Μία όμορφη βόλτα στην Κερατέα...στο Πάνειον Όρος συγκεκριμένα...
που όμως με έβαλε σε ένα σωρό προβληματισμούς και στεναχώριες...
Μα παίζοντας με τις ψυχαλίδες, θαρρώ θα αναστηθεί και η πλάση πάλι...
Σαν ένα μαύρο σκοτεινό δειλινό, που λίγο πριν σβήσει η μοναξιά του νου, φαίνονται
αθώες αχνοκίτρινες ηλιαχτίδες... Σαν ένα βιολόλυρο που έσπασε η χορδή, η μπάσα,
και προφταίνει δεν προφταίνει ο λυράρης να την ξανακουρδίσει ν'ακουστεί
λίγο η ανάσα που μιλεί...
Στο Πέτα λοιπόν (λίγο πριν την Κερατές) είδα μια ταμπέλα προς Καλύβια.
Δεξιά και θέλωντας να ανακαλύψω άλλους δρόμους, στο σταυροδρόμι, διάλεξα τη στενή
και τεθλιμμένη οδό..