...και ενώ προσποιούμαι ότι τον ακολουθώ...
...και ενώ προσποιούμαι ότι τον ακολουθώ...
...προχωρώντας στα δαιδαλώδη σοκάκια της μεδίνας...
...βλέπω στ΄αριστερά μου το τζαμί...
...γλυστράω σε δευτερόλεπτα μέσα...κι εξαφανίζομαι από τον σωσία του Ριβάλντο, σε μικρή όμως ηλικία, με την κόκκινη μπλούζα, που "μ΄έπαιζε man to man" από την είσοδό μου στη μεδίνα....
Άμα είσαι λίγο αφελής και "χάψεις" τα βρεφονηπιακού σταθμού επιχειρήματα και υποσχέσεις περι λαγνοθεραπαινίδων του beli dance...
...το λιγότερο που θα σου συμβεί είναι να συνεχίσεις τον περίπατό σου...ξελαφρωμένος από πορτοφόλι, φωτογραφική ή κινητό...
Κάθησα για ένα γλυκό τσάι με μέντα...που το πετυχαίνουν εξαιρετικά, σε τέτοιου είδους λαϊκά καφενεδάκια....
Βγήκα από την τεράστια πύλη της μεδίνας στο βάθος δεξιά και προχώρησα προς την λεωφόρο, να ρωτήσω τη "βασίλισσα" πως πέρασε τη μέρα της... στην avenue Habib Bourguiba...
Πήρα τη λεωφόρο προς την πλατεία της "7ης Νοεμβρίου ΄87" (ή πλατεία της Ανεξαρτησίας)...
...που φαίνεται στο βάθος...
Πλησιάζοντας στην αλέα όπου λίγο παρακάτω περιμένει η "βασίλισσα"...
Περαστικοί χαλαρώνουν και κάνουν χάζι στα σκαλοπάτια ενός εντυπωσιακού κτιρίου στην κεντρική λεωφόρο...
Η "βασίλισσα" στη σκιά της αλέας με κοιτάζει διερευνητικά για να μαντέψει τις προθέσεις μου...
Ήταν 10 Μαίου και κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει πλοίο για Σικελία το βράδυ...
Το επόμενο θα έφευγε μετά από 3 μέρες...Έτσι πήρα τη μηχανή για μιά βόλτα στο La Goulet, το λιμάνι γύρω στα 6-7 χλμ, να δω άμα το πλοίο θα φύγει κανονικά (γιατί από τον Οκτώβριο μέχρι και το Μάϊο τα δρομολόγια είναι αραιά και όχι πολύ στάνταρ) και επιστρέφοντας ξανά στην Τύνιδα "περί έναν καφέ", θα αποφάσιζα για τη συνέχεια...
Είχα αφήσει τα πράγματα να προχωρούν μόνα τους...χωρίς πιεσμένα προγράμματα, χρονοδιαγράμματα, κωλοδιαγράμματα και πάσης φύσεως ...ράμματα...
...και όλα πήγαιναν καταπληκτικά...
Ο τροχονόμος που αντικατέστησε τη "βοϊδομάτα" σταμάτησε την κυκλοφορία(!) για να κατεβάσω τη μηχανή από το πεζοδρόμιο και αφού αλληλοχαιρετηθήκαμε ξεκίνησα την απογευματινή μου βόλτα παραλιακά για το La Goulet...
Πριν βγώ στον παραλιακό, αποχαιρετήθηκα και με τον ....Μεγάλο...
Έφτασα στο La Goulet που στα γαλλικά σημαίνει...ο οισοφάγος, λόγω της θέσης του λιμανιού στην ένωση της θάλασσας με την λίμνη της Τύνιδας...
Χαρακτηριστική είναι η Οθωμανική Κάσμπα...το φρούριο δηλαδή...
Με το που φθάνω στο λιμάνι πλακώνουν πιτσιρικάδες που πουλάνε οτιδήποτε μπιχλιμπίδι μέχρι και αμφορείς...
Εκτός της πραμάτιας τους, πουλάνε και άχρηστη εξυπηρέτηση για το πού είναι τα γραφεία, που να σταματήσεις, που βγάζεις εισιτήρια, από που θα πας στο τελωνείο στη συνέχεια και άλλα τρελλά...
...λες και στην Αφρική φτάσαμε με αερόστατο!
Εδώ στη φωτογραφία μέχρι να πάω στα γραφεία της εταιρίας να ρωτήσω για το καράβι, μου έχουν κολλήσει και αυτοκόλλητο για να έχω προνομιακή σειρά στον έλεγχο για το πλοίο που θα φύγει σε λίγο με την ίδια εταιρία αλλά για ...Μασσαλία!
Το βίσμα για τη σειρά και το τουμπερλέκι πακέτο 2 ευρώ! Ήταν άτυχος ο πιτσιρικάς γιατί δεν θα ταξίδευα για Μασσαλία...Παρ΄όλα αυτά μου χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο στη φωτογραφία...
Με το που πλακώσανε και δύο BMW από πίσω μου...περιμένοντας να προχωρήσω προς το τελωνείο...
...την έκανα για Τύνιδα γιατί χωρίς να το καταλάβω θα μπορούσα να βρεθώ στη Μασσαλία...
Πίσω στο κέντρο πάρκαρα σ΄ένα πεζόδρομο και έκανα μια βόλτα για να δώ που θα απολάμβανα έναν απογευματινό καφέ...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση