Πραγματικά πανέμορφο το ιστορικό κέντρο.
Περπατήσαμε αρκετά να ξεπιαστούμε, δειπνήσαμε σε τουριστικ εστιατόριο δίπλα από το ποτάμι και από την Μουσουλμανική πλευρά, (η πόλη χωρίζεται στα δύο από τον ποταμό Νερέτβα και στην μία πλευρά κυριαρχεί το χριστιανορθόδοξο στοιχείο και στην άλλη το Μουσουλμανικό).
Ήπιαμε και κάτι ντόπιες μπύρες και πήγαμε για ύπνο...
Το πρωινό μας βρήκε με λιακάδα και καλή διάθεση.
Δεν είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς ότι πρόσφατα πέρασε η κατάρα του πολέμου και από εδώ...
Η μέρα φάνηκε από νωρίς ότι θα ήταν πανέμορφη.
Μετά το πρωινό μας και την γρήγορη πρωινή βόλτα κινηθήκαμε νότια με τελικό προορισμό την Μπούντβα.
Η διαδρομή όπως είχαμε συνηθίσει πανέμορφη, αλλά με δεδομένες τις ανησυχίες μας, επιλέξαμε και ένα οφ ροαντ κομμάτι...
Για μένα σίγουρα περίεργο...
Δεν έχω πρόβλημα με την οφ ροντ οδήγηση. Απλά όταν είμαι ταξίδι διαρκείας μακριά από την πατρίδα, προσπαθώ να λειτουργώ σε σέιφ μοντ.
Η οφ ροντ οδήγηση, μπορεί να σου επιφυλάσσει σίγουρα, περισσότερες εκπλήξεις από ότι η ον...
Αυτές μπορεί να είναι θετικές ή και αρνητικές.
Η εμπειρία μου στο βουνό από την δουλεία εδώ στην Βουλγαρία, μου έχει μάθει πως ότι δεν είναι απαραίτητο απέφυγέ το...
Έχει πλάκα να περνάς ένα νερόλακο με το εταιρικό χάιλουκς, ή και με την μηχανή σου, αλλά μία ενδεχόμενη πτώση - κόλλημα μπορεί να σου καταστρέψει όλο το ταξίδι. οπότε γιατί να το κάνεις...
Ίσως και λάθος. Τουλάχιστον όταν είσαι ταξίδι με την μηχανή.
Ποιο το νόημα να έχεις ον-οφ, αν δεν επιζητάς και λίγο το οφ και τους πιθανούς μπελάδες;
Μεγάλη συζήτηση.
Ο Βασίλης μάλλον δεν είχε τέτοιους ενδοιασμούς...
Κοίτα.
Έχει ένα δρόμο ο χάρτης που πάει παράλληλα με τα σύνορα.
Τον δείχνει άσπρο. Πάμε και βλέπουμε...
Και δεν πάμε λέω;
Και καλά έκανα.
Απίστευτη εμπειρία. Οδηγώντας πάνω στην συνοριογραμμή Κροατίας - Βοσνία, σε οφ ροαντ κομμάτια, πανέμορφα, καταπράσινα...
Μέσα από ερειπωμένα χωριά και ξεχασμένα από τον χρόνο...
Και όλα αυτά πολύ μακρυά από την ασφάλεια της πατρίδας...
Απόλυτη απελευθέρωση. Ξαφνικά ανακάλυψα μία άλλη πλευρά της μηχανής μου, του μοτοσυκλετισμού και όλου αυτού του συρφετού που ακολουθεί το όλο πανηγύρι είμαι μηχανόβιος ταξιδιάρης κτλ...
Και βέβαια δεν το μετάνιωσα και βέβαια ήταν τέλεια!
Το τζιπιες είχε τρελαθεί αλλάζοντας χάρτες...
Την μία στιγμή σε έδειχνε στην μία χώρα, 5 μέτρα πιο κάτω στην άλλη και πάμε πάλι...
Δεξιά και αριστερά ταμπελίτσες για ναρκοπέδια...
Συνεχίσαμε την οδήγηση μέχρι που βγήκαμε σε άσφαλτο.
Ο ορισμός της συνοριογραμμής.
Στιγμές που μένουν στο μυαλό.
Το τέλος του συγκεκριμένου δρόμου, μας έβγαλε πάνω στο φυλάκιο, όπου σε Ευρωπαϊκά πρότυπα περάσαμε τα σύνορα χωρίς κανένα έλεγχο, ούτε καν τα διαβατήριά μας. Απλά με ένα γνέμα και γεια χαρά...
Προχωρήσαμε για Κότορ, και από εκεί θα πηγαίναμε Μπούτβα. Στις 9.30 είχαμε λάιβ την μαντόνα...
Σε έναν ανεφοδιασμό πιο πριν κάπου στην Βοσνία, πετύχαμε το συγκεκριμένο βενζινάδικο, ονόματι Ελλάς...
Συνεχίζοντας την πορεία μας παράλληλα με την ακτογραμμή, όλα μας φαινόντουσαν ανιαρά και ενοχλητικά... Πανέμορφη η Αδριατική, τα παράλια και το Ντουμπρόβνικ, αλλά δεν συγκρίνεται με το βουνό και την απόλυτη ηρεμία.
Κίνηση, προσπεράσεις και ότι άλλο μπορεί να φέρει ο σύγχρονος πολιτισμός, ο τουρισμός και ένα μεγάλο (τρασσ ή όχι) συναυλιακό γεγονός... Όλοι κινούνταν προς τον νότο. Γυαλισμένοι στολισμένοι μέσα στα πανάκριβα αυτοκίνητά τους. Φυσιολογικό θα έλεγα.
Η διαδρομή από Ντουμπρόβνικ μέχρι Κότορ είναι απίστευτα όμορφη. Προτείνεται ανεπιφύλακτα.
Φτάσαμε Κότορ, αφού λυσάξαμε στην διαδρομή γύρω από την λίμνη του Κότορ. Φτάσαμε επιτέλους στην πανέμορφη αυτή πόλη.
Παρκάραμε....
Και... Κλασικά έπιασε βροχή...
Από γυναίκες...
καφεδάκι σε τέντα υπό βροχή και χάζεμα τα αξιοθέατα...
Κάποια στιγμή σταμάτησε... Είπαμε να κάνουμε και μεις την σουλατσάδα μας...
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση