(Θα το 'βαζα στο στραβά κι ανάποδα αλλά ποιος ακούει πάλι το κράξιμο για τις... ιταλίδες.)
Πέρασε ο χειμώνας. Ας κάνουμε ένα ταξιδάκι Σ/Κ μέχρι την Άμφισσα. Και εθνική για γκάζι και στροφές για χάζι. Και για επιδόρπιο ο καλύτερος ελληνικός στο Γυαλί καφενέ και μετά κοντοσούβλι προβατίνα βέβαια. Σούπερ.
Μετά τη Μαλακάσα έχω ζεσταθεί κι εγώ και το multi. 180 - 190 και βλέπουμε. Ξαφνικά νιώθω κάτι να μου χαϊδεύει το αριστερό μπούτι. Τι μεταφυσικές εμπειρίες είναι αυτές; Κοιτάω. Ωχ έβγαλε φτερά να πετάξει. Όχι. Το πίσω μέρος από το αριστερό καπάκι έχει φύγει και κρατιέται μόνο από μπροστά. Θα χει σπάσει η βάση. Σταματάω το ξανακουμπώνω πρόχειρα. Σε 2 λεπτά με το που πιάνω 160 πάλι τα ίδια. Ξανασταματάω. Συνεχίζω κι είναι σα να χω βάλει κόφτη στα 155. Το να μάτι στο δρόμο το άλλο στο καπάκι. Αλληθώρισα Με το που έφτανα 155, το να χέρι στο τιμόνι με το άλλο σιγά σιγά να κουμπώνω το καπάκι που είναι έτοιμο να φύγει. Σταμάτησα συνολικά 4 - 5 φορές. Σπάσιμο στην εθνική. Αλλά τουλάχιστον ευχαριστήθηκα τις στροφές. Δεν πειράζει. Στο γυρισμό σταματάω στο Θωμά και βάζω ένα τάιρ απ. Που φράγκα για καινούρια πλαστικά.
Κυριακή πρωί περνάω από ένα ψιλικατζίδικο να πάρω ταινία να πιάσω προσωρινά το καπάκι να μη μου σπάσει τα νεύρα και στο γυρισμό. Χαζεύω τα περιοδικά. Στο bike του Μαΐου υπάρχει ένας σουγιάς με άλεν δώρο. Να το πάρω; Μπα έχω άλεν στο σπίτι. Γυρνώντας στο ξενοδοχείο πάω να ρίξω μια ματιά στο μοτόρι. Όχι ρε γ@@το. Κάποιος βούτηξε το αριστερό αντίβαρο του τιμονιού! Πίσω στο ψιλικατζίδικο να πάρω το bike να ξεβιδώσω και το δεξί.
Δευτέρα πρωί γυρνώντας περνάω από Θωμά. Βάζει το τάιρ άπ. Ούτε που φαίνεται. Μια χαρά. Μια χαρά;;;;;Ρίχνω μια ματιά στο πίσω φτερό.
- Τι λάδια είναι αυτά ρε Θωμά;
- Βαλβίδα αναθυμιάσεων.
Βόλτα στο Hellinstore. Αντίβαρο και πλαστική βαλβίδα. Πίσω στο Θωμά.
- Αύριο. Αύριο. Δεν προλαβαίνω τώρα.
Τρίτη πρωί (ευτυχώς είμαι άνεργος) πάω να βιδώσω το αντίβαρο. Δεν κάθεται καλά. Σφήνωσε κιόλας. Γ@@το. Δεν είναι γι αυτό το τιμόνι. Και τώρα;
- Θωμάααα.
- Καλά δεν το δες;
- Μικρή η διαφορά δεν το πρόσεξα.
Το ξεσφηνώνει. Το βιδώνει πάλι. Μια χαρά είναι κι από βάρος το ίδιο. Πάει να βάλει το μοτόρι μέσα να αλλάξει τη βαλβίδα. Κάτι τρίζει στον μπροστινό τροχό.
- Τι είναι; Δισκόφρενο;
- Κάτσε να δω. Ρουλεμάν τροχού.
Ρουλεμάν; στα 48.000 χμ; Το αλλάζουμε κι αυτό.
Επίλογος: Παρασκευή βράδυ επιστρέφω Λούτσα. Στα Σπάτα κάτι γκρακανάει στον πίσω τροχό. Ωχ κλοτσάει κιόλας. Ρουλεμάν και στον πίσω τροχό. Με δευτέρα και 30χμ/ω επιστροφή Λούτσα.
Τετάρτη πρωί (δουλειές βλέπετε) Express service και πάλι Θωμάς. Ντεν έχει ρουλεμάν. Αύριο πάλι (σήμερα δηλαδή). Και μη βρούμε και τίποτα άλλο. Με τόση γκαντεμιά.
Παλι καλά δηλαδή που στην προηγούμενη βόλτα πριν από έξι μήνες (πάλι στην Άμφισσα) το μόνο που μου έβγαλε το μοτόρι ήταν δίσκοι συμπλέκτη!!!!