Ένας Ελληνας τρώει ήσυχα-ήσυχα το δείπνο σε ένα εστιατόριο, όταν ένας τυπικός Αμερικάνος τουρίστας, μασώντας προκλητικά τσίχλα, έρχεται και κάθεται απροσκάλεστος δίπλα του. Ο Ελληνας τον αγνοεί, και ο Αμερικάνος δυσαρεστημένος, ξεκινάει την παρακάτω κουβέντα.
Aμερικάνος: - Τρώτε ολόκληρο το ψωμί, εσείς οι Ελληνες;
Ελληνας (βαριεστημένα): - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς όχι. Τρώμε μόνο το εσωτερικό, το εξωτερικό το βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, το κάνουμε κρουασάνς και τα πουλάμε στους Ελληνες.
Ο Ελληνας ακούει ατάραχος.
Αμερικάνος: - Τρώτε μαρμελάδα εσείς οι Ελληνες;
Ελληνας: - Φυσικά.
Αμερικάνος: - Εμείς πάλι όχι. Τρώμε φρέσκα φρούτα. Τα υπολλείματα, κουκούτσια, φλούδες, κλπ, τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε μαρμελάδα και τα πουλάμε στους Ελληνες.
Ατάραχος ο Ελληνας τον ακούει δίχως να μειδιάσει. Και ρωτά με τη σειρά του.
Ελληνας: - Τα προφυλακτικά τι τα κάνετε αφού πηδήξετε;
Αμερικάνος: - Τα πετάμε φυσικά.
Ελληνας: - Εμείς, πάλι, όχι. Τα βάζουμε σε ένα κοντέινερ, το ανακυκλώνουμε, τα κάνουμε τσίχλες και τα πουλάμε στους Αμερικάνους. Αυτά με άρωμα φρούτων γίνονται ανάρπαστα...
Απάντηση με παράθεση
