petroleum

[THEOD]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
Γιατί είναι το πιο άδικο; Ο μόνος που φορολογείται σωστά, είναι ο μισθωτός που δεν μπορεί να κλέψει την εφορία. Εδώ θα μου πεις ότι αυτή είναι η αδικία. Δεν μπορεί να κλεψεί την εφορία, πληρώνεται με 700? (με το ζόρι αυτά, γιατί είπαμε ότι ο κατάστημας ούτε αυτά δεν θέλει να δίνει) και είναι κάτω από το φορολογήσιμο όριο. Οπότε, η έμμεση φορολογία τον κανονίζει μία και καλή.

Εάν βρεθεί τρόπος να μάθουμε το εισόδημα (μαύρο και λευκό) για να αποδώσουμε φορολογία, με το λέτε.

Απλά γιατί δίκαιο θεωρείται ένα φορολογικό σύστημα όταν οι πολίτες πληρώνουν φόρο ανάλογο του εισοδήματός τους....Αυτό το πετυχαίνεις ΜΟΝΟ με τους άμεσους φόρους, ενώ οι έμμεσοι φόροι όπως η φορολογία στα καύσιμα απέχουν έτη φωτός από το να αντιστοιχούν στο εισόδημα κάποιου ή να το χαρακτηρίζουν... Σχεδόν την ίδια βενζίνη θα καταναλώσει, τα ίδια τσιγάρα θα καπνίσει, και το ίδιο φαί θα φάει και ο χαμηλόμισθος των 700 ευρώ και ο κρυφοεισοδηματίας των 5.000... Άρα εσπράτοντας το ίδιο ή σχεδόν το ίδιο από όλους μέσω των έμμεσων φόρων ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΑ εισπράττεις πολύ μεγαλύτερο ποσοστό φόρου από τον χαμηλόμισθο...
Τώρα αν εσύ αυτό το θεωρείς δίκαιο τότε εγώ πάω πάσο...

Όσο για την ταμπακιέρα....Η αδυναμία εντοπισμού του "μαύρου" εισοδήματος (που σε μεγάλο βαθμό είναι "τεχνητή"...) και κατά συνέπεια η μη φορολόγησή του δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να αποτελεί άλλοθι για την δικαίωση επιβολής υψηλών έμμεσων φόρων... Άσχετα αν με την διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας έχουμε μπερδέψει την βούρτσα με την φούτσα...

[apav]

Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
Απλά γιατί δίκαιο θεωρείται ένα φορολογικό σύστημα όταν οι πολίτες πληρώνουν φόρο ανάλογο του εισοδήματός τους....Αυτό το πετυχαίνεις ΜΟΝΟ με τους άμεσους φόρους, ενώ οι έμμεσοι φόροι όπως η φορολογία στα καύσιμα απέχουν έτη φωτός από το να αντιστοιχούν στο εισόδημα κάποιου ή να το χαρακτηρίζουν... Σχεδόν την ίδια βενζίνη θα καταναλώσει, τα ίδια τσιγάρα θα καπνίσει, και το ίδιο φαί θα φάει και ο χαμηλόμισθος των 700 ευρώ και ο κρυφοεισοδηματίας των 5.000... Άρα εσπράτοντας το ίδιο ή σχεδόν το ίδιο από όλους μέσω των έμμεσων φόρων ΠΟΣΟΣΤΙΑΙΑ εισπράττεις πολύ μεγαλύτερο ποσοστό φόρου από τον χαμηλόμισθο...
Τώρα αν εσύ αυτό το θεωρείς δίκαιο τότε εγώ πάω πάσο...

Όσο για την ταμπακιέρα....Η αδυναμία εντοπισμού του "μαύρου" εισοδήματος (που σε μεγάλο βαθμό είναι "τεχνητή"...) και κατά συνέπεια η μη φορολόγησή του δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να αποτελεί άλλοθι για την δικαίωση επιβολής υψηλών έμμεσων φόρων... Άσχετα αν με την διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας έχουμε μπερδέψει την βούρτσα με την φούτσα...

Μου αρέσει η δίκαια φορολόγιση αλλά αυτό το άμεση έχει αποτύχει στην Ελλάδα. Μόνο στους μισθωτούς μπορούμε να είμαστε σίγουροι για το εισόδημα τους. Όσο θυμάμαι τις ταμειακές των ταρίφηδων και τα 12.000? εισόδημα που δηλώνουν έχοντας την ΜερΤΣέΝΤα για εργαλείο δουλειάς μωρέ, όπως ο οικοδόμος το σκερπάνι.

