Μια μέρα ένας μπόμπιρας πάει στον μπαμπά του και τον ρωτάει:
- Μπαμπά τι είναι η πολιτική;
Ο μπαμπάς σκέφτεται για λίγο πως να εξηγήσει στο παιδί του τι είναι η
πολιτική για να το καταλάβει. Προτίμησε λοιπόν να του κάνει παραλληλισμό
της πολιτικής με την οικογένεια για να κατανοήσει τι ήθελε να του πει.
Του λέει λοιπόν:
Εγώ είμαι αυτός που με τη δουλεία του έχει τα λεφτά που ξοδεύουμε στο σπίτι. Οπότε ας με
ονομάσουμε Καπιταλισμό. Η μητέρα σου είναι αυτή που κρατάει το σπίτι μας σε λειτουργία
και φροντίζει να λύνει όλα τα προβλήματα που προκύπτουν. Ας την ονομάσουμε λοιπόν
Κυβέρνηση. Και οι δυο μας είμαστε εδώ για να
φροντίζουμε τις ανάγκες τις δικές σου και του αδελφού σου. Ας πούμε
λοιπόν ότι εσείς είστε ο Λαός. Η γκουβερνάντα σας δουλεύει σαν το σκυλί
όλη μέρα και πληρώνεται ψίχουλα. Οπότε ας την ονομάσουμε Εργατική
τάξη. Τέλος ο μικρός σου αδελφός είναι το Μέλλον. Σκέψου τώρα αυτά που
σου είπα και προσπάθησε να βγάλεις άκρη.
Ο μπόμπιρας λοιπόν πήγε στο κρεβάτι για να κοιμηθεί και ενώ σκεφτόταν αυτά που του είπε ο
πατέρας του αποκοιμήθηκε. Μέσα στην άγρια νύχτα άκουσε τον μικρό του αδελφό να κλαίει
και σηκώθηκε για να πάει να δει τι γίνεται. Μπαίνει στο δωμάτιο του μικρού, πηγαίνει
κοντά του, ανοίγει την πάνα του και βλέπει ότι το μωρό έχει χεστεί μέχρι το λαιμό και
θέλει άλλαγμα.
Μια και δυο λοιπόν πηγαίνει στο δωμάτιο των γονιών του για να τους πει
να αλλάξουν το μωρό. Βρίσκει την μαμά του να κοιμάται βαθιά και μην
θέλοντας να την ενοχλήσει αποφάσισε να πάει να ξυπνήσει την
γκουβερνάντα. Βρήκε την πόρτα της κλειδωμένη. Σκύβει στην
κλειδαρότρυπα να δει τι γίνεται και βλέπει την γκουβερνάντα γυμνή στο
κρεβάτι με τον μπαμπά του. Τα παράτησε λοιπόν και γύρισε στο κρεβάτι
του για να κοιμηθεί.
Την άλλη μέρα στο πρωινό γυρίζει όλο καμάρι στον πατέρα του και
του λέει:
- Μπαμπά νομίζω ότι κατάλαβα τι σημαίνει πολιτική
Ο πατέρας του όλο καμάρι του απαντάει:
- Είμαι υπερήφανος για σένα γιε μου. Πες μου λοιπόν με δικά σου λόγια
τι είναι η πολιτική
Aκου πατέρα, λέει ο μπόμπιρας. Την ώρα που ο Καπιταλισμός πηδάει την
Εργατική τάξη, η Κυβέρνηση κοιμάται ύπνο βαθύ. Ο Λαός αγνοείται
παντελώς και το Μέλλον είναι βουτηγμένο στα σκατά.
Απάντηση με παράθεση
