ...
(Σημειο φωτο "5" στον Χαρτη 2_01)
.
... ωστε να φωτογραφισουν την ομαδα, που μετα την μινι ανασυγκροτηση ...
(Σημειο φωτο "5" στον Χαρτη 2_01)
.
... κι αφου κανενας δεν ειχε ορεξη να προσκυνησει (κατι ιδεες για μπουρλωτο που επεσαν, απορριφθηκαν αμεσως
), ξαναξεκιναει.
(Σημειο φωτο "5" στον Χαρτη 2_01)
.
Συνεχιζουμε ν' ανεβαινουμε στην "ραχη Λαζαρού" και κατοπιν στην "Μπιρμπιλιώ" (δεν θελω γελια!
Αφηνουμε στ' αριστερα μας το χωριο (χωρις να περασουμε απο μεσα) και συνεχιζουμε ανεβαινοντας Δυτικα μεχρι τον "Πρφ.Ηλια" στα 1160μ.
Με κατευθυνση Νοτια πια κινουμαστε σχεδον ισοϋψως στα "Λιβάδια" (1130μ) για να γυρισουμε ξανα ΝοτιοΔυτικα και ν' αρχισουμε να κτηφοριζουμε μεχρι τα 860μ που ειναι η διασταυρωση με τον δρομο που κατεβαινει στο Δίκαστρο δεξια μας.
Στενος και πιο σαθρος τωρα ο δρομος συνεχιζει να κατεβαινει, παντα μεσα σε ημιορεινη βλαστηση, μεχρι τα 515μ οπου συνανταμε τον ασφαλτινο δρομο που απ' τον Αη Γιωργη παει προς τα Φουρνά.
Κανουμε ενα χλμ ασφαλτο και πριν το Παλαιόκαστρο την αφηνουμε ξανα στριβοντας αριστερα με κατευθυνση προς το Νεοχώρι.
Η αμεσως επομενη διασταυρωση, καμμια 800αρια μετρα μετα, μας δημιουργει ενα μικροπροβλημα.
Αφηνω τον "προφανη" δρομο και κατηφοριζω εναν δυσκολο κι επικινδυνο δρομο προς το ρεμα Λουγγιές.
Ενα Μιτσουμπισι (κλουβα) μπροστα μου ΔΕΝ μπορει να τον ανεβει με την πουδρα που εχει.
Τον ρωταω και μου λεει οτι αυτους τους "δρομους" τους εχουν ανοιξει αυτοι για τα "εργα" στο ποταμι και δεν πανε πουθενα.
Λες και το καναν επιτηδες (ΑΚΡΙΒΩΣ πανω στην διασταυρωση που ειχα στο GPS) για να μας μπερδεψουν ...
Γυρναμε δυσκολα κι ανεβαινουμε ξανα την πουδρα μεχρι τον προηγουμενο "προφανη" δρομο, εχοντας στην συλλογη μας ενα ακομα καλο δειγμα δυσκολου δρομου ...
Τον ανεβαινουμε και σε 2-3 χλμ μας φερνει, κουρασμενους, στα 860μ της πλατειας του Νεωχρίου ...
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 2_01)
.
... οπου αφου αραζουμε τα μηχανακια στον ισκιο ...
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 2_01)
.
... πλενομαστε στην βρυση κι αραζουμε κι εμεις, στον ακομα παχυτερο ισκιο, του πλατανου της πλατειας.
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 2_01)
.
Ξεκουραση και απολαση στην δροσια ειναι το μονο που θελουμε εκεινη την στιγμη. :wacko:
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 2_01)
.
Εεε...
Οχι ακριβως το μονο. :smilea:
Αλλα το καφενειο, οχι μονο ΔΕΝ σερβιρε στην πλατεια, αλλα δεν ειχε και τιποτα να τσιμπησουμε, ηταν και κοντα 13:00 η ωρα ...
Ετσι παιρνουμε κι εμεις τις κρυες μπυρες στο χερι και βολευομαστε με τα ξηροκαρπια του Μπιμπίκου ...
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 2_01)
.
Και μετα, θα καααααθεσαι ... :ZZZ:
(Σημειο φωτο "6" στον Χαρτη 2_01)
.
Φευγοντας απο το Νεοχώρι (παλι επιστρατευτηκε ο "Χίτλερ"
Μεσα απ' το χωριο πιανουμε τον χωματινο ανηφορο προς το "Κουμπί" στο Ανατολικο Βελούχι, που σε 3-4 χλμ μας ανεβαζει στα 1465μ οπου συνανταμε την ασφαλτο που παει απ' το Καρπενήσι προς τα Φουρνά.
Κατηφοριζουμε μεχρι τα 1365μ οπου απ το ξωκλησι των Αγ. Αποστόλων στριβουμε αριστερα σε χωμα.
Μεσα απο καθαρα Ευριτανικη βλαστηση πλεον κατηφοριζουμε μεχρι να συναντησουμε τον κεντρικο Λαμία-Καρπενήσι στα 910μ και να σταματησουμε λιγο πιο περα στο πρωτο βενζιναδικο για ανεφοδιασμο και συναντηση (μετα απο τηλεφωνικη επικοινωνια) με την Τουλα και την Ελενα που επιναν καφε στο Καρπενησι εκεινη την στιγμη.
Τα κοριτσια φευγουν για να πανε ασφαλτινα προς την Δομνίστα.
Μαζι τους φευγει κι ο Θοδωρας που εχει το λιγοτερο χωματινο συνολο (μηχανη, λαστιχα, εξοπλισμο) απ' ολους στην παρεα.
Οι υπολοιποι ανεβαινουμε ασφαλτινα προς το Μυρίκη (για κερδισουμε λιγο χρονο, μιας κι οι ρυθμοι μας εχουν βγαλει αρκετα εξω απ' το προγραμμα) και πριν απ' το χωριο πιανοντας τον χωματοδρομο στα 1115μ βλεπουμε την ζωντανη (εστω πεθαμενη) ιστορια ...
Το παλιο ταξι (μονο ταξι ή λεωφορειο ηταν οοοτι αυτοκινητο κυκλοφορουσε τοτε στην Ευρυτανια) αναπαυεται εδω και πολλααα χρονια εν ειρηνη ... :wacko:
(Σημειο φωτο "2" στον Χαρτη 2_04)
.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
Χαρτης 2_02