Έμμεση φορολογία με χίλια γιατί μόνο το ποσοστό του 19% είναι ίδιο για όλους. Σύγκρινε τα 5lt/100χμ του Matiz, με τα 30φεύγα λίτρα του Cayenne, την αστακομακαρονάδα με την νερόβραστη φασολάδα, και πάει λέγοντας. Ο 700ευρώπουλα, θα ξοδέψει 700ευρώπουλα και θα πληρώσει 133? φόρο, αλλά ο 5.000? δεν θα πληρώσει 950? φόρο γιατί θα φύγουν μαύρα (όπως δηλαδή ήρθαν) τα περισσότερα σε κόκες/ρασιδάκια/και πάει λέγοντας. Βέβαια ούτε κουβέντα εδώ για την παραοικονομία που ακμεί.

Εδώ έχεις δίκια ότι δεν είναι δίκαιο το σύστημα, αλλά μήπως είναι και η άμεση φορολόγιση στην οποία ο 700? δεν πληρώνει καν (και φυσικά δεν εννοώ να πληρώσει ο άνθρωπος), και δεν πιάνει τα μαύρα 5000?;

Άποψη μου είναι ότι ο ΦΠΑ σε ποσοστά 15-20% καλά κάνει και υπάρχει (νταξ' να βγει από κράνη, κλπ), αλλά βρε κράτος, εκείνο το 8% στα τρόφιμα, τι το θες;

[THEOD]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
Μου αρέσει η δίκαια φορολόγιση αλλά αυτό το άμεση έχει αποτύχει στην Ελλάδα.

Ψάξε λίγο το γιατί και το πως... όταν "ενημερωθείς" τα ξαναλέμε...

[ARISPEED1]

Tα ΥΠΕΡΚΕΡΔΗ των 7 πετρελαικών αδελφων ειναι λίγα.............!Κάθε χρόνο ανεβαίνουν κατακόρυφα ............!

[apav]

Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
Ψάξε λίγο το γιατί και το πως... όταν "ενημερωθείς" τα ξαναλέμε...

Δηλαδή θεωρείς ότι τα νουμεράκια που δηλώνουν στην Εφορία, είναι αληθινά.

[marulis]

Ας υποθέσουμε πως έχω ένα καλό εισόδημα της τάξης των 30,000 ευρώ
Ο φόρος μου είναι 5445 ευρώ
Αν ξοδέψω τα υπόλοιπα 24500 θα πληρώσω έμμεσους φόρους ( 9% + 19% δια δυο περίπου 14% ΦΠΑ) 3500 ευρώ.
Από τα 21000 που θα πάρουν από εμένα διάφοροι επαγγελματίες , τα 10500 είναι αφορολόγητα, τα επόμενα 1500 με 15% ( 225 ευρώ ) και τα υπόλοιπα 9000 με 29% (2600)
Έτσι προσθέτοντας έχουμε
5445 +
3500 +
225 +
2600 =
11770 ευρώ, ποσοστό 39 % από τα 30,000

Αν σε αυτά προσθέσουμε και τελωνιακού φόρους για εισαγόμενα προϊόντα……………

Επειδή δεν είμαι λογιστής και οι υπολογισμοί μου είναι πρόχειροι , παρακαλώ όποιος διακρίνει κάποιο σημαντικό λάθος να το αναφέρει για να μην εξοργίζομαι άδικα

Για ποιο λόγο λοιπόν να θέλουν οι κυβερνόντες το τόπο να μειώσουν τα έσοδα που τους επιτρέπουν να αγοράζουν λιμουζίνες , εξοχικά , αυθαίρετα και αλλά πολλά, όταν δεν έχουν να χάσουν τίποτα.
Μιας και ξέρουν πως πάλι θα τους ψηφήσουμε πάλι θα κουνήσουμε τα πλαστικά σημαιάκια και πάλι θα τους χτυπήσουμε τη πόρτα για να μας πετάξουν ένα ξεροκόμματο.

[THEOD]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
Δηλαδή θεωρείς ότι τα νουμεράκια που δηλώνουν στην Εφορία, είναι αληθινά.

