Φίλε συγγνώμη που σε διακόπτω αλλά το σκηνικό με τον χοίρο ήταν όλα τα λεφτά!!!
… Πάλι καλά να λες που δε σε έστειλε για αγγαρεία στα μαγειρεία!
Παρεπιπτόντως γααααμώ τα μέρη φίλε μου…
Φίλε συγγνώμη που σε διακόπτω αλλά το σκηνικό με τον χοίρο ήταν όλα τα λεφτά!!!
… Πάλι καλά να λες που δε σε έστειλε για αγγαρεία στα μαγειρεία!
Παρεπιπτόντως γααααμώ τα μέρη φίλε μου…
Κατόπιν συμβουλής των υπολοίπων παιδιών που μετρούσαν ήδη 2 μέρες στο Chamonix την επόμενη μέρα το πρωί κανονίσαμε με το Νίκο να επισκεφτούμε το πλέον τουριστικό σημείο του μέρους, να ανέβουμε δηλαδή στο Mont Blanc. Με τι άλλο.... με τελρφερίκ... μεγάλο... σαν τεράστιο λεωφορείο.. που σε πήγαινε ψηλά... πολύ ψηλά... πάρα πολύ ψηλά...
Ομολογουμένως κάποιες στιγμές ένιωθες ανασφάλεια εκεί πάνω. Ο Νίκος, γνωστός για τα υψοφοβικά σύνδρομα που τον διακατέχουν, άρχισε να έχει τις αμφιβολίες του. Άλλα ήταν πλέον αργά...εγώ το έπαιζα cool... αλλά υποκρινόμουν.....
Μετά από κανά μισάωρο τελικά φτάνεις στα 4300 κάτι.. Αν θές συνεχίζεις και παραπέρα φτάνοντας και στο ιταλικό κομμάτι του βουνού αλλάζοντας όμως τελεφερικ. Εμείς λόφω και έλλειψης χρόνου προτιμήσαμε να μείνουμε εκέι. Υπάρχει μια τεράστια εγκατάσταση όπου μπορείς να πιείς τον καφέ σου, να φας, να ψωνίσεις σουβενίρ και να αράξεις, σε διάφορες ταράτσες που υπήρχαν, την ωηλότερη κορυφή των Άλπεων που δέσποζε ακριβώς απέναντι σου.
Το αντίτιμο να ανέβεις είναι 40 ευρώ για το βασικό κομμάτι, και 60 αν θές να πάς και προς... Ιταλία μεριά.
Και την ώρα που οι κολλητοί στην μαμά πατρίδα ετοιμάζονταν να πάνε παραλία για βουτιές, εμείς απολαμβάναμε τον καυτό.... εσπρεσσο και την ζεστή σοκολάτα μας....
Από κοντά πιστέψτε με το θέαμα είναι σαφώς πιο εντυπωσιακό...
.....
....
Κατέβασμα πάλι από το "με πιάνει η καρδιά μου" τελεφερίκ, μάζεμα και δροοοοοοομο για Λυών!!!
Κινηθήκαμε κάπως μεταξύ επαρχιακού και εθνικής. Με κατατοπιστικότατες σημάνσεις νωρίς το απόγευμα είμασταν Λυών χωρίς να περάσουμε τίποτα το ενδιαφέρον στον δρόμο μας. Μπήκαμε σχετικά άνετα στην πόλη και εκεί ξεκινήσαν και πάλι οι στιγμές χάους θυμίζοντας μας Ζυρίχη.
Η έλλειψη gps μας σκότωσε. Η Λυών είναι και μια πόλη 2,5 εκατομμυρίων και η ανεύρεση του ξενοδοχείου μας ...... εξόντωσε. 3 τουλάχιστον ώρες στο ψάξιμο.. όαση αποδείχτηκε η διάθεση των Λυωνλεζων. Οι περισσότεροι θα ξέρετε πως οι Γάλλοι είναι ξινοί, σωβινιστές, κομλεξικοί κτλ.. Ε στη Λυών (γιατί στο Παρίσι το οποίο έχω επισκεφτεί είναι όντως κάπως έτσι τα πράγματα..) δεν ισχυεί κάτι τέτοιο.. oι άνθρωποι μας βλέπαν να χαροπαλεύουμε τους χάρτες και προθυμοποιούνταν να μας βοηθήσουν χωρις καν να τους το ζητήσουμε!! Τουλάχιστον 3 το κάναν αυτό.
