Γνωριστήκαμε από κοντά κάποιο ηλιόλουστο παγωμένο Ολλανδικό πρωινό.
Είχε πάγο στις άκρες των δρόμων θυμάμαι, φοβόμουν λίγο όταν την πήγαινα στο σπίτι.
Ένα μήνα αργότερα φεύγαμε για την Κοπεγχάγη, το πρώτο ταξίδι μαζί.
Από τότε η μία ανάμνηση μαζί της ακολουθεί την άλλη…οι μυρωδιές της λεβάντας στη Νότια Γαλλία, οι 0 βαθμοί θερμοκρασίας στις 15 Αυγούστου στο Μπρένερο, οι μπύρες στο Μαύρο Δάσος της Γερμανίας, τα μοναστήρια που ανακαλύψαμε με τον Τιφοεύς στις Αρδέννες, τα καντάρια νερό που φάγαμε έξω από τους Βάσκους, την Annelies με το Fazer που με περιμάζεψε από ένα βενζινάδικο στο Λουξεμβούργο και με φιλοξένησε δύο ημέρες σπίτι της επειδή ψηνόμουν στον πυρετό, τα 1088 χιλιόμετρα σε μία βροχερή ημέρα παρέα με καλούς φίλους, τα σναπς που καταλήξαμε να κατεβάζουμε με τον Herman κάπου στην Αυστρία όταν σχεδόν είχα μείνει από βενζίνη.
Η παλιά μοτοσυκλέτα τώρα αντικαταστάθηκε με καινούρια, μου έρχεται στον νου το post του Captain και απαντώ και εγώ...τελικά δεν είναι μόνο σίδερα φίλε Ηλία.