Δεν μπορούμε να συννενοηθούμε...
Εννοώ ότι το γεγονός ότι απέτυχαν στην Ελλάδα οι άμεσοι φόροι είναι ΚΑΘΑΡΑ στημένο...για να έχουν άλλοθι την έλλειψη εσόδων ώστε να εισπράτουν έμμεσους φόρους που είναι πιο εύκολο...

Για να σου δώσω ένα παράδειγμα....
Είναι σε όλους γνωστό ότι ελεύθεροι επαγγελματίες όπως γιατροί, συνεργεία, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι κλπ φοροδιαφεύγουν ασύστολα γιατί κατά 90% δεν κόβουν δελτία παροχής υπηρεσιών...
Και δεν κόβουν γιατί εσύ ως πελάτης τους δεν θέλεις με τίποτα να πληρώσεις επιπλέον 19% (το ΦΠΑ που θα έμπαινε στο δελτίο...) γιατί η φοροαπαλλαγή που θα πάρεις από το να προσκομίσεις στα έξοδα το δελτίο παροχής είναι αστεία, και έτσι προτιμάς να μην πάρεις απόδειξη...

Και φυσικά όλοι αυτοί οι ελεύθεροι επαγγελαματίες παρουσιάζουν μετά στην εφορία γελοία ποσά ως εισόδημα...

ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ αν ήθελε το κράτος να πατάξει το ζήτημα θα έριχνε το ΦΠΑ του δελτίου παροχής στο 9% (διαφυγή κερδών ΔΕΝ θα είχε αφού έτσι κι αλλιώς κόβονται απειροελάχιστα σε σχέση με τα πραγματικά) και θα σου έδινε ως φοροαπαλλαγή ένα 10% αν το κατέθετες στην δήλωσή σου...Έτσι κι εσύ θα είχες ισχυρό κίνητρο να το ζητήσεις από τον επαγγελματία και εκείνος μετά δεν θα μπορούσε να δηλώνει 15.000 ευρώ τον χρόνο....

Παρα πολλά τέτοια "κολπάκια" μποροώ να σου πω και για τον τρόπο που γίνεται η φοροδιαφυγή στις Ανώνυμες Εταιρίες και πάει λέγοντας...

Και μην μου πείς ότι οι οικονομολόγοι του κράτους δεν μπορούν να κάνουν μια τέτοια απλή σκέψη ή δεν τα ξέρουν...Απλά...τα συμφέροντα που εμπλέκονται είναι τέτοια που κάνουν την πάπια...

[apav]

Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
Δεν μπορούμε να συννενοηθούμε

Εννοείται πως δεν θα συννενοηθούμε, εάν βαριέσαι να χτυπήσεις δύο λέξεις για να διαβάσουμε τι έχεις στο μυαλό σου.

Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
Εννοώ ότι το γεγονός ότι απέτυχαν στην Ελλάδα οι άμεσοι φόροι είναι ΚΑΘΑΡΑ στημένο...για να έχουν άλλοθι την έλλειψη εσόδων ώστε να εισπράτουν έμμεσους φόρους που είναι πιο εύκολο...

ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ αν ήθελε το κράτος να πατάξει το ζήτημα θα έριχνε το ΦΠΑ του δελτίου παροχής στο 9% (διαφυγή κερδών ΔΕΝ θα είχε αφού έτσι κι αλλιώς κόβονται απειροελάχιστα σε σχέση με τα πραγματικά) και θα σου έδινε ως φοροαπαλλαγή ένα 10% αν το κατέθετες στην δήλωσή σου

Απ' ότι διαβάζω, δεν έγραψες κάτι το διαφορετικό. Υπάρχει φοροδιαφυγή με 1002 τρόπους αλλά διαφωνώ σε ένα σημείο, η φοροδιαφυγή δεν γίνεται επειδή ο ΦΠΑ είναι στο 19%. Σε πάμπολες χώρες κυμαίνεται σε αυτά τα επίπεδα, αλλά δεν φοροδιαφεύγουν. Ο Έλληνας αφεντικός φοροδιαφεύγει γιατί το έχει στο αίμα του, είναι μέρος του DNA, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Και φυσικά, για να γίνει το έγκλημα, θέλει δύο. Εδώ έπιασαν συνέταιρο το κράτος και δουλειά να γίνεται. Εάν αυτό σου φαίνεται στημένο, με ποιο τρόπο δικαιολογείς τους έμμεσους φόρους σε άλλα κράτη που η άμεση φορολόγιση λειτουργεί κανονικότατα; :smilea:

