Στοπ στην λίμνη του Dobbiaco για εσπρεσσάκι.. Μέρος εκκίνησης των ιταλών καμικάζι. Ντυμένοι σας αστακοί, καβαλώντας τα εκατοντάδες GSXR, CBR, R1 κτλ, και έχοντας δει πριν καμιά ώρα σε βίντεο την νίκη του Rossi στην Βαρκελώνη "ξεχύνονταν σαν εμετοι" στις αμέτρητες στροφές των ιταλικών Άλπεων.
Καταπληκτικό μέρος...
![]()
Φυσικά όπως ανέφερα, απαραίτητη στάση θα κάναμε στο glossglockner. Ο διάσημος αυστριακός παγετώνας και σημείο συνάντησης των απαντάχου ευρωπαίων μοτοσυκλετιστών.
Και είσοδος στην Αυστρία.
Οπλισμένοι Ανατολικογερμανοί συνοριοφύλακες, μισθωμένοι απο το αυστριακό κράτος, μας περίμεναν στα σύνορα για ενδελεχή και εξωνυχιστικό έλεγχο. Μετά από τον έλεγχο των αποσκευών μας για ναρκωτικά απο τα γερμανικά λυκόσκυλα και αφού είμασταν εντάξει με τις πράσινες κάρτες, τις βίζες, τα διαβατήρια και τις ταυτότητες μας περάσαμε. ΡΕ ΠΟΙΑ ΣΥΝΟΡΑ???? Δεν υπάρχουν σύνορα λέμε. Από τις πινακίδες των αυτοκινήτων (αυστριακές) που άρχισαν να αυξάνονται καταλάβαμε πως είχαμε μπεί -μάλλον- Αυστρία.
Και αφού περάσμε και από Lienz (άρα έιμαστε σίγουρα Αυστρία...!!!) ανηφορίζουμε προς τον παγεώνα. Αρκετές πινακίδες διευκολύνου να κατευθυνθείς προς τα κει.
Και ξαφνικά.. διόδια...!!!
"How much??"
"18 per bike please..."
"Ντοινγκ!!!!!"
Ξαφνικά αρυθμίες άρχιζαν να ακούγονται απο το Kawasaki ανεβάζοντας απο 1000 στροφές σε 7000 και πάλι κάτω. Ενώ είχε λιακάδα άρχισε να με ενοχλεί ο ήλιος....
Και τι να κάνεις εκεί? Τα πλερώ αφού έφτασες μέχρι εδώ.
Το τοπίο σίγουρα σε αποζημιώνει...
Η επιβλητικότητα στο μεγαλείο της.
![]()