Σε όποιο τμήμα επειγόντων περιστατικών και αν ρωτήσετε, θα σας απαντήσουν ότι στη γέμωση του φεγγαριού (και ειδικά λίγο πριν την πανσέληνο) κάτι παθαίνουν οι άνθρωποι...και τα νοσοκομεία έχουν πολύ περισσότερα επείγοντα περιστατικά -ειδικά τροχαία- τις ημέρες αυτές! Λες και σεληνιάζονται όλοι!
Περπατώ στο πεζοδρόμιο κοντά στη δουλειά και ξαφνικά νιώθω κάποιον να με σκουντά από το πλάι και πίσω. Μέχρι να το σκεφτώ η πίεση έχει γίνει μεγάλη και δεν μπορώ να κρατήσω ισορροπία. Και πριν πέσω, από ένστικτο κάνω ένα άλμα με τούμπα δεξιά και πλάι, (ας έιναι καλά τα χρονάκια στο Aikido). Κυράτσα με άσπρο Κόρσα έχει καβαλήσει το πεζοδρόμιο, με παρέσυρε και έπεσε τελικά σε σταματημένο μηχανάκι λίγο πιο μπροστά μου! Πάω στο τζάμι του συνοδηγού, τη θωρώ και είχε το βλέμα της αγελάδας που κοιτάει το τρένο! Κάτι πήγα να πω αλλά το βλέμμα της και το ορθάνοικτο στόμα της τα έλεγε ολα!
Γυρίζω στο γραφείο και πριν μπω μπαίνει έτερος συνάδελφος που τον στούκαρε έτερη κυράτσα με Τσερόκι, 2 στενά πιο κάτω, και 2 λεπτά πιο πρίν. Της έφυγε (γνωστό τοις πάσοι ότι τα Τσερόκι είναι και κουτουλιάρικα και φουριάρικα), πέρασε στο αντίθετο ρεύμα και έπεσε στο Τσικουετσέντο του φίλου μου κάνοντάς το κwλο! Ευτυχώς ο άθρωπος χτύπησε μονάχα τον αυχένα του από το τράναταγμα της ζώνης.
Κοπέλια, αυξημένη προσοχή! Ειδικά οι σε 2 τροχούς!
Πανσέληνος είναι, θα περάσει...