1). Κανονικά δεν πρέπει να υπάρχει θέμα θρησκείας ωστόσο για κάποιους ανθρώπους-οικογένειες προσμετράται και αυτός ο παράγοντας.
2). Νομίζω ότι στο συγκεκριμένο θέμα δεν χωράνε ούτε ακραίες φωνές ούτε "έτσι είναι και μόνο" ούτε υπερβολές. Είναι τρομερά δύσκολη απόφαση και μόνο όποιος το έχει βιώσει μπορεί να μιλήσει για αυτό. και αυτός ακόμα μόνο βάση αποτελέσματος. και μόνο.
3). Το ζήτημα γίνεται ακόμα πιο περίπλοκο νομίζω διότι δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Υπάρχουν περιπτώσεις πιο "ελαφριές" όπως το παλλικαράκι που γράφει και αναφέρεται στην ιδιαιτερότητά του ή μία φίλη που έχω στο φατσοβιβλίο και έχει παιδί με σύνδρομο ντάουν και το χαίρεται το ζει και το καμαρώνει. Αλλά είναι περιπτώσεις το ξαναλέω πιο "ήπιες".
Υπάρχουν πολύ πιο βαριές και τίθεται τότε το ερώτημα:
Σε μία χώρα όπως η Ελλάδα τι κάνεις;;; Με τα χίλια μύρια προβλήματα την επιφυλακτικότητα την ανυπαρξία της κοινωνικής μέριμνας κλπ κλπ;
4). Όπως επίσης υπάρχει και το άλλο ερώτημα καθαρά ηθικό. Ποιός σου δίνει το δικαίωμα να εμποδίσεις μία ζωή να έρθει στη γη; Το γονεϊκό θα μου πείτε αλλά στη βάση δεν είναι έτσι τελικά. Ουσιαστικά δεν έχουμε το δικαίωμα κατά μία έννοια να πούμε όχι δεν θα γεννηθείς εσύ για να μην υποφέρεις τόσο εσύ όσο και εμείς.
Όπως επίσης εύκολα αυτή η λογική μπορεί να ξεφύγει και να καταλήξει σε άλλου είδους εντελώς φασιστικές πρακτικές.
Δεν ξέρω... πολύ δύσκολη απόφαση... προσωπικά νομίζω πως θα έλεγα στη σύντροφο μου ότι το θέλω και να μην διακόψει την κύηση... αλλά με πολλές επιφυλάξεις το λέω τώρα αυτό
Απάντηση με παράθεση
