Δουλεύω courier με το fz750 στην Αγγλία.
Έχει βραδιάσει και νομίζω ότι τελείωσε για σήμερα, αλλά από τον ασύρματο με καλούν για μια τελευταία παράδοση. Προορισμός? 200 μίλια από Λονδίνο σε ένα χωριό που (φυσικά) δεν είχα ιδέα που είναι. Μετά από 2-3 ώρες έχω βρει το χωριό και προσπαθώ να βρω το σπίτι που πρέπει να παραδώσω τον φάκελο.Φυσικά οι δρόμοι άδειοι.
Βλέπω μια ψυχή και ρωτάω , μου δείχνει ένα δρόμο και χάνομαι βιαστικά προς τα εκεί.
Μετά από λίγη ώρα ο δρόμος τελειώνει, μαζί και το χωριό μαζί και το παρόν.
Μπροστά μου ένα μικρό μεσαιωνικό κάστρο με το φεγγάρι από επάνω του και σαν να μην ήτανε αρκετά απόκοσμο αυτό, μπροστά από το κάστρο είχε τάφους και ομίχλη.
Έσβησα την μηχανή, κατέβηκα έβγαλα το κράνος και... μάλλον είμαι ακόμα εκεί.
Είναι μερικά πεντάλεπτα ρε παιδιά που αξίζουν όσο η υπόλοιπη ζωή μας!