Ένας άθεος έκανε τη βόλτα του στο δάσος, θαυμάζοντας όλα αυτά που εκείνο_το «ατύχημα
της εξέλιξης" είχε δημιουργήσει.
-Τι καταπληκτικά δέντρα!
Τι όμορφα ποτάμια!
Τι απίστευτα ζώα!
...αναφωνούσε συνέχεια.
Ενώ περπατούσε κατά μήκος του ποταμού άκουγε ένα θόρυβο στους θάμνους πίσω του.
Γύρισε για να κοιτάξει. Τότε είδε μία τεράστια αρκούδα να πηγαίνει προς την κατεύθυνσή του.
Τρομοκρατημένος, βάλθηκε να τρέχει όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Κοίταξε πάνω από τον ώμο του
και είδε ότι η αρκούδα ήταν πολύ κοντά._ _Άρχισε να τρέχει πιο γρήγορα.
...Μόνο που η αρκούδα ήταν ήδη από πάνω του, προσπαθώντας να τον ακινητοποιήσει με το ένα πόδι ενώ με το άλλο προσπαθούσε να τον χτυπήσει με δύναμη.
Ακριβώς εκείνη τη στιγμή ο άθεος φώναξε: Θεέ μου
Τότε ο χρόνος σταμάτησε. Η αρκούδα δεν αντιδρούσε. Το δάσος έπεσε σε σιωπή. Μέχρι και το ποτάμι σταμάτησε να κυλά.
Ένα καθαρό φως εμφανίστηκε,στον ουρανό και μια φωνή ακούστηκε να λέει: _”Εσύ για χρόνια αρνιόσουν την ύπαρξή μου, Έλεγες στους άλλους ότι Εγώ δεν υπήρχα, και απέδιδες τη δημιουργία σε “κάποιο κοσμικό ατύχημα, Περιμένεις τώρα να σε βοηθήσω εγώ να βγεις από αυτή την κατάσταση;Πρέπει να περιμένω ότι θα μου έχεις πίστη;;
ο άθεος κοίταξε κατευθείαν στο φως και είπε:
Θα ήταν, πράγματι, υποκρισία από μέρους μου να ζητήσω, ξαφνικά, να μου συμπεριφερθείς σα να ήμουν χριστιανός.Ίσως, όμως... να μπορούσες να κάνεις χριστιανή την αρκούδα
Πολύ καλά! είπε η φωνή. Το φως εξαφανίστηκε. Το ποτάμι άρχισε πάλι να κυλάει κι επέστρεψαν ολοι οι ήχοι του δάσους.
Και, τότε, η αρκούδα σήκωσε τα πόδια της, έκανε μια παύση,κατέβασε το κεφάλι και μίλησε:
Κύριε, ευλόγησε Αυτό το γεύμα που πρόκειται τώρα να φάω. _Αμήν.
Απάντηση με παράθεση
Δεν εχεις το Θεο σου!!!! 
