θάλασσά μου σκοτεινή, θάλασσα αγριεμένη

[nimbus]

Ίσως ο ήλιος, να μην φωτίζει για όλους τους ανθρώπους...

Ακόμα και το φεγγάρι, να μην χωράει στην σκέψη μας.

Αν όμως ακούς το κύμα να πάλλεται, σίγουρα κάπου

Εκεί ανάμεσα, είναι βυθισμένη η φωνή μου!

31/7/1998


Θεοδώρα

[nimbus]

«Ανάρμοστες Φωνές»


Η ζέστη μεσολαβεί
Κι άλλωτε φεύγει.
Τα λουλούδια, ντύθηκαν
με το πιο Ευωδιαστό τους άρωμα.
Ο ουρανός, καθρεφτίζει την
Ψυχή των ανθρώπων.
Η θάλασσα, φιλοξενεί το
Δελφίνι της χαράς.
Κι η γαλήνη, φώλιασε
Στην καρδιά εκείνη,
Που λίγο πρίν θα ράγιζε.
Ο κόσμος, μοιάζει να
Αιωρείται στο κενό.
Η άνοιξη, επιβεβαιώνει
Το κάθε λεπτό.
Ο έρωτας, συχνάζει φευγάτος
Σε ανάρμοστες φωνές, οι οποίες
Ταυτίζονται με απέραντες κραυγές.
Τα φύλλα των δέντρων,
Χορεύουν ρυθμικά.
Ψιθυρίζοντας τον ερχομό
Του καλοκαιριού και της τρέλας.
Σώπασαν.
Τον χορό συνεχίζουν τα
Σύννεφα του κρασιού,
Περιμένοντας την αποψινή
Νύχτα, για να κοιμηθούν.
Η παράσταση του φθινοπώρου,
Ξεχνάει πώς κάθε φορά, ο ήλιος
Ανατέλλει σε κάθε γωνιά.
Ο κόσμος βιάζεται να προλλάβει
Το άπιαστο. Κι εμείς, περπατάμε στην γή,
Πρός το άγνωστο.
Αν γυρίσω πίσω,
Θα δυστηχίσω.
Αν κοιτάξω μπροστά, θα
Θα αγγίξω το πουθενά.
Κι έτσι, φαντάζομαι
Το χρώμα του ωκεανού.
Και υιοθετώ την λέξη,
Που έρχεται για πρώτη φορά στο νού.
Ο αέρας σφυρίζει. Θαρρείς ότι καλπάζει κι αυτός.
Όπως καλπάζουμε όλοι μας, να φτάσουμε
Την ευτυχία.


Θεοδώρα Κ.

[bonepeeler]

<<Φουντάραμε καραμοσάλι στο ποτάμι.
Είχε ο πιλότος μας το κούτελο βαμμένο
"κι αν λείψεις χίλια χρόνια θα σε περιμένω"
ωστόσο οι κάβοι σου σκληρύναν την παλάμη.

Θολά νερά και μίλια τέσσερα το ρέμα,
οι κούληδες τρώνε σκυφτοί ρύζι με κάρι,
ο καπετάνιος μας κοιτάζει το φεγγάρι,
που'ναι θολό και κατακόκκινο σαν αίμα.

Το ρυμουλκό σφύριξε τρεις και πάει για πέρα,
σαράντα μέρες όλο εμέτραγες τα μίλια,
μ'απόψε - λέω - φαρμάκι κόμπρα είχες στα χείλια,
την ώρα που'πες με θυμό:θα 'βγω άλλη μέρα...

Τη νύχτα σου'πα στο καμπούνι μια ιστορία,
την ίδια που όλοι οι ναυτικοί λένε στη ράδα,
τα μάτια σου τα κυβερνούσε σοροκάδα
κι όλο μουρμούριζες βραχνά:"φάλτσο η πορεία..."

Σαλπάρουμε!Μας περιμένουν στο Μπραζίλι.
Το πρόσωπο σου θα το μούσκεψε το αγιάζι.
Ζεστόν αγέρα κατεβάζει το μπουγάζι,
μα ούτε φουστάνι στη στεριά κι ούτε μαντήλι."





Α, ρε Μπραζίλι!!!
Πότε θα σε ξαναδώ κι εγώ;

[ireneepi]

.....


Θαλαττα θαλαττα!

[tifoefs]

Υποθαλασσια διαδρομη

[tifoefs]

Χμμμ ! Δροσουλα εκει κατω

:smilea: