τη συμαινει για εσας ωριμοτητα?
παντα στη ζωη μου ειμαι ανωριμος στης αποφασησεις σε ολα γουσταρω τρελα γιατι οποτε μπενω στο τρυπακι και αρχιζο να βαζω κατο τα πραγματα και να αρχιζω να τα μετρω χανω τη μπαλα και το μυαλο μου και την ψυχικη μου ηρεμια..τον τελευταιο καιρο ειχα χασει το χαμογελω μου και ειχα στεναχωρισει πολλους ανθρωπους...αγαπημενους και τους εχασα
μετα το κλεισημο το φωτον ξανα βρηκα το παλιο καλο θοδωρη που χαμογελαγε σε καθε δυσκολια και την αντιμετωπιζε με το γελειο του και το χαμογελω του...
η σημερινη νυχτα μπορω να πω οτι περασε με νευρα και τελικα μετα απο ωριμη σκεψη (πω πω ωριμοτητα σαν αγγουρο φρουτο)
καταλαβα οτι η ζωη ειναι πολυ μικρη για να την χαλαμε με νευρα και τσακωμους πρεπει πια να μαθω και να συμβηβαζωμαι εγω ο ασυμβιβαστος...και να δεχωμαι τα πραγματα οπως ειναι.....
βεβαια ακομα πρεπει να λυσω μια υποθεσει για να πω και να βρω πληρως τον εαυτο μου μολις το κανω και αυτο ολα θα ειναι
ΑΨΟΓΑ
υγ για εσας τη συμενει ωριμοτητα