κάθε φορά που θέλω να ανεβώ στην μηχανή μου την πλησιάζω με αργές και ήρεμες ψυχολογημένες κινήσεις ,της μιλαω απαλά ,της λέω τι έγινε ενώ αυτή με περίμενε, τι έγινε ενώ αυτήν ήταν μακριά μου ,σχεδόν πάντα με καταλαβαίνει .ύστερα …ύστερα την ανάβω και την ακούω και εγώ με την σειρά μου. στο πρόσωπο της μου δείχνει τι χρηάζετε ενώ με την φωνή της καταλαβαίνω αν έχει κάτι μαζί μου η αν την πείραξε κάνεις όσο έλειπα από το πλάι της ,ύστερα φαραώ το κράνος μου και την καβαλάω ,με δυσκολεύει ,λες και μου κραταεί μούτρα ,ειδικά αν την άφησα σε καμία σκοτεινή κατηφόρα …τα μάτια της στην αρχή ,είναι θαμπά ,μόλις την αγκίζω στο ποιό ευαίσθητο σημείο της, τα μάτια της φωτίσουν όλο τον χώρο μπροστά μου …ύστερα πάμε μαζί βόλτα ,εγώ ορίζω με πόσο και που θα πάμε ,για τι είμαι ο άντρας φυσικά ,πολλές φόρες ώμος προσαρμόζω το δρομολόγιο και για της δίκες της ανάγκες ,και πέρναω από κανένα βενζινάδικο βρε αδελφέ …δεν είναι λίγες ώμος οι φόρες που με πάει αποκλείστηκα αυτή όπου της κάνει κέφι .με πάει σε μεροι που θα είμαστε μονό οι δυο μας και θα πούμε τα μυστικά μας, κάτω από τα αστερία …αλλά δεν είναι και λίγες η φόρες που μου έλεγε ψέματα και με έκανε να νομίζω πως είμαι ο κυρίαρχος του δρόμου ,και εκεί που είμαι έτυμος να πετάξω αυτή με προσγείωσε απότομα στην άσφαλτο .δεν της κρατώ κακιά την αγαπώ και την φροντίζω ,μου προσφέρει πολλά