[THEOD]

Αρχικά δημιουργήθηκε από apav
Εάν αυτό σου φαίνεται στημένο, με ποιο τρόπο δικαιολογείς τους έμμεσους φόρους σε άλλα κράτη που η άμεση φορολόγιση λειτουργεί κανονικότατα; :smilea:

Γιαυτό φίλε μου οι χώρες αυτές έχουν καλύτερη παιδεία, υγεία, ασφάλιση, πρόνοια, δρόμους, υποδομές, και γενικά ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ....
Γιατί έχουν μεγαλύτερα έσοδα από την άμεση φορολογία ώστε να μπορούν να κάνουν κοινωνική πολιτική και να χρηματοδοτήσουν υποδομές, και επιπλέον γιατί υπάρχουν και λιγότερα λαμόγια να απομυζούν τον εθνικό πλούτο...Πακέτο πάνε αυτά...

[apav]

Αρχικά δημιουργήθηκε από THEOD
γιατί υπάρχουν λιγότερα λαμόγια

Αρκεί αυτό για να αλλάξουν όλα.

Σχετικό-άσχετο, ως μέλος της Ε.Ε. όταν γινόταν η αναθεώρηση της έμμεσης φορολόγισης, η Ε.Ε. δεν δέχτηκε καμία δικαιολογία για να μην εφαρμοστεί. Υπάρχει και σε ένα σωστό πλαίσιο, λειτουργεί άψογα. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε ως κράτος για να φτάσουμε στο σωστό. Πόσο μάλλον, τι κάνουμε για να λειτουεγήσει και η άμεση φορολόγιση;

[tai]

Το πετρέλαιο γκρεμίζει τα αυτονόητα μιας 20ετίας


Σε κάθε επιστήμη υπάρχουν αλήθειες που δεν είναι διαισθητικά προφανείς. Ή μάλλον είναι ακριβώς αντίθετες από εκείνο που διαισθητικά αντιλαμβάνεται το ευρύ κοινό.
* Η σφαιρικότητα της γης ήταν αντίθετη προς τη διαίσθηση. Κι όμως ήταν σωστή. Αλλά χρειάστηκε αιώνες για να γίνει αποδεκτή…
* Το ηλιοκεντρικό σύστημα ήταν επίσης αντίθετο προς την διαίσθηση. Κι όμως ήταν σωστό. Κι ας πέρασαν αιώνες κυριαρχίας των – πολύ πιο διαισθητικά αποδεκτών- γεωκεντρικών αντιλήψεων…
* Το Νευτώνειο σύστημα, η διάκριση του τρισδιάστατου χώρου από το χρόνο, έμοιαζε κάτι «αυτονόητο». Κι όμως, ο Αϊνστάιν το κατέρριψε με τον χωροχρόνο των τεσσάρων διαστάσεων. Ελάχιστοι, όμως, μπορούσαν να αντιληφθούν διαισθητικά τον «καμπυλωμένο χωροχρόνο»…
Αντίθετες προς τη διαίσθηση αλήθειες δεν υπάρχουν μόνο στη Φυσική. Και στην Οικονομία, επίσης, οι άνθρωποι δυσκολεύονται να κατανοήσουν το φαινόμενο του «πολλαπλασιαστή», την «παγίδα ρευστότητα», την «καμπύλης του Λάφφερ» (όταν με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές μπορείς να αντλήσεις μεγαλύτερα φορολογικά έσοδα), τις χρηματοοικονομικές «υπεραξίες» ή το φαινόμενο της κερδοσκοπίας.
Κι επειδή δυσκολεύονται να καταλάβουν τέτοια φαινόμενα, καταφεύγουν σε πιο «χειροπιαστές» – και διαισθητικά εύληπτες – «ερμηνείες».

