Όπως ξερετε ψαχνομουν ασχημα για ένα αξιοπιστο “πολιτικο” supermotard το οποιο παραλληλα να είναι σχετικα γρηγορο και ανταγωνιστικο. Ειχα σχεδον καταληξει να παρω το KTM SMC690 όταν γνωρισα τον τυπο που με μετεπεισε και με εβαλε στην πριζα να παρω τελικα αυτό που πηρα. Αυτος εμελλε να είναι και ο βασικος μηχανικος μου (ο Θεος να τον κανει). Αντωνης το ονοματακι του, γνωστος και ως Reinmeister…![]()
Αυτός ο πριζαδορος λοιπον μου εξεθεσε όλα τα καλα του XR650R και βαλθηκε σ’εκεινο το «Δελεαρ» να μου αμολαει γνωστους θρυλους για το “τερας της διπλανης πορτας” που ουσιαστικα ηθελε λιγο τσιγκλισμα για να γινει ανταγωνιστικο και πανω απ’όλα αξιοπιστα.
Η αξιοπιστια ηταν κατι που με βασανιζε πραγματικα πολύ διοτι ξερω τον εαυτο μου και θα ηταν κριμα, ενώ συντηρω σωστα και ευλαβικα ένα μηχανακι αυτό να με προδοσει με τον χειροτερο τροπο. Δεν θα το αντεχα.
Εκτος των αλλων υπηρχε ένα στοιχειο το οποιο μου αρεσε στο ολο project. Η μοναδικοτητα. Παιρνοντας λοιπον ένα ωραιο και διαχρονικο μονοκυλινδρο (μεταχειρισμενο φυσικα) και βαζοντας το γουστο και το μερακι μου θα γινοταν ένα ΑΠΟΛΥΤΑ δικο μου μηχανακι.
Εχοντας μπει λοιπον για τα καλα στην πριζα αρχιζω να ψαχνω εναγωνιως για ένα «καλο μεταχειρισμενο» motard. Λογω μαλλον της ιδιαιτεροτητας του “πραγματος” δεν βρεθηκε κανενα αξιοπρεπες motard παρα 1 συμπαθητικο εντουρο. Ευτυχως για μενα διοτι και τα ζαντολαστιχα θα γινοταν βασει του γουστου μου.
Ετσι καπου στα μεσα του Οκτωβριου του 2008 αγοραστηκε το συγκεκριμενο μηχανακι με 18.000χλμ (τα οποια όπως καταλαβαμε μετα ηταν απολυτα αληθινα).
![]()