Παγιδευμένοι σε κουτιά... σε κουτιά απο μπετόν... σε κουτιά απο κόντρα πλακέ που τα ονομάζουν γραφεία, σε κουτιά απο σίδερο που μας πάνε εκεί που θέλουμε.
Συσκευασμένοι και τυποποιημένοι. Πίσω απο γυαλί ,ξύλο και μέταλλο.
Όμως κανείς άνθρωπος δεν γεννήθηκε για αυτό. Κανείς δεν θέλει να συσκευαστεί.
Στο όνομα της ασφάλειας λέει γίνονται όλα. Στο όνομα της ευκολίας μετακίνησης και φορτώματος.
Και όμως η δική μου καρδιά και κάποιων άλλων , δεν θέλει να χτυπάει μέσα κουτιά οτι και να λένε. Θέλει να είναι εκεί έξω... να "ζείν επικινδύνως" με την αδρεναλίνη να χτυπάει κόκκινα , πάνω σε ενα γκρί δρόμο με άσπρες γραμμές και ενα όχημα που στηρίζεται αλλά συνάμμα αψηφεί και τους νόμους της φυσικής.
Σιδερένιες βολίδες που φέρουν σώμα ανθρώπινο και επεκτείνουν την σκέψη και την διάθεση του αναβάτη τους.
Διασχίζοντας χρόνο και χώρο , σαν εικόνα κινηματογραφική , με υπόκρουση σκληρού ρόκ και μεταλλικών ήχων του κινητήρα και της εξάτμισης. Ακριβώς όπως είναι στην παλιά διαφήμιση του VSTROM που ο αναβάτης σε κάθε βόλτα , γεύεται το ελιξήριο της ζωής και γίνεται νεότερος σε κάθε στάση.
Σε ενα κόσμο που όλα τελματώνουν , μια βόλτα σε μηχανή , είναι ικανή να σου δώσει τον αέρα της ελευθερίας κινήσεως σε φιδίσιο δρόμο βουνού , σε ενα μονοπάτι κακοτράχαλο ή σε μια ευθεία πολλών χιλιομέτρων.
Καυτός ή ψυχρός άερας να περνάει πάνω απο την επιδερμίδα και να σου θυμίζει οτι... ΕΙΣΑΙ ΖΩΝΤΑΝΟΣ... δεν είσαι σε κουτί... δεν είσαι προϊόν... είσαι Άνθρωπος και το οτι ζείς και περπατάς... ακόμα και αυτό είναι επικίνδυνο.
Δεν έχει ψευδαισθήσεις. Δεν είσαι φυτό σε θερμοκήπιο με κλιματισμό, ούτε κατοικίδιο του μπετόν. Θες να ανασάνεις.. να δείς τον χρόνο όπως περνάει και να τον προσπεράσεις με ενα κατέβασμα του κιβωτίου , την ίδια στιγμή που κάποιοι άλλοι προτιμούν σε μια μεταλική ουρά κουτιών να κάθονται και να περιμένουν.
Δύσκολο να μην έχεις μηχανή και να προσπαθείς να τα καταπιέσεις τα παραπάνω , μέχρι η τσέπη σου να μπορέσει να σου δώσει αυτό που θες... .πολύ δύσκολο.
Τουλάχιστον εδώ κάποιοι άνθρωποι με καταλαβαίνουν και μου συμπαραστέκονται.. έστω και ηλεκτρονικά.
Ευχαριστώ πολύ.
Gandalf