Πρώτη φορά στην ζωή μου πουλάω την μηχανή μου και αντί να χαίρομαι με έχει πιάσει μια κατάθλιψη...
Την ώρα που το Φειζεράκι έφευγε με τον νέο ιδιοκτήτη του το είχα ήδη μετανιώσει. Εδώ που τα λέμε δεν είμαι σίγουρος ότι έκανα καλά...
Κάτι που το αγαπούσα, κάτι που για πρώτη φορά στην ζωή μου είμαι πολύ μπερδεμένος και αναποφάσιστος ως προς το τι θα πάρω, δεν μπορώ να το φχαριστηθώ...
Άσε που ανεβαίνω σπίτι και το γκαράζ είναι άδειο...Ψυχολογικό είναι...Δεν την χρησιμοποιούσα συχνά άλλα ήθελα να την βλέπω κάτω απο την σκάλα. Τώρα ο κενός χώρος μου την δίνει στα νεύρα...
Ελπίζω ότι σύντομα κάπως θα τον γεμίσω...