Και επ ευκαιρίας, επειδή μετά τον Παγκόσμιο που χάθηκαν 15.000 άνθρωποι (Έλληνες), είμασταν τόσο ανόητοι ώστε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας (70.000 νεκροί), να προσθέσω στο thread σαν πρόταση την νέα ταινία του παντελή βούλγαρη "Ψυχή Βαθειά"..
Και επ ευκαιρίας, επειδή μετά τον Παγκόσμιο που χάθηκαν 15.000 άνθρωποι (Έλληνες), είμασταν τόσο ανόητοι ώστε να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας (70.000 νεκροί), να προσθέσω στο thread σαν πρόταση την νέα ταινία του παντελή βούλγαρη "Ψυχή Βαθειά"..
“Programming today is a race between software engineers striving to build bigger and better idiot-proof programs, and the Universe trying to produce bigger and better idiots. So far, the Universe is winning.” - Rich Cook
Σε συμπλήρωση των παραπάνω να τονίσουμε εδώ οτι η ΕλληνοΙταλική Εποποίια, στηρίχτηκε σε μια "απειθαρχία" απο τον διοικητή της 8ης Μεραρχίας που αποφάσισε ενάντια στην απόφαση του ΓΕΣ τότε και την άμυνα γραμμής του Ολύμπου , να αποφασίσει να αντισταθεί στο Καλπάκι , που ήταν η μόνη δίοδος απο τα Ιωάννινα.
Μια απειθαρχία και 3-5 μέρες στο σημείο Καλπάκι , στάθηκαν το σημείο κλειδί που εξόντωσε την επιθετική αιχμή του στρατού της Ιταλίας και έφερε το ψυχολογικό πλεονέκτημα στον Ελληνικό στρατό και το δικαίωμα της ολοκλήρωσης της επιστράτευσης , που ώθησε κατόπιν τον Ελληνικό στρατό να απωθήσει την Ιταλία στα εδάφη της Β.Ηπείρου.Ο Κατσιμήτρος είχε βεβαίως υπόψη του, ότι όταν θ' άρχιζε η ιταλική επίθεση τα ισχνά τμήματα προκαλύψεως που είχαν παραταχτεί στα αλβανικά σύνορα θα υποχωρούσαν μέχρι τον Καλαμά και το Καλπάκι, δίνοντας μάχες επιβραδυντικές. Αλλά εκεί και ιδιαίτερα στο Καλπάκι, όπως αργότερα έγραψε ο ίδιος θ αντέτασσαν «...σταθεράν άμυναν, άνευ ιδέας υποχωρήσεως...» Το Γ.Ε.Σ. όμως έβλεπε την κατάσταση πιο «σφαιρικά». Από τις αρχές Αυγούστου τον '40, υπενθύμιζε με αλλεπάλληλες διαταγές στον Κατσιμήτρο, ότι η κύρια αποστολή της μεραρχίας του ήταν να καλύψει το δυτικό πλευρό του «θεάτρου πολέμου της Δυτικής Μακεδονίας» και να αποφράξει τις οδεύσεις προς την Αιτωλοακαρνανία, μέχρις ότου συμπληρωθεί η γενική επιστράτευση.
Ο Παπάγος3, γνωρίζοντας, ότι ο Κατσιμήτρος δεν ήταν διατεθειμένος να παραχωρήσει ούτε σπιθαμή γης στο Καλπάκι του έστειλε μάλιστα, στα τέλη Αυγούστου του '40, προσωπική επιστολή δια χειρός του τότε ταγματάρχη Γεωργίου Γρίβα, που έμελλε να γίνει αργότερα ο αρχηγός της οργανώσεως Χ και της ΕΟΚΑ στην Κύπρο. Η επιστολή του Παπάγου προς τον Κατσιμήτρο μετά τις συστάσεις να μη εξαντλήσει τις δυνάμεις του σε μεμονωμένες μάχες κατέληγε με την εγκάρδια φράση:
«Πιστεύω ακραδάντως, ότι η τιμή των Ελληνικών όπλων δεν θα ήτο δυνατόν να είναι εμπεπιστευμένη εις καλλίτερος χείρας από τάς ιδικάς σου.
Σε ασπάζομαι εγκαρδίως
ΑΛ. ΠΑΠΑΓΟΣ
Αντιστράτηγος».
πηγή: http://pheidias.antibaro.gr/1940/Zao...40-Kalpaki.doc
Επίσης σημειώστε οτι η Ελλάδα ήταν η μόνη χώρα σε όλο τον κόσμο που τα έβαλε με τον Άξονα και αντιστάθηκε σε κάποιο χρονικό σημείο και στους δύο (Γερμανία - Ιταλία)... όπου η Ιταλία αποτέλεσε το παράδειγμα οτι ο άξονας μπορεί να ηττηθεί και στην περίπτωση της Γερμανίας, τον ολικό αφανισμό της ομάδας των αλεξιπτωτιστών στην μεγαλόνησσο της Κρήτης καθυστερώντας κιόλας την εισβολή στην ΕΣΣΔ.
Να σταθούμε επίσης οτι όσοι πολεμούσαν τότε, δεν το έκανα ούτε για δόξα, ούτε για φανφάρες ούτε για τίποτα απο όλα αυτα΄... για τις μανάδες τους , για την οικογένεια τους, για το σπίτι τους το έκαναν. Για να ζήσουν και πάλι σε ειρήνη και εν ελευθερία και οχι για να δρέψουν δάφνες. Ας μην ξεχνάμε οτι πολέμησαν γνωρίζοντας με ποιούς έχουν να κάνουν. Ξέροντας οτι μάλλον θα χάσουν αλλά παρόλα αυτά αποφάσισαν να αντισταθούν.
Η ιστορία μας διδάσκει οτι ο άνθρωπος μπορεί να υπερβάλει εαυτόν σε πολύ δύσκολες καταστάσεις (γιατί πέραν του πολέμου , είχαν και τον καιρό αντιμέτωπο). Μπορεί να κάνει ανδραγαθήματα... μας έδωσαν ελευθερία με ιδρώτα και αίμα... εμείς μένει να συνεχίσουμε την ιστορία εν Ειρήνη και να δώσουμε το δικό μας στίγμα σε αυτήν χωρίς να γινόμαστε Ελληναράδες.. μπορούμε;
Gandalf
Στην Ελλάδα θέλουμε να λειτουργούν τα πάντα υπέρ του ατόμου , έστω και εις βάρος του συνόλου.
Τοτε ετρεχαν να προλαβουν τα ηδη ξεχειλισμενα τραινα,τσακωνονταν για μια θεση στην πρωτη γραμμη!Αρχικά δημιουργήθηκε από Allst@rf
και κατι αλλο σχετικα με την επιστρατευση.τι μεγαλυτερη εντυπωση σε αυτον τον πολεμο,απο αυτα που βλεπω στν τιβι ετσι,μου την ειχε κανει ,ο λαος και οι στρατιωτες που ηταν ολοι χαμογελαστοι και χαρουμενοι λες και ειχαμε γιορτη ρε παιδια.ανατριχιλα και δεος.
μαι εξηγηση υπαρχει στο μυαλο μου...
Η τοτε Ελλαδα εθρεφε με πεινα πραγματικους ανδρες.
Σημερα δεν θα ηθελες να ξερεις την αντιδραση των σημερινων χορτατων "ανδρων"..
The only easy day was yesterday.
Αν το ψαξουμε λιγο περισσοτερο ιστορικα θα δουμε οτι το ΟΧΙ δεν σημαινει απλα την παραδοση των λιμανιων και αεροδρομιων της Ελλαδας στις δυναμεις του αξονα, αλλα ουσιαστικα τη διακοπη στην τροφοδοσια του Αγγλικου στρατου και στολου, δηλαδη να συνεχισουμε να κανουμε το χατιρι του Βασιλια που ειχε υποχρεωση απεναντι στην Αγγλια.
Σωστα ολα αυτα που λεμε αλλα ο πολεμος μας κοστισε πολυ περισσοτερο απ οτι φανταζομαστε καθως οδηγησε στη συνεχεια στον εμφυλιο και σε ενα ατελειωτο κυνηγητο και εθνικο διχασμο που κρατησε για πολυ καιρο ακομα...