[tai]

Όμως, το διαισθητικά προφανές, δεν είναι πάντα σωστό. Πολλές φορές αποδεικνύεται και εξαιρετικά απατηλό:

Μεγάλο μερίδιο μικρού ποσοστού…

Για παράδειγμα, αντίθετα απ¶ όσα υποστηρίζουν πολλοί και πιστεύουν οι περισσότεροι, η ανάπτυξη της Κίνας ελάχιστα ευθύνεται για το διεθνές ράλι του πετρελαίου τα τελευταία πέντε χρόνια. Μπορεί η Κίνα να είναι μεγάλη και πολυάνθρωπη χώρα, αλλά τα οικονομικά της μεγέθη είναι ακόμα σχετικά μικρά. Μπορεί μόνη της η Κίνα να άντλησε το ένα τρίτο από την παγκόσμια αύξηση στην κατανάλωση πετρελαίου, αλλά αυτό δεν λέει πολλά πράγματα. Το «ένα τρίτο» είναι υψηλό μερίδιο, αλλά η συνολική αύξηση δεν ήταν μεγάλη.
Από τις πιο συνηθισμένες παρανοήσεις που γίνονται στα Οικονομικά είναι όταν μιλάμε για ποσοστά επί ποσοστών: Το 50% του 1% είναι μικρό ποσοστό, είναι μόλις μισό στα εκατό. Αλλά είναι μεγάλο μερίδιο ενός πολύ μικρού ποσοστού…
Έτσι η Κίνα απορρόφησε τα τελευταία έξη χρόνια το ένα τρίτο (33%) της συνολικής αύξησης στη ζήτηση πετρελαίου διεθνώς, που ήταν συνολικά μέτρια, μόλις 12,32%. Η συνολική ζήτηση δεν αυξήθηκε πολύ. Η Κίνα απέσπασε υψηλό μερίδιο μιας μέτριας συνολικής αύξησης.
Στο ίδιο διάστημα η τιμή του πετρελαίου αυξήθηκε από 26 δολάρια σε 130 δολάρια το βαρέλι. Δηλαδή πενταπλασιάστηκε. Ακόμα κι αν λάβουμε υπ¶ όψιν την διολίσθηση το δολαρίου κατά 30% μέσα στην πρόσφατη πενταετία, η τιμή του πετρελαίου σε όρους ευρώ αυξήθηκε πάνω από τρισήμιση φορές.
Και το ερώτημα είναι απλό: Είναι δυνατόν τόσο μέτρια αύξηση της παγκόσμιας κατανάλωσης κατά 12,32%, να προκάλεσε τέτοια ιλιγγιώδη αύξηση τιμής;
Στη γλώσσα των οικονομολόγων αυτό ονομάζεται ανελαστικότητα αγοράς. Ανελαστικότητα και στην προσφορά (αύξηση τιμής δεν προκαλεί αντίστοιχη αύξηση της παραγωγής), αλλά και ανελαστικότητα στη ζήτηση (αύξηση της τιμής δεν προκαλεί αντίστοιχη μείωση της κατανάλωσης). Γνωρίζουμε, όμως, ήδη από την δεκαετία του ¶70 ότι η διεθνής αγορά πετρελαίου είναι ελαστική (μεσοπρόθεσμα): Όταν ακριβαίνει η τιμή του πετρελαίου μειώνεται η κατανάλωση: υπάρχει εξοικονόμηση ενεργείας, προκύπτει ύφεση, υπάρχει υποκατάσταση με άλλες μορφές ενέργειας και υπάρχει άνοιγμα νέων ακριβότερων πετρελαιοπηγών. Αυτά όλα δεν συνέβησαν αυτή τη φορά. Γιατί η παγκόσμια αγορά έδειξε, επί μια πενταετία, τέτοια πρωτοφανή ανελαστικότητα;
Κάτι άλλο συμβαίνει: Κερδοσκοπία επί του πετρελαίου.
Αλλά η κερδοσκοπία δεν είναι έννοια διαισθητικά προφανής. Για να κατανοήσουμε το φαινόμενο της κερδοσκοπίας, πρέπει να ξεφύγουμε από την τρέχουσα κατανάλωση κι από την τρέχουσα παραγωγή και να μιλήσουμε με όρους ζήτησης και προσφοράς. Γιατί, η «ζήτηση» είναι κάτι παραπάνω από την κατανάλωση. Και η «προσφορά», όπως θα δούμε, είναι κάτι παραπάνω από την παραγωγή.

[tai]

Η ζήτηση, πέρα από την τρέχουσα κατανάλωση, περιλαμβάνει και αποθεματοποίηση. Κάποιοι αγοράζουν πετρέλαιο όχι για να το καταναλώσουν άμεσα, αλλά για να το φυλάξουν και να το πουλήσουν αργότερα σε υψηλότερη τιμή. Αλλά για να υπάρξει αποθεματοποίηση, απαιτείται προσδοκία ανόδου των τιμών.
Όταν υπάρχει γενική προσδοκία ανόδου των τιμών, τότε πολλοί σπεύδουν να αποθεματοποιήσουν, δημιουργώντας πρόσθετη ζήτηση.
Η κατανάλωση μπορεί να μένει στάσιμη ή να αυξάνεται αργά, αλλά η συνολική ζήτηση (που περιλαμβάνει και την κερδοσκοπική αποθεματοποίηση) μπορεί να αυξάνεται πολύ ταχύτερα (και μαζί να ανεβαίνουν οι τιμές) για λόγους ανεξάρτητους από τη συνολική τρέχουσα κατανάλωση.

Προσδοκίες και προεξόφληση «σεναρίων καταστροφής»

Οι προσδοκίες ανόδου της τιμής του πετρελαίου δημιουργήθηκαν το 2003, όταν οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Ιράκ, το κατέκτησαν, αλλά δεν κατάφεραν να το σταθεροποιήσουν. Έτσι δημιουργήθηκε η προοπτική ενός μόνιμου χάους στο Ιράκ, που μπορεί να οδηγήσει σε αμερικανική αναδίπλωση, σε γενίκευση του εμφυλίου, με παρέμβαση και εμπλοκή όλων των όμορων χωρών: του Ιράν, της Σαουδικής Αραβίας, του Κουβέϊτ, της Ιορδανίας, της Συρίας και της Τουρκίας.
Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε το σύνολο σχεδόν των χωρών του ΟΠΕΚ θα εμπλακούν σε ένα αιματηρό πόλεμο, που θα είναι ταυτόχρονα εμφύλιος Ισλαμικός (αφού όλα τα εμπλεκόμενα μέρη θα είναι μουσουλμανικά έθνη), εμφύλιος Αραβικός (αφού σε αντίθετα στρατόπεδα μπορούν να βρεθούν αραβικές χώρες, όπως η Συρία και η Ιορδανία), εμφύλιος Σουνιτικός (αφού σε αντίθετα στρατόπεδα μπορούν να βρεθούν διαφορετικές Σουνιτικές χώρες (όπως η Ιορδανία και η Σαουδαραβία) και εμφύλιος Ιρακινός (αφού όλοι θα συγκρούονται πάνω στο έδαφος του Ιράκ, θα «προστατεύουν» διάφορες ομάδες του Ιρακινού πληθυσμού και θα οδηγούν στην τελικό διαμελισμό του Ιράκ.
Το σημαντικό εδώ δεν είναι ΑΝ θα πραγματοποιηθεί ένα τέτοιο «σενάριο καταστροφής». Το σημαντικό είναι ότι η αγορά ήδη αρχίζει να το προεξοφλεί. Κι αυτό σημαίνει ότι κάτι που είναι απλώς πιθανό να γίνει στο μέλλον (και που μπορεί να μη συμβεί ποτέ) αρχίζει να έχει πραγματικές επιπτώσεις από σήμερα. Αυτό είναι το φαινόμενο της «προεξόφλησης» – άλλο μη διαισθητικά εύληπτο, αλλά πολύ πραγματικό στοιχείο της σύγχρονης ανάλυσης.
Όσο η κατάσταση κατρακυλά προς μια τέτοια εφιαλτική προοπτική, τόσο ενισχύεται η γεωπολιτική αστάθεια, τόσο κορυφώνονται οι κερδοσκοπικές προσδοκίες ανόδου της τιμής του πετρελαίου, τόσο διογκώνεται η πρόσθετη ζήτηση (πέρα από την τρέχουσα κατανάλωση) για κερδοσκοπική αποθεματοποίηση.
Για να αντιστραφούν οι προσδοκίες ανόδου των τιμών πετρελαίου απαιτείται να σταθεροποιηθεί το Ιράκ, ή τουλάχιστον να δημιουργηθούν – αντίστροφες από τις σημερινές – προσδοκίες σταθεροποίησης στη Μέση Ανατολή.
Τότε θα αντιστραφεί και η κερδοσκοπική δυναμική: Αντί να έχουμε πρόσθετη ζήτηση πέρα από την τρέχουσα κατανάλωση (για αποθεματοποίηση), θα έχουμε πρόσθετη προσφορά, πέρα από την τρέχουσα παραγωγή (από εκποίηση των ήδη υπαρχόντων αποθεμάτων). Μάλιστα, αυτή η αντιστροφή μπορεί να οδηγήσει και σε απότομη κατάρρευση τιμών, καθώς τα αποθέματα δημιουργήθηκαν σταδιακά σε μια πενταετία περίπου, αλλά αν αντιστραφούν οι προσδοκίες θα σπεύσουν όλοι να πουλήσουν ταυτόχρονα.
Αυτός είναι και ο λόγος που η αγορά πετρελαίου δείχνει τέτοια «παράδοξη» ανελαστικότητα. Δεν ανοίγουν νέες πετρελαιοπηγές μεγαλύτερου κόστους, και δεν προχωρούν βιαστικά σε νέες μορφές ενέργειας, γιατί φοβούνται ότι κάποια στιγμή θα αντιστραφεί η κερδοσκοπία και θα υπάρξει κατάρρευση τιμών. Τότε, ό,τι φαίνεται «οικονομική λύση» σήμερα (που το πετρέλαιο έχει 130 δολάρια), μπορεί να αποδειχθεί ξανά «ασύμφορο οικονομικά» (όταν το πετρέλαιο πέσει κάτω από 50 δολάρια).

[tai]

Για να αντιστραφεί η κερδοσκοπική δυναμική, πρέπει να αλλάξουν οι προσδοκίες για τη Μέση Ανατολή, να υπάρξει στρατηγική σύγκλιση συμφερόντων ΗΠΑ-Ρωσίας. Γιατί χωρίς τέτοια σύγκλιση, το Ιράκ (κι ευρύτερα η Μέση Ανατολή) δεν μπορεί να σταθεροποιηθεί.
Η πτώση του πετρελαίου θα απαιτήσει, επίσης, να αρχίσει να ανεβαίνει το δολάριο αντιστρέφοντας την πορεία των τελευταίων ετών. Αλλά κι αυτό απαιτεί να αλλάξει η οικονομική πολιτική των ΗΠΑ. Απαιτεί ακόμα ένα μείζονα συμβιβασμό οικονομικής πολιτικής ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ευρώπη αφενός (για την άνοδο του δολαρίου ως προς το ευρώ) κι ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα αφετέρου (για την άνοδο του «γουάν» ως προς το δολάριο). Αλλά ένας τέτοιος μείζων διεθνής συμβιβασμός - αντίστοιχος με την ιστορική «Συμφωνία του Ξενοδοχείου Πλάζα», στην Νέα Υόρκη, το 1985 - είναι πολιτική απόφαση που αφορά όχι μόνο τις ΗΠΑ, αλλά και την Ευρώπη και την Κίνα.


