Ικανοποιημένοι από τη διαδρομή γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Το βράδυ έριχνε καρεκλοπόδαρα, οπότε περάσαμε τη βραδιά πίνοντας μπύρες στο μπαρ του ξενοδοχείου.
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Για αυτή τη μέρα είχαμε ήδη κανονίσει από τη χθεσινή επίσκεψη σε ένα από τα νησιά Aran και πιο συγκεκριμένα το μεγαλύτερο, το Inishmor.
Λίγα λόγια για τα Aran. Είναι ένα σύμπλεγμα τριών νησιών δυτικά της Ιρλανδίας. Τα άλλα δύο νησιά είναι το Inishmaan (το μεσαίο) και το Inisheer (το μικρότερο και ανατολικότερο). Τα τρία αυτά νησιά διατρέχονται από ένα εκπληκτικό δίκτυο 1600km πετρότοιχων που εξυπηρετούσαν ένα διπλό σκοπό. Αφενός τον καθορισμό των ιδιοκτησιών και αφετέρου τη συγκράτηση της καλλιεργήσιμης γης που είχε δημιουργηθεί με κόπο – από κοπριά και αποξηραμένα φύκια. Εξαιτίας της απομόνωσης τους είναι από τα λίγα δυστυχώς Gaeltacht μέρη, μέρη δηλαδή όπου ακόμα ομιλείται η Ιρλανδική γλώσσα. Τα τελευταία χρόνια όμως τα νησιά έχουν γίνει πόλος τουριστικής έλξης και λογικά στο μέλλον ο χαρακτήρας τους θα αλλοιωθεί.
![]()
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Ξυπνήσαμε στις εξίμισι το πρωί για να προλάβουμε το λεωφορείο των 7:10 που θα μας κατέβαζε από το Tuam στο Galway. Είχαμε αποφασίσει να μην πάρουμε μηχανές γιατί το πάρκινγκ δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση (ακόμα και για μηχανές) στο Galway και επιπλέον χρεώνεται ακριβά. Βρίσκουμε τη στάση του ιδιωτικού λεωφορείου (που ήταν φθηνότερο) αλλά λεωφορείο δε βλέπουμε. Επιπλέον επικρατούσε νέκρα – τίποτα δεν ήταν ανοικτό, πουθενά δεν υπήρχε σημείο ζωής. Οι μόνοι άνθρωποι που συναντήσαμε ήταν ένα ζευγάρι που γυρνούσε σπίτι του μεθυσμένο. «Μα καλά δεν έχουν δουλειά αυτοί» αναρωτηθήκαμε – που να ξέραμε. Τότε σκάει ένας πιτσιρικάς χαρμάνης που έψαχνε να βρει τσιγάρα και μας λέει “Today is a bank holiday”. Τι bank holiday ρε πούστη μου; Πάμε αλαφιασμένοι στην στάση του δημόσιου λεωφορείου όπου πετυχαίνουμε μία κυριούλα να περιμένει. Βλέπουμε ότι το λεωφορείο περνάει στις εφτάμισι και η ώρα ήταν λίγο μετά τις 7:20. Της ρωτάμε αν θα έρθει το λεωφορείο και μας απαντά καταφατικά. Η ώρα πάει εφτάμισι και λεωφορείο πουθενά. Της λέμε για το bank holiday και μένει κάγκελο. Είμαστε πλέον βέβαιοι ότι τον ήπιαμε. Το επόμενο λεωφορείο για Galway ήταν στις 10:10, ενώ το λεωφορείο που θα μας πήγαινε στο λιμάνι από όπου θα παίρναμε το πλοίο για το Inishmor ήταν στις δέκα.
Γυρνάμε πίσω στο ξενοδοχείο, όπου με τη βοήθεια της κοπέλας στη reception συνεννοούμαστε και μετατοπίζουμε τα εισιτήρια μας για αργότερα. Τρώμε πρωινό, την πέφτουμε για λίγο και ξαναξεκινάμε. Αυτή τη φορά επιτέλους τα πράγματα πάνε τέλεια.
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
Εκ των υστέρων, σκασμένος από την πρωινή ταλαιπωρία ψάχνω να βρω τι έπαιζε αυτή τη μέρα γιατί η όλη κατάσταση μου φαινόταν ξεκάρφωτη. Ο οδηγός του Lonely Planet λοιπόν στο section “Holidays” αναφέρει ότι η πρώτη Δευτέρα του Ιουνίου και του Αυγούστου καθώς και η τελευταία του Οκτωβρίου είναι “ bank holiday”. Με λίγα λόγια φτιάχνουμε μέσα στο έτος τρία τριήμερα για ξεφάντωμα επειδή έτσι γουστάρουμε. Καλό εε; Και φυσικά έτσι εξηγείται και το ξεφάντωμα στο Galway δύο μέρες πριν. Όποιος αποφασίσει να πάει κατά Ιρλανδία, καλό είναι να το έχει υπόψη του.
....and you run, and you run
to catch up with the sun....
....and you run, and you run
to catch up with the sun....