Ο εμφύλιος είχε αρχίσει πολύ πιο νωρίς... πριν ακόμα απο την αποχώρηση των Γερμανών. Εκεί απο όπου γινόταν μάχη μεταξύ ομάδων του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ για το ποιός θα πάρει τα κιβώτια οπλισμού που πετούσαν τα Αγγλικά αεροπλάνα για τους αντάρτες.
Πρόσφατα είχε πέσει στα χέρια μου ενα βιβλιο απόστρατου στρατηγού της εποχής , που ήταν με ιδιόχειρη αφιέρωση σε κάποιο συγγενικό μου πρόσωπο. Περιείχε ιστορίες και ονόματα , αφιερωμένο κυρίως στην κατάμαυρη περίοδο της ιστορίας μας , όπου Έλληνες σκότωναν Έλληνες στο όνομα ξένων δυνάμεων , ΕΣΣΔ και Αγγλία-ΗΠΑ. Η πιο ντροπιαστική περίοδος της ιστορίας μας, αμέσως μετά μια εποποιία....
Gandalf
Στην Ελλάδα θέλουμε να λειτουργούν τα πάντα υπέρ του ατόμου , έστω και εις βάρος του συνόλου.
ΕΔΩ θα δειτε και μια ''αλλη'' αποψη σχετικα με την σημερινη ημερα...
Δεν θα σχολιασω τα δυο σκουπιδια...απλως απορω σχετικα με τον χωρο που τους εδωσε βημα να τα πουν...
Ρε Σταυρο...ρε πατριωτη...
@Βύρωνα:για τα ποστάκια σου.
Τιμή, δόξα και απέραντος σεβασμός σε όλους εκείνους...
τιμή και ευγνωμοσύνη σε όσους πρόσφεραν την ζωή τους για την ελευθερία μας!
@byron ευχαριστούμε!!!
υγ: φοβερή η ταινία του Βούλγαρη αν και την περίμενα (ή θα την ήθελα μάλλον) πιο ''δυνατή''... να την δείτε όπως και να έχει...
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΟΥ!....ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΜΟΥ!
Μνήμες 28ης Οκτωβρίου και Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Απο άνθρωπο που τον έζησε για τα καλά, απο το 1939 που επιστρατεύθηκε ως Υπίατρος σε ιατρείο ταγματος στην 8η Μεραρχία, ως το 1949 που έληξε ο Εμφύλιος και ξαναγύρισε σπίτι του...
(η 8η Μεραρχία είχε επιστρατευθεί πληρως απο τοτε που εισεβαλαν οι Ιταλοι στην Αλβανία)
Έζησε τον πόλεμο απο την πολύ άσχημη πλευρά του. Άρχιζαν τα πυρά και ήξερε οτι σε 5-10 λεπτά θα γεμίσει το χειρουργείο με σώματα να βογγάνε, άλλος λίγο τραυματίας, άλλος ετοιμοθάνατος, άλλος Ελληνας, άλλος Ιταλός, άλλος Τσάμης...
Στο μεταξύ πρόλαβε να τα δει όλα. Την επιστράτευση, την εισβολή, τις πρώτες μέρες αγωνίας του ελιγμού σύμπτυξης στο Καλπάκι, όταν ο 8χρονος γιος και η νέα γυναίκα του έμειναν σε καταληφθέν απο τους Ιταλους χωριό (Βήσσανη).
Στο Καλπάκι, ύψωμα Γραμπάλα, τον ξυπνάει άγρια μεσάνυχτα ο ταγματάρχης "Γιατρέ, με πήραν τηλέφωνο απο τα φυλακια, ακούνε θόρυβο, ανεβαίνουν το βουνό".
Γρήγορα στη σκηνή, φανοι θυέλλης, γάζες, επιδεσμοι, ιώδιο, οινοπνευμα, ψαλίδι, νυστέρια, ακουγεται ο συναγερμός, αρχίζει ο παταγος, έρχονται οι πρωτοι τραυματιοφορείς. Στα γρήγορα, αποφάσεις στο λεπτό, χρόνος δεν υπάρχει, ουρά κάνουν οι χτυπημένοι. Χέρι λιωμένο απο οβίδα. Μπαλτάς, κόψιμο, επιδεση και στους ημιονηγους να πάει στα Γιάννενα... Φαινεται η σφαίρα; Τη βγάζεις. Δε φαίνεται; Επιδεσμοι και Γιάννενα για χειρουργείο. Χαροπαλεύει; Μορφίνη και στην άκρη, περιμένουν οι "ζωντανοι"...
Δεν έζησε ουτε την εξαψη των μαχών, ουτε τη χαρά των νικών. Πάντα κάποιον έπρεπε να ανακουφίσει... Να δέσει τα σάπια απο τα κρυοπαγήματα πόδια...
Μας είπε για τα πολλά περίεργα. Για το άλογό του που το ξαναβρήκε επιταγμενο σε λοχο μεταφορών. Μας είπε για τα στραβά. Όταν πήγαν να αντικαταστήσουν την 4η μεραρχία με τα χιλιάδες κρυπαγήματα και αντίκρυσαν σκελετούς να φωνάζουν "ψωμι, λιγο ψωμί ρε σεις, πεινάμε!". Όταν έφτασαν στο Τεπελένι και ο τοπικός διοικητής ξεσκίστηκε να βαζει το στράτευμα να κάνει παρελάσεις... Συνέχεια... Το τέλμα του μετώπου. Η μάταιη αντίσταση στην εαρινή επίθεση.
Απρίλιος. Γερμανοί. Ατακτη υποχώρηση, πληρης διάλυση, μαζικές λιποταξίες κάποτε ένδοξων στρατευμάτων. Όλοι τρέχουν απλά να βρεθουν στα σπιτια τους.
Κατοχή, πρώτα Ιταλοι και μετά Γερμανοι. Μεγάλο, για τα δεδομένα του χωριου, σπίτι. Επίταξη. Αυτός, ο γιός του, η νέα και όμορφη γυναίκα του και 4 γερμανοι να μένουν στον ίδιο χώρο. Αυτοι να παιρνουν το οινόπνευμα, να φωνάζουν "schnaps!", να πίνουν και να μεθάνε...
Ένας απο τους Γερμανους να αρρωσταίνει. Να τον φροντίζει, είχε δώσει έναν όρκο κάποτε, ο όρκος δεν έθετε προϋποθέσεις...
Μετά να έρχονται άλλοι γερμανοι. Απο τη Ρωσία, απο το Στάλινγκραντ. Να μιλάνε αλλιώς, να του λένε κρυφά τι πάθανε. Ένας των βοηθητικών υπηρεσιών του έδωσε σόλες παπουτσιών για να φάει λίγα φρέσκα αυγά που είχε χρόνια να γευτεί.
Έρχεται ο ΕΔΕΣ. "Ο Γιατρός είχε Γερμανους στο σπίτι του". Έρχεται ο ΕΛΑΣ. "Ο Γιατρός είχε δεξιούς στο σπίτι του".
Πάει σε συγκέντρωση του ΕΑΜ, μιλάει. Γίνεται ο εμφύλιος, τρέχει να κρυφτεί σε άλλα χωριά διωκόμενος. Επιστρέφει στο σπιτι του το '49.
Το έτος '50κατι κάνει τα χαρτιά του για να μπει ως γιατρός στη νεοϊδρυθείσα ΔΕΗ. Έπρεπε να είχε πιστοποιητικό "εθνικών φρονημάτων". Τα λόγια του διοικητή της χωροφυλακής: "Γιατρέ, ξέρουμε τι είσαι, αλλα πάει στα κομμάτια, θα στο βγάλω το χαρτί", είναι ο επίλογος της ιστορίας.
Αυτός ηταν ο παππούς μου. Κάθε 28/10, άλλοτε μου έλεγε αυτές τις ιστορίες, άλλοτε έμενε αμίλητος να βλέπει τα ασπρόμαυρα ντοκιμαντέρ, με το μυαλό χαμένο ποιος ξέρει που, ίσως σε κατι κρύες και βασανισμένες βουνοκορφές...
Μονο την πρώτη χρονιά που ήρθε η 28η και δε ζουσε, καταλάβαμε με τον πατέρα μου το μεγάλο μας λάθος τόσα χρόνια: Δεν κάτσαμε να βάλουμε ενα κασετόφωνο, μια κάμερα και να τον έχουμε να μας μιλάει, να αφηγείται, να μείνουν αυτές οι μνήμες.
Το μονο που έμεινε ειναι κατι σημειώσεις που κράταγε (και που έγιναν διήγημα), κατι σκόρπια σκαριφήματα και ένα μακροσκελές ποιήμα.
Ας είναι...
71°1′8″N 25°47′50″E
48°07'01.6"N 1°27'50.9"W
Le Servonais
:a19:
Για ανθρώπους που έζησαν αυτές τις στιγμές δεν υπάρχει κανένα σχόλιο... εμείς τότε σκάμε και ακούμε...
απλά... :a19:
Gandalf
Στην Ελλάδα θέλουμε να λειτουργούν τα πάντα υπέρ του ατόμου , έστω και εις βάρος του συνόλου.
Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Μνήμες 28ης Οκτωβρίου και Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Απο άνθρωπο που τον έζησε για τα καλά, απο το 1939 που επιστρατεύθηκε ως Υπίατρος σε ιατρείο ταγματος στην 8η Μεραρχία, ως το 1949 που έληξε ο Εμφύλιος και ξαναγύρισε σπίτι του...
(η 8η Μεραρχία είχε επιστρατευθεί πληρως απο τοτε που εισεβαλαν οι Ιταλοι στην Αλβανία)
Έζησε τον πόλεμο απο την πολλή άσχημη πλευρά του. Άρχιζαν τα πυρά και ήξερε οτι σε 5-10 λεπτά θα γεμίσει το χειρουργείο με σώματα να βογγάνε, άλλος λίγο τραυματίας, άλλος ετοιμοθάνατος, άλλος Ελληνας, άλλος Ιταλός, άλλος Τσάμης...
Στο μεταξύ πρόλαβε να τα δει όλα. Την επιστράτευση, την εισβολή, τις πρώτες μέρες αγωνίας του ελιγμού σύμπτυξης στο Καλπάκι, όταν ο 8χρονος γιος και η νέα γυναίκα του έμειναν σε καταληφθέν απο τους Ιταλους χωριό (Βήσσανη).
Στο Καλπάκι, ύψωμα Γραμπάλα, τον ξυπνάει άγρια μεσάνυχτα ο ταγματάρχης "Γιατρέ, με πήραν τηλέφωνο απο τα φυλακια, ακούνε θόρυβο, ανεβαίνουν το βουνό".
Γρήγορα στη σκηνή, φανοι θυέλλης, γάζες, επιδεσμοι, ιώδιο, οινοπνευμα, ψαλίδι, νυστέρια, ακουγεται ο συναγερμός, αρχίζει ο παταγος, έρχονται οι πρωτοι τραυματιοφορείς. Στα γρήγορα, αποφάσεις στο λεπτό, χρόνος δεν υπάρχει, ουρά κάνουν οι χτυπημένοι. Χέρι λιωμένο απο οβίδα. Μπαλτάς, κόψιμο, επιδεση και στους ημιονηγους να πάει στα Γιάννενα... Φαινεται η σφαίρα; Τη βγάζεις. Δε φαίνεται; Επιδεσμοι και Γιάννενα για χειρουργείο. Χαροπαλεύει; Μορφίνη και στην άκρη, περιμένουν οι "ζωντανοι"...
Δεν έζησε ουτε την εξαψη των μαχών, ουτε τη χαρά των νικών. Πάντα κάποιον έπρεπε να ανακουφίσει... Να δέσει τα σάπια απο τα κρυοπαγήματα πόδια...
Μας είπε για τα πολλά περίεργα. Για το άλογό του που το ξαναβρήκε επιταγμενο σε λοχο μεταφορών. Μας είπε για τα στραβά. Όταν πήγαν να αντικαταστήσουν την 4η μεραρχία με τα χιλιάδες κρυπαγήματα και αντίκρυσαν σκελετούς να φωνάζουν "ψωμι, λιγο ψωμί ρε σεις, πεινάμε!". Όταν έφτασαν στο Τεπελένι και ο τοπικός διοικητής ξεσκίστηκε να βαζει το στράτευμα να κάνει παρελάσεις... Συνέχεια... Το τέλμα του μετώπου. Η μάταιη αντίσταση στην εαρινή επίθεση.
Απρίλιος. Γερμανοί. Ατακτη υποχώρηση, πληρης διάλυση, μαζικές λιποταξίες κάποτε ένδοξων στρατευμάτων. Όλοι τρέχουν απλά να βρεθουν στα σπιτια τους.
Κατοχή, πρώτα Ιταλοι και μετά Γερμανοι. Μεγάλο, για τα δεδομένα του χωριου, σπίτι. Επίταξη. Αυτός, ο γιός του, η νέα και όμορφη γυναίκα του και 4 γερμανοι να μένουν στον ίδιο χώρο. Αυτοι να παιρνουν το οινόπνευμα, να φωνάζουν "schnaps!", να πίνουν και να μεθάνε...
Ένας απο τους Γερμανους να αρρωσταίνει. Να τον φροντίζει, είχε δώσει έναν όρκο κάποτε, ο όρκος δεν έθετε προϋποθέσεις...
Μετά να έρχονται άλλοι γερμανοι. Απο τη Ρωσία, απο το Στάλινγκραντ. Να μιλάνε αλλιώς, να του λένε κρυφά τι πάθανε. Ένας των βοηθητικών υπηρεσιών του έδωσε σόλες παπουτσιών για να φάει λίγα φρέσκα αυγά που είχε χρόνια να γευτεί.
Έρχεται ο ΕΔΕΣ. "Ο Γιατρός είχε Γερμανους στο σπίτι του". Έρχεται ο ΕΛΑΣ. "Ο Γιατρός είχε δεξιούς στο σπίτι του".
Πάει σε συγκέντρωση του ΕΑΜ, μιλάει. Γίνεται ο εμφύλιος, τρέχει να κρυφτεί σε άλλα χωριά διωκόμενος. Επιστρέφει στο σπιτι του το '49.
Το έτος '50κατι κάνει τα χαρτιά του για να μπει ως γιατρός στη νεοϊδρυθείσα ΔΕΗ. Έπρεπε να είχε πιστοποιητικό "εθνικών φρονημάτων". Τα λόγια του διοικητή της χωροφυλακής: "Γιατρέ, ξέρουμε τι είσαι, αλλα πάει στα κομμάτια, θα στο βγάλω το χαρτί", είναι ο επίλογος της ιστορίας.
Αυτός ηταν ο παππούς μου. Κάθε 28/10, άλλοτε μου έλεγε αυτές τις ιστορίες, άλλοτε έμενε αμίλητος να βλέπει τα ασπρόμαυρα ντοκιμαντέρ, με το μυαλό χαμένο ποιος ξέρει που, ίσως σε κατι κρύες και βασανισμένες βουνοκορφές...
Μονο την πρώτη χρονιά που ήρθε η 28η και δε ζουσε, καταλάβαμε με τον πατέρα μου το μεγάλο μας λάθος τόσα χρόνια: Δεν κάτσαμε να βάλουμε ενα κασετόφωνο, μια κάμερα και να τον έχουμε να μας μιλάει, να αφηγείται, να μείνουν αυτές οι μνήμες.
Το μονο που έμεινε ειναι κατι σημειώσεις που κράταγε (και που έγιναν διήγημα), κατι σκόρπια σκαριφήματα και ένα μακροσκελές ποιήμα.
Ας είναι...
ρε φιλε τι μας εκανε πρωι-πρωι?
ιστοριες του μετωπου απο τους πρωταγωνιστες και ειδικα απο γιατρο,που ποιος ξερει τι πραγματικα ειδαν τα ματια του...
και μετα εμεις το παιζουμε νταηδες και τσαμπουκαδες στους δρομους,αν (νομισουμε) οτι μας πνιγει το δικιο ή μας βρισει κανεις γιατι καναμε μαλακια.
και γω με τον δικο μου παππου το ιδιο επαθα,γιατι ηταν και στο ανταρτικο και ειχε πολλα πραγματα να πει...
μπραβο ρε φιλε,το κειμενο σου ειναι συγκλονιστικο και παρεπιπτοντος ξερεις και να γραφεις...
Αρχικά δημιουργήθηκε από Cpt. Haddock
Μνήμες 28ης Οκτωβρίου και Β' Παγκοσμίου πολέμου.
Ας είναι...x 1.000.000
"Σκέφτηκα πολύ αν θα σας γράψω γράμμα αλλά τελικά το αποφάσισα.
Καταρχήν να σας συστηθώ. Πάνος – μουσικός και ηθοποιός. Δεν ξέρω γιατί αλλά όσο πιο πολλά κάνω ως «ηθοποιός» τόσο πιο πολύ μου αρέσει το «μουσικός».
Στην ουσία τώρα. Πριν μερικές μέρες, την παραμονή της Εθνικής Επετείου κάναμε με τον Κάτσαρη ένα βίντεο για το protagon.gr.
Δεν ήταν το πρώτο που κάναμε.
Σε ένα άλλο βίντεο που είχαμε κάνει παίζαμε με τα ονόματα των δημοσιογράφων του σάιτ. Λέγαμε την Χούκλη… Κατερίνα, τον Δαβαράκη… Δαραβάκη, την Βαγιάννη… Βαγιαννή… Οι τύποι αντί να παραπονεθούν γελάσανε και εμείς είπαμε «Ωραία αντέχουν, συνεχίζουμε». Και δεν γέλασε μόνο η ομάδα του protagon, σχεδόν όσοι το είδαν γελάσανε.
Στο βίντεο για την 28η Οκτωβρίου δεν τα καταφέραμε εξίσου καλά και το καταλάβαμε αμέσως. Αντί ο κόσμος να γελάσει – αυτός είναι ο στόχος όλων αυτών των σκετς – κάποιοι άρχισαν να μας λένε «ντροπή σας» και κάποιοι άλλοι να μας λένε «μπράβο σας». Λες και είμαστε πολιτικοί.
Αλλά ούτε εγώ ούτε ο Κάτσαρης θέλουμε να γίνουμε πολιτικοί. Διασκεδαστές είμαστε και μέχρι τώρα ζούσαμε με τα χειροκροτήματα, τα χασμουρητά άντε και καμιά γιούχα. Τέλος πάντων. Και αφού το βίντεο δεν έβγαλε γέλιο άρχισαν οι αναλύσεις για το περιεχόμενο. Σχόλια στα μπλογκ, βρισιές και απειλές από ανώνυμους, υποστήριξη από άλλους, συζητήσεις στην τηλεόραση. «Τι θέλει να πει ο ποιητής» και άλλα τέτοια βαρύγδουπα.
Ε λοιπόν ο ποιητής δεν θέλει να πει τίποτε. Η σάτιρα δεν πέτυχε οπότε κάθε άλλη κουβέντα περισσεύει. Και αν με ρωτούσατε τώρα αν θα το ξανάκανα το συγκεκριμένο βίντεο θα σας έλεγα «όχι»."
Που είναι τώρα ο Εχετλαιός...
Το υπόλοιπο σχόλιο και βίντεο στο παρακάτω λίνκ....
http://www.apn.gr/apn-blog/apn-sugge...s-mouzourakis/
Οχετός έμμεσης εγγυημένος!
Συνέβη δε ως λέγουσιν, άνδρα εν τη μάχη παρείναι το είδος και την σκευήν άγροικον. Ούτος των βαρβάρων πολλούς καταφονεύσας αρότρω, μετά το έργον ην αφανής. Ερόμενοις δε Αθηναίοις άλλο μεν ο θεός ες αυτόν έχρησεν ουδέν, τιμάν δε Εχετλαίον εκέλευσεν ήρωα." (Παυσανίας βιβλ. 1, κεφ. 32)
Τιμή και δόξα σε όσους θυσιάστηκαν και έδωσαν την ψύχη και το αίμα τους για το μεγάλο ιδανικό της ελευθερίας ….
Ας είμαστε λίγο πιο «συνετοί» στην «αγιοποίηση» ανθρώπων όπως ο Μεταξάς , ο Παπάγος , ο Γρίβας …..
Κανόνες δημοσιεύσεων
Απάντηση με παράθεση