Τα μεγάλα ζητούμενα του μεταψυχροπολεμικού κόσμου

Η άνοδος του πετρελαίου από τα 26 δολάρια το βαρέλι το 2002 στα 130 σήμερα οφείλεται μόνο κατά μικρό μέρος (12-15%) στην άνοδο της παγκόσμιας κατανάλωσης (μέρος της οποίας απορρόφησε η Κίνα). Κατά ένα διπλάσιο ποσοστό (30% περίπου) οφείλεται στην υποχώρηση το δολαρίου. Και κατά το μεγαλύτερο μέρος (55% περίπου) οφείλεται στη διεθνή κερδοσκοπία
Αυτή η διαπίστωση, ωστόσο, αποκαλύπτει τα πραγματικά – και συσσωρευμένα - ανοικτά ερωτήματα του μεταψυχροπολεμικού κόσμου:
* Το πρώτο μεγάλο ερώτημα είναι, αν θα υπάρξει σύγκλιση στρατηγικών συμφερόντων ανάμεσα στις ΗΠΑ και τη Ρωσία, ώστε να προκύψει σταθεροποίηση στο Ιράκ και στη Μέση Ανατολή. Αυτό σημαίνει ότι οι ΗΠΑ πρέπει να εγκαταλείψουν οριστικά τα απομεινάρια της ψυχροπολεμικής εποχής. Και να αλλάξουν, από κοινού με τη Ρωσία (αλλά και με την Ευρώπη) το χάρτη της Μέσης Ανατολής, που αποτελεί - κι αυτός - απομεινάρι τις αποικιακής περιόδου.
* Το δεύτερο μεγάλο ερώτημα αφορά την Ευρώπη: αν θα υιοθετήσει μοντέλο ανάπτυξης με χαλαρότερη νομισματική πολιτική, χαμηλότερα επιτόκια και χαμηλότερο ευρώ. Μια πολιτική που θα δίνει έμφαση στην ανάπτυξη, όχι στην καταπολέμηση του πληθωρισμού. Αν πέσει το πετρέλαιο, ο πληθωρισμός θα υποχωρήσει έτσι κι αλλιώς. Κι αν συνεχίσει να ανεβαίνει το πετρέλαιο, ο πληθωρισμός θα εκτιναχθεί, έτσι κι αλλιώς. Η πολιτική επιτοκίων μπορεί να επισπεύσει ή να αποτρέψει την ύφεση, δεν μπορεί πια να κάνει τίποτε για τον πληθωρισμό. Η Ευρώπη, λοιπόν, καλείται να εγκαταλείψει τη «μονεταριστική ορθοδοξία» στην οποία έχει προσχωρήσει από την ίδρυση του ευρώ.
* Το τρίτο μεγάλο ερώτημα αφορά την Κίνα: αν θα αποδεχθεί υψηλότερη ισοτιμία για το νόμισμά της (το γουάν), ώστε η ανάπτυξή της να συνεχιστεί με χαμηλότερους ρυθμούς, χωρίς να «γονατίζει» όλες τις υπόλοιπες οικονομίες. Στο κάτω-κάτω αν η Κίνα αντιμετωπίζει όλους τους υπόλοιπους ως «πελάτες» της, πρέπει να μάθει ότι οι καπιταλιστές δεν θέλουν την καταστροφή των πελατών τους, γιατί τότε ποιος θα αγοράζει τα προϊόντα τους;
Μe άλλα λόγια, οι ΗΠΑ πρέπει να εγκαταλείψουν τα ψυχροπολεμικά τους σύνδρομα έναντι της Ρωσίας. Η Ευρώπη πρέπει να εγκαταλείψει τον μονεταρισμό της. Και η Κίνα πρέπει να εγκαταλείψει τον μερκαντιλισμό της.
Αυτή τη στιγμή κανείς από τους πρωταγωνιστές της διεθνούς σκηνής δεν έχει στρατηγική για τον κόσμο του μέλλοντος. Ούτε για τα μεγάλα προβλήματα που μεταψυχροπολεμικού κόσμου.
Η εκτίναξη του πετρελαίου – που δεν ευνοεί κανένα, αλλά βλάπτει τους πάντες, αν και όχι όλους με τον ίδιο τρόπο και στον ίδιο βαθμό – επιβεβαιώνει αυτή την έλλειψη στρατηγικής απ όλους.
Το πετρέλαιο είναι σύμπτωμα μιας ευρύτερης και πολλαπλής κρίσης στρατηγικής. Που την δημιούργησαν οι ψευδαισθήσεις των τελευταίων δύο δεκαετιών. Και που ήλθε η ώρα να τις παραμερίσουμε. Μαζί με όλα τα «αυτονόητα» και «προφανή» που αποδεικνύονται ήδη εξαιρετικά απατηλά και επικίνδυνα…

Του Χρύσανθου Λαζαρίδη,

[madox]

Σε σχεση με την πετρελαικη κριση του 73 οπου οι καταναλωτες στραφηκαν σε ποιο οικονομικους τροπους μετακινησης η περιορισαν τις μετακινησεις τους ,τωρα συμβαινει ακριβως το αντιθετο.
Οι αυτοκινητοβηομηχανιες για παραδειγμα παρουσιαζουν τον εναν δεινοσαυρο μετα τον αλλο αλλα και εμεις ως πολιτες πλεον ειμαστε αμεσα εξαρτημενοι απο αυτο.Δειτε τι εγινε κατα την διαρκεια της απεργιας με τις ουρες στα βενζιναδικα.Ενω ακομα και με 20 βαθμους C εξω οι λεβιτες δουλευουν στο φουλ.