Εδώ είχαμε και την πτώση του Μπούσα από το σταντ. Και μου το έλεγε ο Βαγγέλης να παρκάρω πάντα με ταχύτητα... αλλά που μυαλό εγώ! Τυχερός στην ατυχία μου, τη γλύτωσα μόνο με μανέτα και γκρατζουνιές, επειδή έπεσε στα χόρτα. Δίπλα το χαντάκι ήταν 2 μέτρα! Και οι οπλισμοί που ξεπροβάλουν από το τσιμέντο, ευτυχώς βρήκαν μόνο τον καθρέφτη...
![]()
---
Προσέχουμε για να τρέχουμε
Γεια σου ρε Κωστα, μας ξεναγησες με τις φωτο σου..............![]()
![]()
Η ιδέα του άλματος εγκαταλείπεται. Ξεκινάμε προς τα πίσω λοιπόν, με σκοπό να στρίψουμε αριστερά για να πάμε δυτικά, είτε Ελατού είτε κατά μηκος του ποταμού, προς Ναύπακτο. Ο χάρτης δείχνει δρόμους.
Και ξαφνικά βρισκόμαστε να κάνουμε μια απίθανη ανάβαση, σε καλό φρέσκο ταρμάκ, που όμως είναι με στροφές των 30χαω, πεσμένα δέντρα, κοτρώνες και κατολισθήσεις, σβουρνιές κ.α. εμπριμέ. Κανονικό video game. Κι όμως, τα μηχανάκια έβγαλαν σπίθες και γύρισε το μάτι μας ανάποδα!!!! Αν πέφταμε, όχι απλά δεν είχαμε ελπίδες, αλλά δε θα μας έβρισκε και κανένας. Μιλάμε για χάος.
Ήταν το "Βλαχοβούνι" όπως είπαν μετά οι χάρτες. Και μετά την ανάβαση, έχει μια ακόμα πιο δύσκολη κατάβαση, μέχρι να φανεί αυτό το χωριό: Δάφνος.
![]()
---
Προσέχουμε για να τρέχουμε
Τουλάχιστον είχαμε ενδιαφέρουσα επιστροφή από αυτό το αδιέξοδο: το Βλαχοβούνι. ΤΡΕΛΛΗ ΤΡΕΛΛΗ ΤΡΕΛΛΗ ανάβαση-κατάβαση. Για γερά τιμόνια και γερά... στομάχια!!
---
ΠΙΣΩ ΠΑΛΙ ALL THE WAY στην Ερατείνη. Αυτό *ήταν* hard. Αλλά πάντα ευχάριστο...
Όμως oops... Εκεί στο Λιδορίκι κάποιος πήρε λάθος στροφή! Και μάλιστα είχε προηγηθεί και ένα 200αρι μέτρα πεντακάθαρου enduro! Κρίμα που δεν υπάρχει φωτό με μένα όρθιο στο Busa να ανεβαίνω τον κατσικόδρομο!!!!!!!!!! Μπρρρρρρρρρρρρρρρ
Τεσπα, πήραμε εκείνη την τιμημένη στροφή για να καταλήγουμε που?
![]()
---
Προσέχουμε για να τρέχουμε