Επειδή λέμε τα στραβά, ας πούμε, έτσι για αλλαγή, και τα ίσια!
Πριν φύγω για το καλοκαιρινό μου ταξίδι, για την ακρίβεια---και για κακή μου τύχη---την ημέρα ακριβώς που έφευγα, φορτωμένος με τα μπαγκάζια και σε απόσταση όχι παραπάνω από 300 μέτρα από το σπίτι μου, γυναίκα οδηγός, στον κόσμο της, παραβιάζει προτεραιότητα και με χτυπάει σε διασταύρωση, απ' το πλάι, στο ύψος περίπου της πλαϊνής βαλίτσας.
Ευτυχώς η ταχύτητα (και των δυο μας) ήταν μικρή και παρότι έπεσα την έβγαλα χωρίς τραυματισμούς και άλλα ντράβαλα. Το μηχανάκι επιφανειακές, μεν, αλλά αρκετές ζημιές: Βαλίτσες ραγισμένες (η μία απ' το χτύπημα η άλλη απ' την πτώση), γρατσουνιές και ψιλοσπασιματάκια στο φέρινγκ, μανέτα φρένου σπασμένη, φλας σπασμένο, πεντάλ φρένου στραβωμένο, καθρέπτης γρατζουνισμένος, βάσεις βαλιτσών στραβωμένες, τιμόνι ελαφρά στραβωμένο, κ.λπ.
Για καλή μου τύχη καμιά απ' τις ζημιές δεν ήταν αρκετά σοβαρή (λειτουργικά) ώστε να χρειαστεί να ακυρώσω το ταξίδι.
Πέρα απ' την μαλακία που έκανε, η οδηγός του αυτοκινήτου ήταν κατά τα άλλα πολύ εντάξει. Ζήτησε συγνώμη δεκάδες φορές, προσφέρθηκε να βοηθήσει με κάθε τρόπο και υπέγραψε φιλική δήλωση ευθύνης επιτόπου.
Επιστρέφοντας από το ταξίδι, την επόμενη κιόλας ημέρα, πήγα το μηχανάκι στο συνεργείο, ήρθε εκτιμητής της ασφαλιστικής μου και δέχτηκε πλήρως την έκθεση του μηχανικού μου με όλες τις εργασίες και τα ανταλλακτικά (κόστος κάτι παραπάνω από 2000 ευρώ).
Τα ανταλλακτικά παραγγέλθηκαν, έφτασαν, και χθες το απόγευμα πήρα το μηχανάκι επισκευασμένο, μαζί με τα σχετικά τιμολόγια.
Σήμερα το πρωί όπλισα τον εαυτό μου με θάρρος, περιμένοντας ομηρικές μάχες και πήρα τηλέφωνο την ασφαλιστική μου:
- Καλημέρα, λέγομαι έτσι, είμαι κάτοχος της υπ. αριθμ. τάδε μοτοσυκλέτας και παίρνω προκειμένου να αποζημιωθώ για ένα ατύχημα που είχα τότε.
- Έχετε επισκευάσει τη μοτοσυκλέτα?
- Ναι
- Έχετε τα τιμολόγια στα χέρια σας?
- Ναι
- Ποιο είναι το συνολικό ποσό
- 2100 ευρώ.
- Πολύ ωραία, περάστε με τα τιμολόγια να πληρωθείτε!
- Δηλαδή μπορώ να περάσω σήμερα?
- Ναι, μέχρι τις 2.
Για να μην τα πολυλογώ, σε είκοσι λεπτά ήμουν εκεί και σε άλλα δέκα με δεκαπέντε είχα την επιταγή στα χέρια μου---χωρίς καμία περικοπή, χωρίς την παραμικρή κουβέντα, χωρίς κανένα παζάρεμα.
Και ερωτώ κύριοι: Που βαδίζουμε ως κοινωνία αν δεν μπορείς ούτε με την ασφαλιστική σου να τσακωθείς αποτελεσματικά? Οι δικηγόροι, δηλαδή, τι θα κάνουν? Κλέφτες θα γίνουν?
Αυτά!
Υ.Γ. Η εν λόγω ασφαλιστική είναι η INTERAMERICAN. Δεν έχω καμία σχέση με την επιχείρηση. Απλά από αυτή---και μόνο---την συναλλαγή μαζί τους δηλώνω ευχαριστημένος πελάτης. Αν θεωρηθεί διαφήμιση, ας σβηστεί.