...όπως πολύ εύστοχα σχολίασε ο συνάδελφος k_pappous τη Τετάρτη στη συνάντηση του Κρητικού κλιμακίου όταν του είπα τη μικρή αυτή τραγελαφική ιστορία.Μεσιμέρι Τρίτης λοιπόν ξεκινάω από το σπίτι να πάω σε ένα φιλαράκι για καφέ και κουβέντα.Καθώς περνούσα χαλαρά δίπλα από τη Παναγίτσα (γνωστή εκκλήσια του Ηρακλείου) με το μηχανάκι είχα μπροστά μου ένα ημιφορτηγό. Ξάφνου αντιλαμβάνομαι στα δεξιά μου να κάθεται στα σκαλιά της εκκλησίας τρελό πιπινομωρό.Την κοιτάω με κοιτάει (ήμουνα με το ανοικτό το κράνος) μένω για λίγο σα χάνος να την κοιτάω για κάποια δευτερόλεπτα
Ξαφνικά κοιτάζω μπροστά μου και βλέπω το φορτηγάκι να έχει κόψει ταχύτητα και να θέλει να στρίψει αριστερά.Πανικοβάλομαι έγω ,μιας και μου ήρθε ξαφνικό μετά από όσα έιχα δει, και ένω είχα σωστή απόσταση ανάμεσα στο φόρτηγο και έμενα πλακώνομαι στα φρένα και κύριως στο μπροστινό ,αυτό μπλοκάρει ,γλιστράει και εγώ αγοράζω ένα πανέμορφο οικοπεδάκι μπροστά από την εκκλησία, χωρίς ευτυχώς παρατράγουδα.Σηκώνομαι ,σήκωνω το παπάκι συγχητηρίζωντας και το πάω στην άκρη του δρόμου να δω αν έχει πάθει καμία ζημιά.Εντωμέταξυ ο οδηγός του φορτηγού σταμάτησε και ήρθε να δει αν είμαι καλά (να είναι καλά το παληκάρι) και μου έδειξε μια κυλίδα λάδι στο δρόμο εκεί ακριβώς πήρα τη σούπα μου.Κοιτάω να δω αν έφυγε από το παπί αλλά τπτ.Αρχίζω και βρίζω την γκαντεμιά μου που σε ολόκληρο δρόμο βρήκε και μπλόκαρε ο τροχός πάνω στο λάδι και ανεβαίνω στο μηχανάκι.Πηρά που πήρα τη σούπα έγινα και ρεζίλι στο πιπίνι...Ααααααα
Τι να πεις...
Απάντηση με παράθεση
:a13:
