Συχνά τις Κυριακές σας βλέπω, σας ακούω, -και σας ζηλεύω - μια και μένω εκεί κοντα στο Γουχτα (Διπλα σε ενα πετρόχτιστο εκκλησάκι που συνανατατε κατα την επιστροφή)...

Καμια φορά λέω να βγάλω το freewind να ακολουθήσω, αλλα τελικα με κερδιζει η θαλπωρή του σπιτιου και η αγκαλιά της κόρης