Και αφού "κοιμήθηκε ο Θεός" και βρήκαμε επιτέλους το ξενοδοχείο και κάνοντας τα σχετικά ξεμπαγκαζοκουβαλήματα ντους (έχω βαρεθεί να την γράφω αυτήν τη κουβέντα...) κατηφορίσαμε για το κέντρο της πόλης.
Η άποψη μου για την Λυών. Απλά υπέροχη...!!! Υπέροχη ατμόσφαιρα, γραφικότατο κέντρο, φιλικότατοι και θερμοί άνθρωποι (σε αντίθεση με το La Pari..) γεμάτην ζωή και νεολαία και πάααααααρα πολύ ωραιά κορίτσια!!!!...που σου μιλάγαν ακι στο δρόμο!!
Και σε διάστημα 30 λεπτών αφού έχουμε πατήσει το πόδι μας στο κέντρο, γίνοντα τα εξής.....
Δεν έχουμε απομακρυνθεί 20 μέτρα από την μηχανή και γκομενίτσα (καλούλα..) πιθανόν υπό την επίρροια αλκοόλ μετά συνοδείας άλλης γκομενίτσας (ψιλοπατσαβούρας..) και ένος χαλιαμπάλια, πιάνει την πάρλα στον Νικόλα. Και αφού ξεκάθαρίζει ο κομμάντο Νικ πως δεν είναι Άγγλοςάλλα Έλληνας η τύπισα καταενθουσιάζεται. Λέμε καλά παει η... Λυών. Χωρίς πολλές κουβέντες και μακρόσυρτες συζητήσεις του λέει να πάμε σε ένα σπίτι.... Ουυυυυυυυπς.... Τι κάνουμε εδώ.... Αφού κοιταχτήκαμε στα μάτια συμφωνήσαμε χώρίς πολλά πολλά.... No risk.....
Στο καπάκι σκάμε macdonald's. Ότι έχουμε πάρει τις παραγγελίες μας και ακούμε φωνές από κάπου στο βάθος... στα επόμενα ακριβώςδευτερόλεπτα σκάει μέσα στο μαγαζί ωριόμενος τυπας μελαμωού χρώματος που μάλλον η μυική του μάζα είχε δομηθεί με εξωγήινα βιοχημικά προϊόντα ... και ξεκινάει μόνος του τα "ουι... ντιντιε ντρογμπα.. φρανσουαμιτεραν...πεζο..ρενο.... " Μένουμε μ@λ@κες..." "τι λεέι αυτός ρε....?" Δεν παιρνούν λίξα ακόμα δευτρόλεπτα και σκάει δεύτερος τυπάς του οποίου μάλλον παιδικο πρότυπο ήταν ο Αρνολντ Σβαντζενέγκερ.... Σικάγο τα mac... O πρώτος μπαίνει στην κουζίνα και βγάζει ένα ματσουκι ναααααα με το συμπάθειο... ο δεύτερος ψάχνεται να πάρει κάτι και αυτός στα χέρια. Για μια στιγμή μάλλον του πέρασε από το μυαλό να πάρει τα κράνη μας...Το μετάνιωσε... ευτυχώς.... γιατί αν τολμούσε θα του .... κλ@ν@με 3 μάντρες... Και αφού έρχοντα στα χέρια για λίγο, αναίμακτα, καταφέρνουν κάποιοι και τους χωρίζουν...
Αρχίσαμε να έχουμε σκέψεις "που ήρθαμε..?"
Ετυζώς οι επόμενες ώρες και μέρες(κάτσαμε 2 στην Λυών) πέρασαν πολύ πιο ήρεμα...
Πολύ ζωντανή πόλη όπως προείπα.
Την επόμενη κατεβήκαμε για ποδαρόδρομο, να δούμε και μέρα τι παίζει.
Μπορει να περπατήσαμε και 10 χλμ....
Η Λυών έχει ένα υπέροχο πάρκο στο ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ που η έκταση μπορεί να φτάνει και το μέγεθος ολόκληρου του Γαλατσίου!!! Ποδήλατα, ποδήλατα στην λίμνη, εκδηλώσεις, πάπιες, χήνες, παιδάκια, δεντράκια, λελούδια τα πάντα... καταπληκτικό μέρος στην καρδιά της πόλης,..
....
...
c3Po...!!!!
....
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση