Και μιλώντας για Αλβανούς.
Είχε και Αλβανία. Αυτή που αγαπάμε!
Και μιλώντας για Αλβανούς.
Είχε και Αλβανία. Αυτή που αγαπάμε!
Το διεθνές μονοπάτι ντε.
Βορρά - Νότου!
Ξεφύγαμε όμως. Πού είχαμε σταματήσει;
Α ναι. Βουλγαρία. Με καλό καιρό και επιλεγμένη διαδρομή.
Προορισμός Σερβία.
Βορειοδυτική Βουλγαρία και πανέμορφα δάση.
Μέσα στην ευτηχία
Με αυτά και μ'αυτά...
Φτάσαμε κοντά στα Βόρεια σύνορα και το Μπελογκρατσίκ με τους περίεργους βράχους του.
Μιας και πλησίαζαν τα σύνορα, οι Βούλγαροι έιπαν να μας υπενθυμήσουν που είμαστε...
Ντόπιοι μου έχουν πει ότι δεν υπάρχουν κονδύλια για να γκρεμήσουν τα μνημεία από την τότε εποχή.
Εγώ τους λέω ότι είναι κρυφοκουμούνια και γι' αυτό τα κρατάνε, ότι δεν είναι κακό και ότι στην Ελλάδα είναι εναλλακτική στάση ζωής η αριστερά και ο κουμουνισμός. Σαν νέο τρεντ ας πούμε, αλλά δεν καταλαβαίνουν...
Η φωτογραφία τιτλοφορείται "Capitalism Goes East" και είναι αφιερωμένη σε όλους εκείνους.
Ποιούς?
Εh. Εκείνους.
Σε εκείνους που η φωτογραφία έχει κάτι να πει.
Από τους "μέτοχους" της Τούρατεκ (έστω και αν έχουν αγοράσει μόνο το μπαράκι τιμονιιού για το vstrom), τους Μπεμβεδάκηδες που πάνε στο Μαρόκο και φοράνε όλοι τα ίδια ακριβώς ρούχα BMW, αλλά και στους άλλους που πέρνουν το άφρικα και πάνε με τα δέρματα μέχρι το Ιράν για τσάι.
Όλους εκείνους που θα κοντοσταθούν στην φώτο έστω για δυο δεύτερα περισσότερο.
Αh! Και καλή πρωτομαγιά!
Και να και η αδυναμία μου Σερβία...
Τα ποσοστά μου από το μοτο.γρ για την ιντερνασιοναλ προβολή κτλ κτλ...
Τι μέρα είναι σήμερα? Πέμπτη? Κάπου σήμερα στην Σόφια κάποιος από τους μάσιβ ατάκ έχει ντι τζέι σετ και είναι και φρι και κάτι τέτοιο... Την κάνω. Πάω να δω τι και που και πως και γιατί...
Καλή απεργία αύριο!
Έλα μην ξεφεύγουμε από το θέμα μας...
Στο Βελιγράδι λοιπόν, ο Αγ. Σάββας σας ξέρει όλους εσάς τους φιλόδοξους γαμπρούς των Βαλκανίων από το μοτό.γρ...
Του έχω μιλήσει και κάθε φορά που τον επισκέπτομαι, ανάβω κεράκι και για εσάς! Του εξηγώ ότι είστε καλά παιδιά και να φροντίσει για άφεση αμαρτιών....
Ακόμα δεν έχει τελειώσει μέσα και η αλήθεια είναι δεν βλέπω προκοπή...
(για περισσότερα στοιχεία και ίνφο ψάξτε στο φόρουμ. τα έχω γράψει εγώ, αλλά ποιος τα διαβάζει... :ρ )
Πρώτη μέρα λοιπόν για το ταξίδι μας και πως τα καταφέραμε, οδηγήσαμε στο πιο βαρετό ->επικύνδινο κομμάτι των Βαλκανίων (Ε.Ο. Σερβίας, το κομμάτι πριν το Βελιγράδι. Καλή άσφαλτος, δύο λωρίδες σε κάθε ρεύμα, αλλά κάτι έχει αυτός ο δρόμος.), νύχτα και με βροχή. Όχι απλά βροχή. Καρέκλες. Και κρύο είχε και άστα να πάνε που λέει.
Τα αρχικά σχέδια έλεγαν πορεία παράλληλη με τον Δούναβη από τα σύνορα της Βουλγαρίας μέχρι Βελιγράδι. Τα σχέδια και οι προγραμματισμοί είναι για να ακυρώνονται ως γνωστών και όταν σηκώνεσαι στις 11 από το κρεβάτι μην περιμένεις και πολλά...
Με άδειο στομάχι και τα χέρια ανάμεσα στα μπούτια είπαμε να βγάλουμε καμιά φωτογραφία τα άλογα. Το σπίτι που θα μας φιλοξενούσε ήταν στον από πίσω δρόμο άλλωστε...
Σαν Παναγιώτης και Βασίλης και όχι σαν Έλληνες γαμπροί, είχαμε την καλύτερη δυνατή φιλοξενία.
Ανοιχτούς λογαριασμούς έχουμε αφήσει φυσικά, και κάποια στιγμή, σύντομα, θα ξαναπάμε γιατί σε εκείνο το μπαράκι με την ζωντανή μουσική (Μακεδονικά αλτέρνατιβ μας τα σύστησαν) είχε πολύ όμορφα πράματα και θάματα.
Αρκετά για σήμερα.
Εγώ ήξερα ότι την πρωτομαγιά πάω για το πρώτο μπάνιο της χρονιάς στην Καλογριά.
Εδώ έβρεχε όλη μέρα και μετά από 500 χμλ. στην ενδοχώρα της Βουλγαρίας με εςγιουβί αλλά και μετά από παρακολούθηση αναπαράστασης της !παγκοσμίου! φήμης μάχης στο Παναγκιούριστε μεταξύ των Βάρβαρων Τουρκαλάδων και των Βούλγαρων ανταρτών, τα μάτια δεν κάνουν καλή εστίαση και δεν ξέρω μήπως το λέιζερ απέτυχε και έχουμε άλλα τράμπαλα.
Έχει και το μπάσκετ τώρα...
Και μετά από την παρένθεση και τις διαφημίσεις συνεχίζουμε.
Την επόμενη μέρα λοιπόν, πάντα με χαλαρούς ρυθμούς και μετά από το καφεδάκι στο κέντρο, ξεκινήσαμε προς νότο, με τελικό προορισμό την Μόκρα Γκόρα, στα νοτιοδυτικά σύνορα της Σερβίας με την Βοσνία.
Κάναμε και λίγο σάιτσινγκ…
http://en.wikipedia.org/wiki/Belgrade
Για τους φαν.
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση