Ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων πάσχει από κόμπλεξ κατωτερότητας…
Ο όρος κανονικά προέρχεται από τη θεωρία του Αντλερ (Adler), ο οποίος τον χρησιμοποίησε για να αποδώσει την ανικανότητα ενός ατόμου να ξεπεράσει συναισθήματα κατωτερότητας από τους άλλους ανθρώπους- αυτή η ικανότητα οξύνει και εντείνει τα συναισθήματα αυτά- σε βαθμό νεύρωσης. Σύμφωνα με τον Άντλερ, αυτό το σύμπλεγμα προέρχεται από συναισθήματα αβοηθησίας κατά την παιδική ηλικία και ενισχύεται κοινωνικά.
Ο Αντλερ ξεκίνησε να ασχολείται με την έννοια της κατωτερότητας στο βιολογικό/σωματικό επίπεδο και έπειτα έκανε παραλληλισμούς στο ψυχολογικό επίπεδο. Όπως ο οργανισμός πολλές φορές δυναμώνει κάποιο άλλο όργανο ή μέλος του σώματος, για να αναπληρώσει την αδυναμία, έτσι και ψυχολογικά πολλοί άνθρωποι επιστρατεύουν άλλες τακτικές για να ξεπεράσουν την αδυναμία τους. Όταν δεν το καταφέρνουν, συντηρούν το σύμπλεγμα κατωτερότητας.
Ο Αντλερ υποστήριξε ότι στην παιδική ηλικία το σύμπλεγμα κατωτερότητας είναι συνήθης κανόνας. Σε έναν κόσμο μεγαλύτερων και ισχυρότερων, το παιδί πασχίζει να μεγαλώσει και να τους φτάσει. Μπορεί όμως να συνεχίσει και στην ενήλικη ζωή του να πιστεύει ότι οι άλλοι είναι καλύτεροι και πιο ισχυροί.
Ένας μηχανισμός που επιστρατεύουν μερικοί άνθρωποι για να υπερκαλύψουν/αναπληρώσουν τα συναισθήματα κατωτερότητας είναι το σύμπλεγμα ανωτερότητας. Όταν νιώθεις κατώτερος, ένας τρόπος να νιώσεις ανώτερος είναι να κάνεις στο νου σου όλους τους άλλους κατώτερούς σου!
Απάντηση με παράθεση
