Σε μια πολυ ενδιαφερουσα συνεντευξη που εδωσε ο νομπελιστας οικονομολογος Τζοζεφ Στιγκλιτς σε ελληνικη εφημεριδα σχετικα με την προσφατη οικονομικη κριση, δινει σαν αιτια της κριση την ανατροπη της ισορροπιας αγορας-κοινωνικου συμφεροντος! Με λιγα λογια την επιβολη του ατομικου υπερκερδους στο κοινωνικο αποθεμα. Αυτο ειναι και το δογμα του "υπαρκτου" καπιταλισμου. "Κερδισε εσυ και μη σε νοιαζει απο που τα περνεις!" Πανω σ'αυτο το μοντελο βασιστηκε ολη η συγχρονη οικονομια. Ο απολυτος νομος της ζουγκλας. Χωρις κανονες και περιορισμους. Με μονη αξια το κερδος και και καθε τροπο αποκτησης του θεμιτο. Χωρις οικτο και περιττες ευαισθησιες κοινωνικου τυπου.
Προτεινει μαλιστα ως μονη λυση την επιστροφη στην κρατικη εποπτεια της αγορας, ως μηχανισμου συγκρατησης των αδηφαγων εταιρειων. Την επιστροφη σε μια πιο αξιακη και ορθολογικη θεωρηση του "κερδους" και των μεθοδων αποκτησης του, σε συσχετισμο με το κοινωνικο συμφερον.
Ολα αυτα λιγο πολυ τα ειχαμε παρει γραμμη. Ηταν αδιανοητα τα κερδη των αιμοσταγων πολυεθνικων σε σχεση με την υπολοιπη κοινωνια. Αυτο που δεν καταλαβαμε εγκαιρα ειναι οτι σιγα-σιγα υιοθετησαμε κι εμεις τετοιες αντιληψεις. Πληρη αδιαφορια για οτιδηποτε δεν θα αυξησει τα πενιχρα μας εισοδηματα. Ο εαυτουλης μας και η "ιερη" μας τσεπη πανω απ'ολα.
Λοιπον ελληναρες μου, τι λετε; μηπως ηρθε η ωρα να αφησουμε επιτελους το μανιακο "εγω" μας και να επιστρεψουμε στο κοινωνικοτερο "εμεις"; Να γινουμε παλι αυτο που λεει για μας το λεξικο; {ανθρωπος: ον κοινωνικο}