Δεν είμαι εχθρικός με τα ζώα (εκτός από τα δίποδα...) και γενικά τα αγαπάω - ειδικά τα σκυλιά. Σε διάφορες περιόδους της ζωής μου μαλιστα ήμουνα και ιδιοκτήτης 2 σκυλιών για αρκετά χρόνια...
Κάτι τέτοια όμως μου τη δίνουν...
Συγκεκριμένα...
Πρωί Σαβάτου και λέω μετά από κανένα 15νθήμερο να βγάλω την μηχανή για καμμιά κοντινή.... Φεύγω προς την κορφή του Υμηττού μέσω Καλοπούλας για να βρώ έναν φίλο που είχε ξεκινήσει προς τα εκεί 3 λεπτά νωρίτερα... 3-4 στροφές μετά το Δημοτικό περίπτερο της Καλοπούλας συναντάω δε-αρ του δρόμου μια αγέλη 5-6 σκυλιών - συνηθισμένο για την περιοχή....
Χωρίς να πάει το μυαλό μου στο κακό και για να μην τα τρομάξω κόβω ταχύτητα και περνάω ανάμεσά τους αργά-αργά με 10-15 χιλιόμετρα...Ένα εξ' αυτών είχε αρχίσει ήδη να μου γαυγίζει πριν το φτάσω, αλλά επειδή η εμπειρία μου έλεγε ότι θα μείνει στο γαύγισμα δεν έδωσα σημασία, ούτε το θεώρησα σημαντικό....
Μόλις φθάνω δίπλα του και χωρίς να το περιμένω ξαφνικά το κοπρόσκυλο παίρνει ανάποδες και με βουτάει από το πόδι... Τρομαγμένος και ξαφνιασμένος τινάζω το πόδι μου για να το απελευθερώσω από τα σαγόνια του...Προς στιγμήν τα καταφέρνω αλλά με 2η προσπάθεια μου το ξαναβουτάει και αρχίζει μανιασμένα να το τραβάει δε-αρ.... Λίγο ακόμα και θα με τσάκιζε κάτω στα καλά καθούμενα...
Πανικόβλητος και νοιώθοντας τα δόντια του ακόμα και μέσα από το μποτάκι, παλεύω με όλη μου την δύναμη από την μία να κρατήσω την μηχανή να μην σκάσει κάτω και από την άλλη να απελευθερωθώ....Τελικά τα καταφέρνω και ανοίγω το γκάζι για να ξεφύγω...Με πήρε μερικά μέτρα στο κυνήγι και μετά τα παράτησε...
Ευτυχώς που φορούσα το μοτο-μποτάκι γιατί με κονονικό παπούτσι θα είχα αποκτήσει μερικές ωραίες τρύπες στο πόδι μου....Σαν κι αυτές που απόκτησα στο παντελόνι...
Και όλα αυτά στα καλά καθούμενα χωρίς καμμία αφορμή εκ μέρους μου... Αφού δεν με έριξε κάτω πάλι καλά...την άλλη φορά θα είμαι προετοιμασμένος ....
Απάντηση με παράθεση
)
το'χω παθει 